ne kadar boktan bi dunya

taktan bir sabahın gecesi daha. yine ortalıkta bir yerler de durmuş yaptığım yazım hatalarını ve intihar notunu düşünüyorum. aşkın bu denli yakarcasına kalbimin sokaklarından geçmesi, ellerimin boşluğu ve klagib kadının yokluğu canımı yakıyor. zaten tüm insanlığın bildiği gibi, kazıdılar beni. göz bebeklerimden, saç uçlarıma kadar. fabrikanın kapısında durmuş öylesine çalışma saatlerini düşününce gitmek istiyorum. öylesine korkunç bir şey ki.saatlerce çalışıyorum ve elime geçen varlıkları saymak dahi istemiyorum. belki bir kadın olsaydı ya da doğru kararlar verebilseydim. gerçek kadının peşinden koşsaydım yani, gerçekliğin peşinden koşsaydım böyle olmazdı belki de.anımsıyorum şimdi. evet,bende sevildim ve bana da aşık olan birisi çıktı.ne zaman hayata karşı gardımı alsam ve küfür etmeye başlasam kaderime bir an da aklıma o kadın geliyor ve küfürlerimi hayata değil, kendime yöneltiyorum. hayatın ederi bunlardan ibaret işte. kaçırdığımız sanşlar ve değerlendirdiğimiz şanslar. beni kirpiklerimin uçlarına kadar seven bir kadın üstelik sevmekle yetinmeyip bunu hissettirebilen bir kadın. yazmamı istediğin şey pişmanlıklarım mı ? öyle olsun. sigarayı bıraktığını söyleyip tüm paketi kıran ve bir kaç saat sonra sigarasını arayan bir adamın pişmanlığı ne kadar üst seviyede ise benim de pişmanlığım o derecede. belki de sözünü ettiğim kadın yanımda olsaydı,bu kadar taka sarmazdı her şey. yıllarını,beni düzeltmek adına harcayan, dudaklarını öptüğü ilk adam olma şerefini bana vermiş bir kadın. öylesine kutsal ve öylesine çekici ki şimdiler de.şimdi seni özlediğimi ve geriye dönebilmek istediğimi söylemeyi dahi düşünmüyorum. istiyorum bunu fakat sana söylemek, açık bir şekilde bunu yüzüne söyleyebilmek beni öldürebilir sanırım. kendine bensiz yeni ve inanılması güç güzellikte bir hayat kurduğunu biliyorum. öylesine anlardan birinde hayatına girme ihtimalimin, tanrının beni affetmesi kadar düşük bir ihtimal olduğunu biliyorum.-ve sanırım tanrının beni affetmesi demek, senin hayatına öylesine anlardan birinde girmek oluyor-şimdi düşünüyorum, yaptığım şeyleri ki,yaptığım şeyleri hepsi, yapmamam gereken şeyler.bu kadar yapılan arasında seninle bir gün yeniden sokaklar da dolaşıp, doğduğum ve büyüdüğüm sokakta seninle sevişme ihtimaline inanmak çılgınca bir hayalperestlik olurdu sanırım. şimdi sana dünyanın en güzel şiirlerini düzmek ve saatlerce gözlerinin içine bakarak sevdiğin şiirlerimi-varsa-okumak hiçbir şeyi değiştirmeyecek. biliyorum,sen başka bir erkeğin hayatını güzelleştirme görevini üstlendin artık.ben ise, senin olağanüstü hayal mezarlığında gerçek bir ceset olarak uzanmış bir cesedim. bunu hak ettiğimi biliyorum. hayatında ölü bir hayal olarak kalmayı hak ettiğimi ve artık sana sarılmayı hak etmediğimi biliyorum.sen tanrının ulu görevlisi,sen bir erkeğin isteyebileceği en güzel hayal ve hayatsın. sana güzel şeyler söyleyip, canını yakmayı istemiyorum. seni beklemediğimi ve gelmeyeceğini iliklerime kadar bilmeni istiyorum.kim bilir, belki de sen o serseri pisliği sevmiştin.ben artık eski serseri pislik değilim. belki de,sadece bu yüzden olmaz. belki de sadece, kolunu tutup 'olmalı'demiyeceğim için olmayacak. artık seni uzaktan görmeyi dahi hak etmiyorum.'ne diyeceğimi bilemiyorum' diyerek başladığın binlerce cümle var bana karşı ve ben bunu dahi hak etmiyorum.ben artık o güleryüzlü adam dahi değilim.ben artık bir eroinmanım ve bu beni mutlu ediyor. ancak tanrı koca bir evreni eroin ile doldursaydı ve bana bir seçim hakkı verseydi. senin ellerine dokunmak mı yoksa eroin mi ? ellerine dokunmak benim eroinimdi.iyi geceler, yine.

