/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +1
    gece bir şeylerden rahatsız olarak uyandım. içimde bir huzursuzluk vardı. telefonumu elime alınca saatin 03.02 olduğunu gördüm. ürpertici bir tesadüf olduğunu
    sandım. sigaramı yaktım ve yattıgımız yerin karşısındaki cama doğru kalktım. dışarı bakınca beynimden vurulmuş gibi oldum. elimdeki sigarayı düşürdüm ve
    gözlerimi kapayamadım.o kadın. tamda bizim olduğumuz odaya bakıyordu. kafamda düşünceler oluştu. benimi takip ediyordu. hani sadece perşembe günleri geliyordu.
    oysaki bugün perşembe değildi ve burada ne işi vardı. korkuyla geri geri yürürken ahmete seslendim. uyandı yanına gidip camdan bakmasını söyledim. baktı fakat
    dalgamı geçiyon burda bişey yok dedi. nasıl yok dedim. ordaydı,gözlerimle gördüm. neyi gördün diye sorarken anlattım.o kadını gördüm dedim. direk buraya
    bakıyordu. ahmet anlamsız ifadelerle bana bakıyordu. gerçek korkuyu hissediyordum. ahmet bana yatalım dedi. sabah diğerkilerle buluşur olanları anlatır bi
    ortak fikre karar kılarız. yine derin düşünceler içerisinde uyudum. sabah ahmetin sesiyle uyandım.'annem yemek hazırladı seni bekliyoruz'.kalktım elimi
    yüzümü yıkadıktan sonra yemeğe indim. yemeğimizi yedikten sonra arkadaşlarla buluşmak için evden çıktık. yürürken hala kafamda anlamsız sorular vardı.
    yine caminin girişinde buluştuk. dün gece yaşananları kürşat ve erene anlattım. ikiside şaşkınlıkla baktı ve hiç bir şey diyemediler. sonra eren bir fikir
    sundu.'eğer bu kadın seni takip ediyormu öğrenmek istiyorsan bugün gel bizde kal, nasıl olsa seni takip ediyorsa bizim evin orayada gelecektir'.
    bu fikir hepimizin hoşuna gitmişti. babamı arayıp bugün erenlerde kalabilirmiyim diye sorduğunda erenin babasının numarasını istedi. eren babasına kalabilirmi
    diye sorunca babası izin vermişti. babama erenin babasının numarasını verdim. onlar konuştuktan sonra bana kalmam için izin verdi. eren kürşat ve ahmetede
    sizde gelin dedi. belki kadın kaçmadan beraber yakalayabiliriz. anlaştık ve 4 kişi erenlerin evine gittik. gece olmuş erenin annesi babası ve kardeşi yatmıştı.
    bizde arada dışarıyı yokluyor ve kadına bakıyorduk.son yoklamamızda bişe olmayınca tekrar içeri girdik.5 dakika kadar sonra balkona tekrar çıktığımızda
    kadın ordayı. bize bakıyordu. belki gözlerini göremiyorduk ama bize baktığını hissediyorduk. eren bir anda koşun yakalayalım diyince hepimiz aşşa inmeye
    başladık...
    Tümünü Göster
    ···
  2. 27.
    0
    Panpalar dinleyen varsa devam ediyim
    ···
  3. 28.
    0
    Yarın devam binler cümleten hayırlı geceler
    ···
  4. 29.
    0
    Devam et panpa çok heycanlı
    ···
  5. 30.
    0
    yaz be panpa
    ···
  6. 31.
    0
    1 saate yazmaya başlıyorum varmı bekleyen gececi kardeşlerim
    ···
  7. 32.
    0
    panpa bari benim için yaz be devdıbını bekliyorum hikayenin
    ···
  8. 33.
    +1
    Panpa senin için yazacağım yarın akşam
    ···
  9. 34.
    0
    reserved
    ···
  10. 35.
    0
    rezzezezeeezezezezez
    ···
  11. 36.
    0
    Ne zaman gelecen onun bunun şunun oğlu
    ···
  12. 37.
    0
    bu hayattaki ilk rezim hayırlı olsun çok merak ediyom sonunu nolur devam o kadar secdim ki hikayeyi arkadaşıma da okutacam
    ···
  13. 38.
    0
    Yarın akşam 6 gibi burdayım arkadaşlar. Hikayem fazla ilgi görmedi diye yazmak istemedim ama yazacağım. yarın akşam burda olun.
    Edit: hikaye biraz uzun panpalar başımdan öyle şeyler geçtiki. dediğim gibi etkilenecek arkadaşlar okumasın.
    ···
  14. 39.
