/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 6.
    0
    Ciddi bi akil verim yeni insanlarla tanismaya caliss
    ···
    1. 1.
      +1
      kendime çok diyorum ama dışarı çıkıp gezmeye adam bulamıyorum o derece bir yalnızlık var. tipsiz değilim, öyle özgüvensiz birisi de değilim ama bakalım, dershane başlasın, bakıcam yeni insanlara...
      ···
    2. 2.
      0
      Seni sevmeyeni hic sevmiceksin kardesim dogru insani arama o seni bulacak emin ol
      ···
  2. 5.
    0
    Bi kere sorun değil çözüm odaklı ol. Bırak sal artık her şeyi bir kenara. Olanlar oldu, kötü ya da iyi. Herkese olur. Önemli olan bunlardan kurtulmaya çalişman. Merkezde sen ol, kontrolü elinde tutmaya çaliş. Ne olduysa oldu arkasina bakan geleceği göremez. Takilip kalma bunlara. Sıfırdan başlayamiyorsan eksiden başla. ileriye bak. Sorunlara bakma.
    ···
    1. 1.
      0
      üniversiteye hazırlanıyorum kafamda tekrar askeriye var ama bakalım neler olacak. iyi bir yere gitmem lazım... yoksa taktan bir hayat benim olur
      ···
    2. 2.
      0
      Bunların üstesinden geldiysen , onu da yaparsın.
      ···
    3. 3.
      0
      inşallah kardeşim... allah büyüktür...
      ···
    4. diğerleri 1
  3. 4.
    0
    kardeşim bizde oralardan geçtik yıkıldık parçalandık özledik ağladık ama tekrar ayağa kalktık sende öyle yap hayatın tüm binliklerine karşın sende dur ayakta maalesef elden birşey gelmiyor
    ···
    1. 1.
      0
      elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum kardeşim ama cidden çok yoruldum, savaşmaya gücüm yok artık
      ···
  4. 3.
    0
    Dayan panpa kafani kötü şeylerle yorma boşver zamanla hepsi geçer
    ···
    1. 1.
      0
      epeydir böyle diyorum ama sorunlar peşimi bırakmıyor ve ben sadece olduğum yerde debelenip duruyorum
      ···
  5. 2.
    -4
    Sık kafana bak rahata
    ···
  6. 1.
    +2 -1
    bütün hayallerin yıkıldı beyler... hayata dair neyim varsa, "tamam lan, şimdi kurtuldum" derken yine sırt üzeri düştüm yere, kaldıranım yok...
    yardım edin, akıl verin ne olur amk, sevgilim terk etti, aklıma geliyor ağlıyorum geçiyor yine ağlıyorum. özlüyorum, yokluğu zor geliyor. babam gemide çalıştığı için evin yükü bende... ister istemez evin yükünün stresini de yaşıyorsun amk. daha yaşım 18. üniversiteye gidecektim olmadı. deniz astsubaylığını kazandım darbe girişimi yüzünden alımları iptal ettiler. zütü kurtardım, artık askerim derken hayatımı gibtiler. aileme de yük olmayacaktım... piri reis üniversitesi gemi makine işletmeyi tam burslu kazanıyordum ama gitmedim 2 yıllık diye, şimdi çok pişmanım keşke gidip dgs deneseydim. 1 sene daha üniversiteye hazırlanıyorum haftada 44 saat çalışma var. bunaldım... yalnız hissediyorum... evde tek kalıyorum günlerdir...

    akıl verin... sizce pgibiyatriye falan gitsem mi, ciddi ciddi böyle hayatın dıbınakoyim diyip duruyorum, dahası, bu hayatın böyle ilerleyemeyeceğini düşünüyorum...
    ···