en son ne zaman sevişmiştim diye düşünmüştü frank. yataktaydı ve ellerini ensesinde birleştirmiş tavanı izliyordu. sarı ve uzun saçları ellerinin arasına dolaşmıştı. tüm erkekliği ve tutkulu arzuları damarlarında dolaşıyor,onu adeta günaha sürüklüyordu. frank doğrulup, yatağının yanında duran birasını eline aldı ve '74 dolar ve birkaç çeyrek'üzerindekileri değiştirmek için dolaba doğru yöneldi fakat önce duş almalıyım diye düşündü. banyoya doğru adımlarını ilerletti. içeri girip üstündekileri çıkardı ve çıplak vücudu ile karşısında duran kendisini gördü aynada.ne kadar kutsaldı. sanki göğüsünün üzerinde diz çöküp savaşmaya yemin etmişti her bir kıl. sağ elini göbeğine zütürüp ;
lanet olası. eğer bir aile kuramıyorsan bu senin yüzünden dedi ve suyu açtı. frank yanılıyordu.bir aile kuramamasının nedeni göbeği değil, bizzat ruhunun kendisi idi. frank,liseye gitmesi gereken yaşlar da eroin kullanıyor ve hırsızlık yapıyordu. sonrasından uyuşturucudan uzaklaşıp alkole yöneldi. hayatı,eski moteller de ve sokaklar da geçen bir serseriydi frank herkese göre.27 yaşındaydı ve yılbaşında alkol içmekten ayakta duramayan kadınlarla yarı baygın bir şekilde gibişmekten ileriye gidememişti. frank duşunu alıp banyodan çıktı. yatağın üzerinde hazır bir şekilde duran pantolonu giydi. kırmızı gömleğini giyip, çok nadir kullandığı ucuz parfümü sıkıp evden çıktı. elleri cebinde yürürken cebinden parasını çıkardı ve bu paranın ciks yapmaya hatta kadın yeterince ucuz olursa birkaç bira almaya bile yeteceğini fark etti. evinden birkaç sokak güney de olan bar aklına geldi. orada sürekli huurlar oluyordu, bugün de vardır diye geçirdi içinden frank. artık gideceği yer belliydi.bar'ın girişine gelince ellerini saçlarının arasına attı ve derin bir nefes alıp içeriye girdi. içerisi sigara ve esrar dumaydı. etrafta kusan insanlar ve bira içip politika konuşan evsiz insanlarla karşılaştı. etrafa iyice bakıyor, dişine göre bir fahişe arıyordu. ucuz yollu olması ve bir vajinasının olması yeterliydi.o sırada bar taburesine geçmiş ve bir bira istemişti.bir yandan birasını içiyor bir yandan ise etrafa bakıyor kadınları izliyordu. hiçbirisi gerçek bir huurya benzemiyordu. birasını çtikten sonra tuvalete gitmek için ayağa kalktı. tuvalete doğru yürüken bir sigara yakıp hayal kırıklığını yansıttı adeta ortama. işerken ağlamamak için kendisini zor tutuyordu. hayatı boykot ediyordu frank. sırf bu yüzden tuvaletten çıkarken ellerini yıkamamıştı. yerine doğru yaklaşırken onu gördü. marla.frank gibi basit bir adam için fazlasıyla karışık bir huur. elbette frank bunun farkında değildi ve ona doğru yürüyordu. gitti ve marlanın
bir fiyatın var mı yoksa sende bir balo hanımefendisi misin ? diye sordu. marlanın yüzünde ne nefret,ne öfke ne de şaşkın bir ifade vardı. marla,frank'in uzattığı sigarayı aldı,bir duman çekip ;
50 dolar, dedi.frank için daha iyi bir gece olamazdı. frank gülümsedi ve ;
bir bira içip öyle gidelim,ne dersin ? dedi. marla,umursamaz bir şekilde kafasını sola yatırıp onayladı. konuşmaya başladılar. marla,dışarıdan bakıldığında umursamaz, sessiz ve sakin bir kadına benziyordu. kısa boylu, esmer ve kısa saçlıydı. gözleri iri ve siyahtı. yanakları öylesine pembeydi ki ademin yediği lanetli elma onlardı diye düşünüyordu frank.