    0
    Ama aşağı indiğimizde kadın yerinde yoktu.bu kadar kısa sürede gözden uzaklaşması imkansızdı. hepimiz şaşkınlıkla birbirimize bakıyorduk.o da neydi öyle gerçekten çok korkmuştuk.ilk şoku atlatan ben oldum ve şöyle bir fikir sundum."kadının evine gidelim ve geçen yaptığımız gibi pencereden bakalım"dedim. ahmet "hasgibtir lan gelmem ben"dedi. diğerleri ise kabul edince ahmette bizimle gelmek zorunda kalmıştı. yavaş adımlarla kadının evine doğru ilerliyorduk.o ıssız karanlık yoldan geçerken bile neredeyse korkudan altımıza işiyorduk.en sonunda kadının evinin önüne geldik. pencereden baktığımızda içerisi ürpertici derecede karanlıktı.bu sefer pencereden birşey göremeyince eve geri dönmek istedik.tam evin ordan çıkacakken kadının evinin kapısının açık olduğunu gördüm. herkes çok korkuyordu ancak hepimizde aynı şeyi düşünüyorduk. evet girecektik o eve ve her ne varsa görecektik. yavaş adımlarla kapıya doğru yöneldik. kapıyı itip eve girdiğimizde..
    ···
  15. 40.
    0
    Takip eden yoksa yarın devam edeceğim panpalar
    ···
  16. 41.
    0
    pampa ben okuyorum ama seri yaz amk
    ···
  17. 42.
    0
    Kardeşim hikaye tutmadı kime yazıyım ben bu hikayeyi. hikayeyi burada bitiriyorum değerlenirse devam ederim. cümleten hayırlı geceler.
    ···
  18. 43.
    0
    Tahminen 98 yılının Haziran ayıydı. O günleri hatırlarken hala içim ürperir. Her akşam olduğu gibi annem uyumam için yatağıma yatırdı. Odalarımız dip dibe olduğu için tek başıma uyumaktan korkmuyordum. Amao gece içimde bir telaş vardı, başkaydı. içimdeki garip korkuylaboğuşurken uykuya yenik düşüp uyuyakaldım. Daldım ama uyumasuresi 10 saniyeyi geçmemiştir bilemiyorum.Elim kolum bağlanmış beyaz kefenimsi bir çarşafa sarılmış şekilde uyandım.Çevremde olup bitene anlam vermeye çalışıyordum ki bir an dört yanımı çevrelemiş yüzleri görünmeyenkadınlar gördüm. Oan korkudan; nerdeyim ben, siz kimsiniz, benden ne istiyorsunuz bile diyemedim. Nutkum tutulmuştu.içlerinden biri beni kucağına alıp kendi odamın içinde diğer elini parkeye koyup, tek bir dokunuşlamezarmisali bir çukur açtı.Dünyanın sonunun geldiğini düşünmüştüm. Korkum yerini biraz merağa bıraktı. Bir an annemi gördüm ve görmemle annemin kafasını avuçlarının arasına almasıyla kafasını patlatması bir oldu.Yerdeki kadınlardan biri mezarıma annemin boynundan akan kanı tutarak tüm çukuru o kanla doldurdu.Bu anlattıklarım belki bir dakikada olup bitti. Gözümü ikinci açışımda çok güzel bir sabaha uyandım fakat evde garip bir sessizlik vardı.Yatağımdan çıkıp kapıyı açacaktımki bir şey gece mezarımı gördüğüm parkenin üzerinden halıyı kaldırıp oraya bakmamı fısıldadı sanki;Ve öyle yaptım.Halıyı kaldırır kaldırmaz gördüğüm manzara yüzünden 5 sene konuşamayıp okula başlayamadım.Annemin bedeninden kopmuş kafası alnında ve yanaklarında garip şekiller çizilmiş şekilde gece gömüldüğüm yerde duruyordu.Asıl aklımı alan şey ise;Arkamı döndüğümde geceki kadınların aslında kadın değil keçiolduğunu görmektiArtık her günümü tekrar bunları yasamamak için dua etmekle geçiriyorumBu vesileyle anneme de Allah rahmet dileklerimi iletiyorum katili hala bulunamadı.

    http://c12.incisozluk.com...11509/5/1016275_ob792.jpg
    ···
  19. 44.
    0
    Küçükken köyde yaşardım, 12 yaşıma kadar da köyde yaşadım. Köyler ıssız olur, demek istediğim şehirde yapabileceğiniz bir çok şeyi köyde yapamazsınız. Curcuna yoktur, sessiz ve sakindir. Yıl 1995, Kasım ayındayız hiç unutmam. Gününü pek hatırlamıyorum ama Cuma yada Cumartesi olması lazım, çünkü babamın fındıklık bahçesinden biraz geç geldiği günler, genelde o günler oluyordu. Akşam yemeğini o gelince hep birlikte yer sofrasında yerdik. Gelirken yol üstündeki kuyudan hep su alırdı. O kuyudaki suyun tadını anlatamam; hem buz gibi hemde muazzam bir şekilde berrak, pürüzsüz. O akşam su getirmeyi unutmuştu, yorgundu da biraz, eve girdi ceketini astı, tam yemek yemeye hazırlanacağız; annem suyu sordu. Babam yorgunluğunda verdiği sıkıntıyla ofladı pufladı. Bende üzüldüm adama sabah akşam çalışıyor, “Baba ben gideyim alayım hemen” dedim. Babam “Hava karardı ha dikkat et tilki olur” dedi. Neyse su bidonunu aldım ceketimi de giydim, botlarımla çıktım yola

    dinleyen varsa devam edicemmm
    ···