haziran ağustos aylarıydı, saat akşam üstü 10 civarıydı. yazlık bir belde de kalıyordum. tuzlu çekirdek almak üzere migrosun yolunu tutmuştum. market tam kapanmak üzereyken yetiştim. 2 çalışan kalmış gibi görünüyordu markette. "affedersiniz" dedim, "bir ürün alacaktım sadece". bunu dediğim sırada kasanın altından kasiyer gizem ayağa kalktı. "ben henüz kasayı kapamadım, buradan verebilirsiniz" dedi. diğer 2 çalışanın kikirdediklerini duyar gibi oldum. ben reyonlara bakmaya koyuldum, o sırada diğer iki çalışanın gizem ile hoşçakalaşıp ayrıldılar. markette gizemle ben kalmıştım sadece.

biraz gizemden bahsedeyim. gizem 170 boylarında, 25 yaşlarında, fit gördüğüm en güzel kadınlardan biri. saçlarını hep topuz yapar, araya kalem kordu. gizemi pek tanıyordum, daha önce klagib müşteri-kasiyer sohbetleri dışında bir samimiyetimiz olamamıştı. genelde güler yüzle karşılardı beni ama bunu hiç benden hoşlanıyor olabilmesine yormadım. çünkü çok güzel bir kadındı gizem, benle işi olamazdı.

reyonlara bakınıyordum, herhalde 1-2 dakika geçti. garip bir şekilde bir türlü çekirdeklerin yerini bulamamıştı. oysa hep aldığım üründü çekirdek. o sırada gizem "yardımcı olabilir miyim?" dedi, kafamı kaldırdım gizemin yanıma gelmiş olduğunu gördüm. aramızda belki bir kol mesafesi boşluk vardı.

okuyan varsa devam edebilirim.

"çekirdek alacaktım da... " dedim. yorgun yüzünde gülümseme oluştu. bitkin görünüyordu, makyajı biraz bozulmuş gibiydi, yine de çok güzel görünüyordu. yorgun olması onu daha çekici yapmış gibiydi. "beni takip et", dedi sevecen ve enerji dolu. sanki tüm enerjisini benim için harcıyordu. gizem önüme düştü, bir yandan onu takip ederken diğer yandan kalçalarına bakıyordum. diri kalçaları mavi jeanini yırtacak gibiydi. yürürken sallanan yarı çıplak gergin kollarını izledim. o sırada depoya doğru girdiğimizi fark ettim.

elim ayağıma dolandı. gizem yüzüme baktı, yarı sinsi bir bakış attı. sanki aklıma neyin geldiğini bilirmiş gibi. benim aksime çok doğal ve sakin görünüyordu o. bir anda önümde eğildi. tansiyonum yükseldi, yüzün kızarmıştı sanki, bir anda hafif ateş bastı beni. 2 adım önümde eğilmişti. sanki iki adım atmamı bekliyor gibi... ne aradığımı, sordu. çekirdek, dedim. "ha, evet" dedi, "çekirdekler bugün bitti depoda olabilir diye buraya bakayım dedim". "hmm anladım" dedim. uzun parmakları ve ince kollar paketleri arıyordu. bacaklarıyla bir çömelip, eğiliyordu. o sırada bana soru sordu:

gizem: ya bu arada sen hep geliyorsun.
tom: evet.
gizem: daha önce konuşmadık. ben gizem.
tom: fırsat olmadı galiba. ben de tom. memnun oldum.
gizem: ben de memnun oldum... ya bir şey soracağım sana... ama...

bunu derken biraz durakladı gizem. yüzüme bakıyordu. ben de onun ışıldayan mavi gözlerine.

okuyan yok galiba pampalar.

o duraklama sırasında göğüsüne bir bakış attım. göğüs uçları kabardığını gördüm. baktığımı anlatınca hafif gülümsedi, hoşuna gitmişti. sözünü bitirmedi. bana ne kadar yakın olduğunu fark ettim. sıcak nefesini yüzümde hissedebiliyordum, nefes alış verişleri hızlanmıştı. ikimiz de biraz çekingendik ama içten içe yanıyorduk, istiyorduk. ikimizin ağzından tek bir kelime bile çıkmıyordu, ama birbirimizi anlıyorduk. kalbinin atışını duyuyordum sanki, ikimizin de kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu. bir anda elini elime uzattı. ince uzun parmaklarını avucumda hissettim, hafifçe sıktım onları. ufak bir adım daha attı bana ve göğüsü bedenime değdi. artık aramızda hiç boşluk kalmamıştı. bir yandan gövdesi gövdeme değerken, diğer yandan ışıldayan mavi gözleriyle gözlerime bakıyordu.

gizemi aradım. konuştuk, sohbet ettik. geçen yaz yaşadıklarımızı inci sözlükte anlatıyorum, dedim. sayfanın link verdim. daha fazla yazmamı istemediğini söyledi. ne hissettiğine saygı duyduğumdan hikayeye devam etmeme kararı aldım. kusura bakmayın pampalar.