frank:senin hikayen nedir ?
marla:sanırım huur olmak ve klagib bir huur olmak.bir hikayem yok. parasızım ve açlıktan ölmemek adına bu işi yapıyorum.
oldukça düz bir yaşam dedi frank. marla kızgın bir ifade ile gidelim diyince hızlı bir şekilde ayağa kalktı ve evinin yakın olduğunu bu taktan barın tuvaletinde sevişmelerine mecbur olmadıklarını söyledi. bardan çıkıp eve doğru yürümeye başladıklarında marla yapmaması gereken bir hata yaptı ve
elimi tutar mısın frank dedi. frank,şaşırmıştı. böyle bir şeye ne gerek vardı ki ? ayrıca bir huurnun, müşterisi ile sevgili gibi dolaştığına hiç şahit olmamıştı frank.bu teklifi kabul ederse ne kaybedeceğini düşündü ve içinden ;
kaybedecek neyin var ki ? ayrıca senden hoşlanmış olabilir.tut elini ve eve kadar yürüyün, seni etkilemez bile. dedi kendine frank. marlanın sağ elini tutup gülümsedi. hayatı boyunca hissetmediği şeyler hissediyordu. kendince adını koymuştu bile bunun 'şefkat'.frank, hayatı boyunca içininde bir şeylerin böylece kıpırdadığını hissetmemişti. çok nadir okuduğu dostoyevski, fazlasıyla çektiği eroin ve nadiren yaptığı ciks bile ona böyle hissettirmemişti. yüzünde garip bir gülümse eşliğinde iki sokağı geçti. marla,neden böyle bir şey yaptığını hala anlayamıyordu fakat oldukça huzurluydu. yattığı hiç bir erkek ona böyle hissettirememişti. frank öylesine yavaş yürüyordu ki,adımları öylesine yavaştı ki iki sokağı dakikalar da bitiremediler. binanın girişine geldiklerinde frank yavaş bir şekilde basamakları tırmandı ve anahtarı ile binanın giriş kapısını açtı. marla hemen arkasından içeriye girip frank'in elini kavradı. frank,hala şaşkın ve mutlu idi.el ele binanın basamaklarını tırmandılar. ikinci kata yani frank'in dairesine geldiklerinde marla istemeyerekte olsa frank'in elini bıraktı. dairenin kapısını açtı frank ve içeriye girdiler. ikiside ayakkabılarını çıkarma zahmetinde bulunmadı. marla içeriye girer girmez üzerinde ki siyah ceketi çıkardı ve kapıyı sert bir şekilde kapattı. frank'in dudaklarına ölümüne yapışıp dakikalarca öptü.bir an durup ;
yatağın nerede frank ? diye sordu. frank,cevap dahi veremeden ellerini kavradı ve sert bir şekilde onu yatak odasına zütürdü. marla,frank'i yatağa fırlatıp üzerinde ki beyaz giysiyi çıkarıp bir kenara bıraktı. içinde ki mavi sütyeni gecenin eski caddeleri gibi parlıyor ve frank'in bütün erkeklik duygularının penisinde birikmesine neden oluyordu. frank,pantolonunun düğmelerini açmak için davrandı ancak marla ona engel oldu. gözleri ile konuşuyorlardı artık. frank,marlanın göğüslerine baktıkça çılgına dönüyor bir yandan ise bu