devam hadi usta hızlı ol

benim sevgilim yok panpa uzun uzun anlat

--- Sesler iyice yaklaşıyordu. Öyle bir anda inanın hiç kimse aklınıza gelmiyor sadece kendi zütünüzü kurtarmaya odaklanıyorsunuz. Sesler daha da yaklaştı. Tökezleye mökezleye tırmandım elimi taşlar kesiyordu ama hissetmiyordum bile çıktım olabildiğince yüksek bi kısıma elektronik ses iyice hararetlendi kulaklarım çınlamaya başladı arkama bakmak için kafamı çevirdiğim anda büyük bir gümbürtüyle beraber çok şiddetli bir rüzgar suratıma çarptı. Beni savurup bir on metre falan geriye doğru fırlattı otobüs bile devrilmişti. Sonra bütün sesler kesildi. Hiç bir şey düşünemiyordum aklımdaki tek şey kaçmaktı. Kalkıp koşmaya devam ettim tepenin en üst noktasına varmıştım...

Reserved

rez panpa

gözler patladı daha bekliyoz heycanlı yerinde kesiyo pezemenk

--- Kalbim yerinden çıkacak gibiydi tepenin ardından bayır aşağıya atlaya zıplaya inmeye çalışıyordum. Ama artık o korkuya dizlerim daha fazla dayanamayıp tökezledim. Taşlara çarpa çarpa yuvarlanmaya başladım. Vücudumdaki her kemik kırılacakmış gibi hissediyordum. Bir an kendimi düzelttim kaya kaya inmeye devam ettim. Aşağıda hangar girişi gibi önü aydınlık hayvan gibi bir kapı girişi gördüm. isterse cehennemin girişi olsun ama oraya girecektim çünkü tek saklanabileceğim yer orasıydı ve dışarda yaratık mıdır uzaylı mıdır her ne taksa o şeyden kurtulmam gerekiyordu. Otobüs bile devrildi lan kim bilir şenol kaptana neler olmuştu. Kendimi attım bu dev kapıdan içeri...

bekliyoruz nannnn

Aq uyuyom ben bin. Yarin sabah ilk is bakicam guzelse sukular selale sana. Bitmezse sabaha kadar cuku yağmuruna tutucam seni

--- Girişe gelince aşağıya doğru inen bi rampa çat çat sırayla aydınlanmaya başladı. Bir arkama baktım bir aşağıya baktım seçim yapmak zorundaydım. evveliyatını gibeyim diyerek bildiğim bütün küfürleri saya saya aşağıya inmeye başladım. Sanki yer altı otoparkına iniyordum tesise benzer bir yanı da vardı. Otomatik bir kapı gördüm içeri girdim. Belki beni kurtaracak birileri vardı bilmiyordum girdim işte. Daldım amkdum bilinmezliğine. Arkamdan otomatik kapı kapandı. içerisi geniş ve karanlıktı ama etrafta yer yer kırmızı ledli ışıklar vardı. Etrafı portallı şekerli bi kokular sardı.. Pat diye ışıklar yandı. Flash patlamıştı sanki gözümde. Elimle ışığı engellemeye çalışıyordum parmaklarımın arasından görüntü yavaş yavaş netleşti. Ortada sedye gibi bir şey vardı. hışırtı sesleri duyuyordum. Sedyedeki yatan kişinin üzerinde örtü vardı ayakları dışarıdaydı. Tek ayağı çıplaktı. Diğer ayağındaki ayakkabıyı görünce sedyede yatanın Büşra olduğunu anladım. Başında birileri vardı üzerinde aletlerle bir şeyler yapıyorlardı. Görüntü iyice netleşti. O an öyle bir şok geçirdim ki korkudan yere yığılacaktım. Büşranın başındakiler Yeti Cin'lerdi. O iğrenç gülücükleriyle bana bakıyorlardı. Sonrası karanlık... Bir anda gözlerimi açtım nefes nefeseydim. Karşımda suratıma doğru Yeti cin tutan bir muavin ve şaşkın gözlerle bakan bir sürü yolcu vardı. Otobüsü durdurdular ambulans geldi. Ambulansın içinde battaniyeyle oturdum kahve getirdiler. Yanıma takım elbiseli adamlar geldi ve sorular sordu. Her şeyi anlattım. O günden sonra bir daha asla ikram servisini aç gibi beklemedim panpalarım. Hala profesyonel yardım alıyorum. Karım beni terketti bir dağ evinden bu entryi giriyorum... ---SON---

inanan inanmayan tüm panpalarıma teşekkür ederim dinlediğiniz için. Siz siz olun bir daha korkunçlu bir olay yaşamak için köye gitmeyin.

Bonzai mi kardes?

Eyvallah kardeşim güzel hikaye

Bu arada şenol kaptan kim mi?

Beyler troll sanıyorsunuz ama sonrası da var. Olaydan birkaç ay sonra şenol kaptan diye birinin gerçekte olup olmadığını araştırmak için bir sürü otobüs firmasını dolaştım ve sonunda buldum. Gerçekten böyle biri vardı. Yalvar yakar adresini falan öğrenip evine gittim. Gittiğimde kapıyı yaşlı bi kadın açtı. Şenol kaptanın annesiymiş. içeri davet etti. Duvarda şenol kaptanın fotoğrafı vardı beynimden vurulmuşa döndüm. Annesi ağustosun başlarında istanbul- ordu seferini yapmak için evden çıktığını bir daha da onu gören olmadığını söyledi. O an yaşadıklarımın bir rüya olmadığını farkettim. O gün bu gündür köye hep uçakla gittim. Beğenen pampalarım varsa rez durumuna göre korkunçlu şeyler yaşamak için köye uçakla gidişimi de anlatabilirim.

ağlattın bin :/

evelini eveliyatını gibeyim böyle son mu olur ya her şey gerçek olsa bile sonunu kendin kurgulasaydın amk korkunçlu büşranın part 2si çıkmış yeni gördüm ona gidiyorum ben

Anlat oç herif diğer hikayeyide.

Anlat amk diğerini de

diğerini de anlat amk