Nesrin'in babası gideli henüz uzun zaman olmamıştı, bir anda ziyarete gelmesinin altından hayırlı bir şeyin çıkmayacağını tahmin etmek gerekirdi. Kızın sesi gittikte daha kötü oluyordu, lafı geveliyor bir türlü asıl söylemek istediğini söyleyemiyordu. Çok merak ediyordum ne olduğunu, sakinleşmesini ve anlatmasını söylüyordum sürekli. Babasının geliş sebebi ziyaret dışında çok başkaymış. Babasının dayısından kalan, şu anki evlerine oldukça uzakta bir evleri varmış. Babası oraya taşınmalarına karar vermiş ve bir an önce bu işi halledip tekrar yurtdışına bir süre daha gidecekmiş.

Babasının neden böyle bir şey istediğini sorduğumda, bilmediğini annesi ile tartışırlarken duyduğunu söyledi. Öyle üzülmüştüm ki, ne diyeceğimi bilemiyordum. Nesrin'e de bir şey soramıyordu. evlerinin taşınmasının getireceği aklıma gelen ilk olumsuzluk, birlikte okula gidip gelemeyeceğimizdi. Biraz daha düşündükçe aklıma daha önemli bir sorun takıldı, acaba Nesrin okulunu da değiştirmek zorunda kalabilir miydi? Nesrin'le konuşmamız çok uzun sürmedi ama ben sabaha kadar uyuyamadım o gün. Hava aydınlandı, bir süre sonra okula gitmek için evden çıktım ve Nesrin'i almak için evlerinin önüne geldim.

Daha geçen gün Nesrin'e olayların nedenini öğrenmek için uğraşmayacağımın sözünü vermiştim ama neden taşındıklarını da deli gibi merak ediyordum. ilk sınav gelip çatmıştı işte, kendimi sormamak için tutuyordum. Nesrin anlatırsa ben normal olarak konunun gidişatına göre ancak bir şeyler sorabilirdim. Benim bir şey sormama gerek kalmadan zaten taşınma nedenlerini kendisi anlattı.

Nesrin'in annesi çalışmıyordu. Babasının yurtdışında işi daha ne kadar süreceği belli değildi. Babası şu an oturdukları evi kiraya verip artan masrafları bu şekilde karşılamak ve Nesrin'in ileride okul durumu için para ihtiyaçları olabileceğini taşınma nedenleri olarak söylemişti.

Düşününce mantıklıydı, adam hem Nesrin'lere para gönderiyor hem orada kendi ihtiyaçları oluyordu. Nesrin'in üniversitede şehir dışına gitme olasılığını da düşünmüş olacak ki şimdiden para biriktirmek istemişti.

Ne kadar üzülmüş olsam da kızı teselli etmeye çalışıyor babasının da onları düşündüğünü anlatıyordum. Okulu değiştirmek gibi bir durum olmayacaktı. Tek iyi yanı buydu. Çünkü Nesrin minibüsle giderim artık varmış oradan okula babam biliyormuş gibi şeyler söylüyordu. Biraz olsun içim rahatlamıştı ama en kısa zamanda taşınacaklardı, artık birlikte daha az vakit geçirecektik.

Taşınma işi bir hafta geçmeden gerçekleşti, Nesrin okula artık minibüsle gidip geliyordu. Bu duruma da alışacaktık mecburen. Alışılırdı alışılmasına ama taşınmalarının asıl sebebi keşke Nesrin'in anlattığı kadar basit olsaydı. Bu basit görünen taşınma durumu hem onların hem de benim hayatımda bir daha değişmeyecek etkiler yaratacaktı...