güzel oyunun hiç bitmemesi için inanmadığı tanrıya dualar ediyordu. marla yavaş hareketler ile frank'in pantolonunu sonra da gömleğini çıkardı. frank,artık çıplak bir şekilde mutluluğa varmayı bekliyordu. soyunma sırayı marlaya gelince en iyi yaptığı şeyi yaptı ve bir çırpıda eteği söküp çıkardı bedeninden.iç çamaşırı yoktu. yatakta öylesine uzanmış olan frank'in penisine doğru bir hamle yaptı ve bir an da üzerine çıktı. yıllarca kendisini sorgulayan ve ailesine kızmaktan başka bir şey yapmayan, tanrıya,göbeğine, ilkokul öğretmenine ve sistme kızgın olmaktan başka bir şey yapmamış olan frank, marlanın içine girdiği an her şeye karşı barış ilan etmişti. dakikalarca seviştiler. frank bitti, marla başladı. marla bitti ve frank başladı. sabaha kadar devam ettiler. sanki ikiside ilk kez mastürbasyon yapan çocukları gibiydiler. fakat bu sefer parmaklar yoktu işin içinde insanlar ve ruhlar vardı. sabahın olduğunu haber veren güneş ortaya çıkarken ikiside uykuya yenik düştü. frank gözleri ni açtığında hava kararmaya başlıyordu. yatakta tek başına olduğunu fark etti. doğan güneş sırtını ve üzerinde ki tırnak izlerini yalıyor frank ise bunu umursamadan yer de duran sigarayı almaya çalışıyordu. yataktan yavaşça doğruldu sigarayı kibrit ile yaktı.bir an da içinde inanılması güç bir huzur olduğunu hissetti. yıllarca tatmadığı bu duygu onun miğdesini bulandırıyordu fakat frank bundan son derece memnundu. aklına marla geldi ve yatağın yanında duran pantolonuna elini attı. içinde sadece 24 dolar kalmıştı. frank gülümsedi ve yataktan çıktı. mutfağa gidip çay demledi. çayın hazır olmasını beklerken penceleri açtı ve yere oturdu. sigarasından bir duman alıp kendisine küfür etmeye ve kadınlara neden bu denli güvendiğini sorgulamaya başladı.bir an da olabilir mi diye sordu kendisine frank.bu mümkün müydü yoksa ? frank gibi işsiz bir pislik kendisinden kat be kat üstün bir huurya aşık olabilir miydi ? ya da bu aşk frank'i ünlü bir şair yapabilir miydi ?

ah marla,
şimdi seni sevmediğimi düşlemek
ne kadar korkunç.
sigara var bir de şarap
sen varsın marla
en çok sen.
sen ve senin sessiz sokaklarında bir şair
bir çılgınlık var marla sokaklarımızda
beraberiz
ellerimizden gelenlerin en güzeli.
sana dokunmak marla
sana dokunmak
tanrının boğazını sıkmak gibi
şimdi bu eski sokakta oturmuş
dolan gözlerimi ve sensiz geçen yıllarımı düşünüyorum
sensiz içtiğim her su marla,
sensiz içtiğim her su
tanrının beni cezalandırmak için verdiği mecburi yasa...

size sonu söyleyeyim çocuklar;
ÖLECEĞiZ !
burada durup neden öldüğümüzü
neden ölenin biz olduğunu düşüneceğiz.
