pir sultan abdal

Hayatı hakkında kesin bir bilgi yoktur. Sivas’ın Banaz köyünde doğmuştur. Asıl adı Haydar’dır. Divan edebiyatının etkisinde kalmadan, sözlü edebiyatın birikimlerinden yararlanarak kendine özgü duru bir dil oluşturmuştur.

Şu kanlı zalimin ettiği işler

Gaip bülbül gibi zâreler beni

Yağmur gibi yağar başıma taşlar

Dostun bir fiskesi pareler beni

Dar günümde dost düşmanım bell’oldu

On derdim var ise şimdi ell’oldu

Ecel fermanı boynuma takıldı

Gerek asa gerek vuralar beni

Pir Sultan Abdal’ım can göğe ağmaz

Hak’tan emrolmazsa ırahmet yağmaz

Şu ellerin taşı hiç bana değmez

ille dostun gülü yaraler beni

Alçakta yüksekte yatan erler

Yetişin imdada aldı dert beni

Başım aldı hangi yere gideyim

Gittiğim yerde buldu dert beni

Oturup benimle ibadet kıldı

Yalan söyledi de yüzüme güldü

Yalın kılıç olup üstüme geldi

Çaldı bölük bölük böldü dert beni

Üstümüzden gelen boran, kış gibi

Yavru şahin pençesinde kuş gibi

Seher sabahında rüya, düş gibi

Çağırta bağırta aldı dert beni

Abdal Pir Sultan’ım gönlüm hastadır

Kimseye diyemem gönlüm yastadır

Bilmem deli oldu bilmem ustadır

Şöyle bir sevdaya saldı dert beni

Seyyah olup şu ölemi gezerim

Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kendi efkârımca okur yazarım

Bir dost bulamadım gün akşam oldu

iki elim kalkmaz oldu dizimden

Bilmem amelinden bilmem özümden

Akıttım kanlı yaş iki gözümden

Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Yine boralandı dağların başı

Akıttım gözümden kan ile yaşı

Emaneti alır ol veren kişi

Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Bozuk şu cihanın pergeri bozuk

Yazıktır şu geçen ömrüme yazık

Tükendi daneler kalmadı azık

Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Pir Sultan’ım eydür ummana dalam

Gidenler gelmedi haberin alam

Abdal oldum çullar giydim bir zaman

Bir dost bulamadım gün akşam oldu.

(¯`·._ _____,,._____.,,_________
| o <<<

===

{qqq}
(_,.·-- ____||_______||________
__________||_______||________
__________||_www__||________
__________((_(o__o)_))________
___________((|____|))_________
____________|_____|__________
____________|_____|__________
____________|_____|__________
____________|

|__________
____________(_____)__________
___________(_______)_________
__________(_________)________
___________(_______)_________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
____________|__|__|__________
_____________()_()___________

Kadılar müftüler fetva yazarsa
işte kemend, işte boynum asarsa
işte hançer, işte kellem keserse
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

(16.yy) Alevi-Bektaşi şiir geleneğinin en ünlü şairidir. Dinsel inançların etkili olduğu bir ayaklanmanın önderliğini yapmış, asılarak öldürülmüştür. Şiirini bir araç olarak kullanmasına rağmen kuru bir öğreticiliğe düşmemiş, şiirini duygu yönünden de beslemiştir.

" demiri demirle dövdüler; biri sıcak biri soğuktu.
insanı insanla kırdılar; biri aç biri toktu... "

Ekilir Ekin Geliriz,
Ezilir Un Geliriz,
Bir Gider Bin Geliriz,
Bizi Yakmak Kurtuluş Mu...

Hepinizi Pir Sultanın inancı, bilinci ve direnciyle selamlıyorum panpalar

yürü bre hızır paşa
senin de çarkın kırılır
güvendiğin padişahın
o da bir gün devrilir

ccc el için ağlayan gözünden olur ccc

ccc reyizler reyizi sivaslı türkmen ccc

güzel aşık cevrimizi çekemezsin demedim mi
bu bir rıza lokmasıdır yiyemezsin demedim mi

abdal pir sultan'ım doldum eksildim
yemeden içmeden sudan kesildim
zülfün kemendine kondum asıldım
dost senin derdinden ben yana yana

ne sen beni unut ne de ben seni

şu karşı yaylada göç kater kater
bir güzel sevdası serimde tüter
bu ayrılık bana ölümden beter
geçti dost kervanı eyleme beni, eyleme beni