ölüyoruz çocuklar
saçlarımızı kestiriken
ellerinizi açın ve inandıklarınıza yemin edin
çocuklar, sahaflar ve melekler de ölecek.
nefes alırken
dişlerimiz bir birine çarpacak ve insanlar ağlayacak
saatlerimizi kaybedeceğiz
lanet olası acılarımız bile ölecek
sevineceğiz ve sevişeceğiz
ölüme, ölümle,ölümüne
severken
araf'a tırmanıp biralarımızı açacağız
komiler, gibemedikleri mankenleri
yazarlar, yazamadıkları yazıları
keşler, içemedikleri eroinleri
aşıkları, sevişemedikleri kişileri
şizofrenler, kanıtlayamadıkları gerçekleri
düşünecek.
saate bakarken
geleceğimizin gelmeyen güzellikleri
binlerce ölümün getirileri
dünyanın en güzel şarkılarını tüzen
kumral kadınlar
lanet olsun çocuklar,
ÖLECEĞiZ !
saate bakarken
severken
saçlarımız kestirirken
ÖLECEĞiZ !
ve lanet olası izlenimleriniz
müdürlerin hakkımızda düşündükleri
notlarımızı ve sınavlarımız
hepsi ölecek çocuklar.
en ucuz huurlar ve
milyonluk huurlar
hepsi ölecek.
babamız, annemiz ve değerlerimiz
hepsi ölecek
ve onları kim öldürecek biliyor musunuz ?
biz öldüreceğiz.
ÖLECEĞiZ !
ama yanımızda sevmediklerimizde olacak.
lanet olsun melis,
inanamıyorum buna
sen dahi öleceksin.
dünyanın en güzel
ve en asil şeyleri dahi ölüyor
dedirteceksin bana.
bunu aklım almıyor
tanrı benim için bir koca bir evren yaratıyor ve
bunu senin kalbine dolduruyor.
buna inanamıyorum
sen dahi öleceksin.
üstelik aklında ve yanında ben olmayacağım.
sil baştan başladığımız her gün
içmediğim her gün ölecek
ve içlerinde ben olmayacağım.
aile kuracaksın, mutlu olacaksın
okulunu bitireceksin
güleceksin, sevişeceksin ve
yanında ben olmayacağım.
belki,bir başkası sana şiir yazacak
fakat
şiiri yazan ben olmayacağım.
ÖLECEĞiZ !
melis, tanrılar ölmez değil mi ?
duygularımız ölmez deği mi ?
malesef melis,
sen de öleceksin, bende öleceğim.
ve ölüm,biz el ele iken gelmeyecek.
özür dilerim.
hayatın bileklerini kesmiş bir şekilde
orada duracağım ve
seni izleyeceğim.
kanayacağım sonra.
ellerim acıyacak, nefesim kesilecek.
seni her izlediğimde olan şeyler bunlar.
bende öleceğim melis, sende
fakat ölüm bizi almaya geldiğinde
sen başkasının elini tutuyor olacaksın.
biliyor musun melis,ÖLECEĞiZ !
yaptığım ve yapmadığım her şey için öylesine pişmanım ki,
affetmen gerekmiyor.
sadece nasılsın diye sor.

uyan artık, geldik diyordu başımda ki çocuk. sirkeciden avcılara kadar süren derin bir yolun sonuydu bu.çıplak kadınlar ve yüzü siyahlaşmış eroinmanların içinden çıkıp gelmemi kutluyordu sanki koca bir semt. kendime gelince arabanın kapısı açıp dışarıya çıktım. sanki ciğerlerin ilk defa oksijen ile karşılaşıyor ve dışarıya egzost dumanları salıyordu. öylesine bir uyanmaktı ki bu,koca bir evrene yeniden adım atıyordum adeta. arabanın bagajını açıp bavulumu aldım ve beni buraya kadar getiren taksiciye parasını verdim. arkamı dönüp yürümeye başlamıştım ki ;
sigaran var mı ? diye bir cümle çıktı ağzımdan. olur bazen böyle şeyler. olduk olmadık yerler de farkında olmadan konuşurum. nikah masasında oturan bir kadına ilan-ı aşk etmek gibi bir şeydi yaptığım her seferinde. taksici çocuk bir an durdu ve hiç konuşmadan elini cebine attı. pakette ki son sigarasını bana uzattı ve paketi avucunda öldürdü. diğer cebinden siyah çakmağını çıkarıp bana uzattı. sigaramı yaktım. çakmağını geri verdim ve teşekkür ettim.bir şey söylemeden arabaya bindi ve uzaklaştı.ben ise yerimden kıpırdamıyor, sigara içiyordum. aylar sonra ciğerlerime zarar veren tek şey bu sigaraydı ve kesinlikle bu sigara ile yetinmeyecektim. sigar ağır gelmiş olacak ki,hafif bir baş dönmesi ile yoluma başladım.o dar koridorumsu yolu yürürken pankartları, dilencileri,ikinci el ve çalıntı telefon satan yaşlı adamları, saat satan siyahi gençleri ve panktart yapıştıran solcu heyecanlı çocukları gördüm. onların yanında duran, onlarla sigara içen, onlarla muhabbet eden eski adam, işte o bendim. evime,semtime ve şehrime geri dönmüştüm. üstelik alkolü ve uyuşturucuyu bırakmış, tamamen arınmış bir şekilde. sanki o dar yol da yürümüyordum da,hayatımım koridorumda yaşadığım şeylerin, ettiğim kavgaların ve sattığım uyuşturucuların arasında yürüyordum.bu sokaklar da ölen arkadaşlarımı,bu sokaklar da elini tuttuğum kadınları ve bu sokaklar da sattığım ve çektiğim uyuşturucuları hatırladım. sanki,koca bir semt ve koca bir şehir benimdi, bizimdi.kendime geldiğimde meydana kadar çıktığımı gördüm. elimde bordo bir bavul ve etrafımda bol küfürlü kalabalık. sigaram ise çoktan bitmişti. yorgundum.biraz oturup dinlenmek bana iyi gelebilir diye düşündüm ve cami önünde iş bekleyen hammalların yanına bıraktım kendimi. bana garip gözlerle bakıyorlardı. üzerimde ki deri ceket, gömlek,pantolon ve ayakkabı onlara göre alınması imkansız ve lüks şeylerdi.her insanın hayattan soğuduğu anlar ve kendinden iğrendiği zamanlar vardır. bana da bu oluyordu işte. utanıp,sıkılıyordum. aslında eskiden burada duran her hammallı tanırdım fakat şimdi işler farklı ilerliyordu.ve bir an da onu gördüm. yaşlı ve bitikti. yüzünde ki çizgiler ellerindekinden fazlaydı. başında bir şapka, üzerinde açık kahverengi bir ceket, beyaz bir gömlek ve ütüsüz bir kumaş pantolon. yanıma geldi ve 'hoşgeldin'diyerek oturdu.'hoşbulduk' diyerek karşılık verdim.
nasılsın ? dedi.
iyi olmaya çalışıyorum, biliyorsun.dedim.
iyi olmayı başarabiliyor musun bari ? dedi.
bak, bana kırgın olduğunu biliyorum fakat ben her şeyi unuttum, geri de bıraktım. şimdi bir iş bulup çalışacağım. kimseye bir zararım olmayacak. dedim.o,bir hammaldan fazlasıydı.o bir şairdi benim gözümde fakat bunu hiçbir zaman bilmeyecekti.ona saygı duyduğumu ve onu sevdiğimi hiçbir zaman söyleyemedim ona.
sakin ol evlat. sana sadece iyi olmayı başarabiliyor musun diye sordum. bilirsin,severim seni. seni bu sokaklar da sever, polisler pek sevmez ama olsun.bu kimin umurunda ki ? dedi. güzel bir şekilde gülümsedi. cebinden bir paket uzun sigara çıkardı ve bana uzattı. henüz sigaramı yeni atmama rağmen onu kıramadım ve bir sigara çektim paketten.