şu benim sevdiğim başta oturur
bir güzelin derdi beni bitirir
bu ayrılık bize zulüm getirir
geçti dost kervanı eyleme beni

pir sultan abdalım kalkın aşalım
aşıp yüce dağı engin düşelim
çok nimetin yedik helalleşelim
geçti dost kervanı eyleme beni

Alçakta yüksekte yatan erenler,
Yetişin imdada aldı dert beni
Başım alıp hangi yere gideyim?
Gittigim yerlerde buldu dert beni.

Oturup benimle ibadet kıldı,
Yalan söyledi de yüzüme güldü.
Yalın kılıç olup üstüme geldi,
Çaldı bölük bölük, böldü dert beni.

Üstümüzden gelen boran kış gibi,
Yavru şahin pençesinde kus gibi,
Seher çağı bir korkulu düş gibi,
Çağırta çağırta aldı dert beni.

Abdal Pîr Sultan'ım, gönlüm hastadır,
Kimseye diyemem, gönlüm yastadır.
Bilmem deli oldu, bilmem ustadır,
Şöyle bir sevdaya saldı dert beni.

Pir Sultan Abdal

yürü bre hızır paşa
senin de çarkın kırılır
güvendiğin padişahın
o da bir gün devrilir

nemrud gibi anka n'oldu
bir sinek havâle oldu
dâvamız mahşere kaldı
yarın bu senden sorulur

şahı sevmek suç mu bana
kem bildirdin beni hana
can için yalvarmam sana
şehinşah bana darılır

hafid-i peygamber'im has
gel yezid hüseynimi kes
mansur'um beni dâra as
ben ölünce il durulur.

ben musayım sen firavun
ikrarsız şeytanı lain
üçüncü ölmem bu hain
pir sultan ölür dirilir.

şu karşı yaylada göç katar katar

iyi ki türkçe biliyorum lan. iyi ki bu adamla aynı dili konuşuyoruz..

açılın kapılar saha gidelim

Köyündeki insanların sapıttığını düşünen Hızır isimli bir genç, kamil bir mürşid aramak için yollara düşer. Geze dolaşa Sivasın Banaz köyünde Pir Sultan Abdala rastlar ve Pire tutulup ona mürşid olur. Yıllar boyu Pirine sadıkane hizmet eden genç bir güün pirinden dua ister: "Pirim bana dua edin himmet edin büyük adam olayım" der. Pir Sultan Abdal da dua edip, yollar Hızırı istanbula. Kısa zaman sonra Hızır, paşa olur ve memleketine Sivasa tayin edilir. Dünya makdıbını bulunca gaflete dalıp işrette divane olan Hızır Paşa, bir gün Pirini hatırlar ve ziyafet hazorlattırıp Pirini dabet eder. Ancak Pir Sultan Abdal ne yemek yer ne de içer sofradan ve "bu tepside yetim hakkı var, öazluöun ahu var ben bunu yemem, hatta itlerim bile bu sofraya dokunmaz" der. Çağırır köpeklerini. Hakikaten köpekler sofrayı koklar ve uzaklaşır. Buna çok sinirlenen paşa "Atın bunu zindana" der. Birkaç gün sonra hatasını anlayıp pişman olan paşa Piri çıkarttırır "Pirim" der. "içinde şah kelimesi geçmeyen üç tane deyiş söyle bana, seni affedeyim. Yoksa halin fenadır" Pir Sultan Abdal, son kez alır sazını eline ve söyler, acı bir tebessümle

Siz de Şah diyeni öldürürlerse
Ben de bu yayladan Şaha giderim

Gözlerimden de Şah yolu ayrılmaz
Ben de bu yayladan Şaha giderim

http://c12.incisozluk.com...11507/8/2243618_oc2ff.jpg

Kendi yetiştirdiği öğrencisi tarafından öldürülen büyük alevi

Alınmış abdestim aldırırlarsa
Kılınmış namazım kıldırırlarsa
Sizde Şah diyeni öldürürlerse
Ben de bu yayladan Şah'a giderim