sokaklar da sefalet ve açlık kol geziniyordu. öylesine kavgalar görüyordum ki bazen, içinde olmadığım için mutlu oluyordum. işin garip tarafı ise kavga etmeyi seviyorum. birisin üzerine çıkıp adil bir şekilde yüzüne yumrul indirmek ve suratının dağılışını izlemek. size garip olan bir şey daha söyleyelim ki ;
yumruk yemek hoşuma gidiyordu. belki de o adamın hissettiklerini bildiğim içindi. yani birisi ile anlaşamaz ve onun suratına bir yumruk indirirsin sonra da o adam sana bira ısmarlar ve kahkahalar ile gülersiniz. işte bunun kadar sıcak ve samimi bir şey daha görmedim. barlar da çıkan kavgaları seviyordum. olayın bir kahramanı olmayınca yumruklar o kadar içten ve samimi oluyordu ki insan şaşırıyordu. kimse sekiz bira içtikten sonra karşısında ki adama yumruk atmaz. herkes bilmeyerek ve düşünmeyerek başarısızlığına veya olmamamısını istediği ve olan şeylere yumruk atar. bunun farkında olmadığı için de bu hoşuna gider ve karşısında ki adamla barışırlar. varoşlar da bir gece sokağa çıkıp, hiç tanımadığım bir adamla yumruk yumruğa kavga etmiş ve aynı adamla sigara içmiştim birkaç dakika sonra.o gece burnum kırılmıştı. fakat ne bir acı hissediyor ne de pişmanlık duyuyordum. kavgalarımın sebebi ise pek belli olmuyordu. yani iğrenç bir adam değildim fakat kavga etmek hoşuma gidiyordu. şimdiler de bu olayın bir tadı kalmadı ve eskisi kadar zevk vermiyor. eskiden kavga ettikten sonra ertesi gün kavga ettiğin adamla aynı bankta uyandığın olurdu.ben,on yedi yaşıma kadar üzerimde bıçak taşıdığımı hatırlamıyorum ki sokaklar da uyuyordum. şimdiler de herkesin belinde bir silah var.bir kavga edilir ve eğer çok ağır bir sebep yoksa ortada ertesi güne yansımazdı olay. şimdiler de ise bir kavga ediliyor ve ertesi gün daha fazla kişi eşliğinde insanlar tekrar kavga ediyor.bar da biramı çalan adamlarla dahi kavga etmeyip ;
bir daha ki sefere sen ısmarlarsın. diyordum.şimdiler de ise omuz atma yüzünden kavga ediyor insanlar.
./.
bir defasında dört bira içip hafif sarhoş bir şekilde evime gidiyordum. saat üç civarında bir serseri önümü kesip kolumda ki ucuz saati istemişti. bunu neden yaptığını hala anlayamıyordum. saati pahali sandığı için olabilir fakat hiçte öyle bir saat gibi durmuyordu. bende doğal olara istediğini yapmadım.ben on sekiz o ise en fazla on beş yaşındaydı. omuzundan tutup onu yola ittim ve yoluma devam ettim. birkaç adım sonra üzerime doğru koştuğunu ve bana arkamdan vuracağını hissetmiştim. anlaşıldı dedim kendime, kavga etmem gerekiyor. arkamı döndüğüm an da bana bir yumruk attım. çocuk,çok çelimsiz ve çirozdu.ben ise yaptığım ağır işlerden dolayı bir iri kıyım olup çıkmıştım. attığı yumruk beni yerimden dahi kımıldatmamıştı ki hafif sarhoştum. attığı yumruğun işe yaramadığını anlayınca bir an durdu ve sanırım kaçmayı düşündü. ancak bunu gururuna yedirememiş olacak ki,olduğu yerde durdu. üzerine doğru yürüyüm omuzumun üzerine yüklenip tüm gücümle sağına bir yumruk indirdim.ne oldu biliyor musunuz ? bayıldı. evet,yere düşüp bir daha kalkamadı. alkolün de verdiği duygu ile öldüğünü düşünüp yanına gittim ve nabzının atıp atmadığına baktım. evet,hala yaşıyordu fakat sabaha kadar uyanamazdı sanırım. arkamı dönüp gidiyordum ki durdum ve cebimden sigaramı çıkardım. yanına gidip dudaklarının arasına bıraktım bir sigara bıraktım. merak ettiğim şey şu ki sabah uyandığında bana verdiğim sigara için teşekkür etmiş midir ?

size sonu söyleyeyim çocuklar;
ÖLECEĞiZ !
burada durup neden öldüğümüzü
neden ölenin biz olduğunu düşüneceğiz.
ölüyoruz çocuklar
saçlarımızı kestiriken
ellerinizi açın ve inandıklarınıza yemin edin
çocuklar, sahaflar ve melekler de ölecek.
nefes alırken
dişlerimiz bir birine çarpacak ve insanlar ağlayacak
saatlerimizi kaybedeceğiz
lanet olası acılarımız bile ölecek
sevineceğiz ve sevişeceğiz
ölüme, ölümle,ölümüne
severken
araf'a tırmanıp biralarımızı açacağız
komiler, gibemedikleri mankenleri
yazarlar, yazamadıkları yazıları
keşler, içemedikleri eroinleri
aşıkları, sevişemedikleri kişileri
şizofrenler, kanıtlayamadıkları gerçekleri
düşünecek.
saate bakarken
geleceğimizin gelmeyen güzellikleri
binlerce ölümün getirileri
dünyanın en güzel şarkılarını tüzen
kumral kadınlar
lanet olsun çocuklar,
ÖLECEĞiZ !
saate bakarken
severken
saçlarımız kestirirken
ÖLECEĞiZ !
ve lanet olası izlenimleriniz
müdürlerin hakkımızda düşündükleri
notlarımızı ve sınavlarımız
hepsi ölecek çocuklar.
en ucuz huurlar ve
milyonluk huurlar
hepsi ölecek.
babamız, annemiz ve değerlerimiz
hepsi ölecek
ve onları kim öldürecek biliyor musunuz ?
biz öldüreceğiz.
ÖLECEĞiZ !
ama yanımızda sevmediklerimizde olacak.
lanet olsun melis,
inanamıyorum buna
sen dahi öleceksin.
dünyanın en güzel
ve en asil şeyleri dahi ölüyor
dedirteceksin bana.
bunu aklım almıyor
tanrı benim için bir koca bir evren yaratıyor ve
bunu senin kalbine dolduruyor.
buna inanamıyorum
sen dahi öleceksin.
üstelik aklında ve yanında ben olmayacağım.
sil baştan başladığımız her gün
içmediğim her gün ölecek
ve içlerinde ben olmayacağım.
aile kuracaksın, mutlu olacaksın
okulunu bitireceksin
güleceksin, sevişeceksin ve
yanında ben olmayacağım.
belki,bir başkası sana şiir yazacak
fakat
şiiri yazan ben olmayacağım.
ÖLECEĞiZ !
melis, tanrılar ölmez değil mi ?
duygularımız ölmez deği mi ?
malesef melis,
sen de öleceksin, bende öleceğim.
ve ölüm,biz el ele iken gelmeyecek.
özür dilerim.
hayatın bileklerini kesmiş bir şekilde
orada duracağım ve
seni izleyeceğim.
kanayacağım sonra.
ellerim acıyacak, nefesim kesilecek.
seni her izlediğimde olan şeyler bunlar.
bende öleceğim melis, sende
fakat ölüm bizi almaya geldiğinde
sen başkasının elini tutuyor olacaksın.
biliyor musun melis,ÖLECEĞiZ !
yaptığım ve yapmadığım her şey için öylesine pişmanım ki,
affetmen gerekmiyor.
sadece nasılsın diye sor.