Neyse bunlar yukarı geldi, abim için gelmişler. Hoşgeldin ziyareti. Bende karşıladım onları, içeriye geçtiler, ev birden kalabalıklaşmaya başladı. 2-3 komşumuz daha geldi. Kavheler-çaylar-kekler vesaire. Ulan içimden vaaay dıbına koyim, bu muallakyi ne kadar seven varmış lan dedim.

Eve kolu komşular gelmeye devam ediyordu. Amk aralarında 3-4 kişi gerçekten abimi görmeye gelmiş, diğerleri yiyici takımı. Her yeni gelene annem kalkıyordu ya çay katıyorduk, yada kavhe isterlerse kavhe yapıyorduk. En sonunda anamın yorulduğunu farkedince dayanamadım.

Ben: Geç otur anne ben yaparım dedim, Mutfağa geçtim, sözde kavhe yapacam. Kavhe yapmaktan anlamam beyler, bunu avantaja çevirerek içeriye doğru gidip, Meryem'e seslendim.
-
Ben: Meryemmm, bi gelir misin?
-
Annem, ne oldu dedi bana. Anne kavhede bir yanlışlık yaptım herhalde, biri gelsin yardım etsin bana dedim. Tam annem kalkacakken, Meryem annemi oturttu. Hemen geldi yanıma.

Ben: Yavaş girsene lan
-
Abim: Ne oldu lan şerefsiz, ne dedin kıza sen?
-
Ben: Ne diyecem abi?
-
(Bu arada abim kızı sevdiğimden haberi yoktu, bir şey yaptığımı sanmış.)
-
Abim: Lan oğlum doğru söyle, kızın bir şeyi yoktu. Senle mutfaktan çıktıktan sonra böyle oldu!
-
Ben: Abi ne yapmış olabilirim? Bu kadar insanın arasında onu taciz mi edecem? Bu kadar mı salaksın?
-
Abim: Ben onu mu diyorum oğlum? Kötü bir şey mi söyledin?
-
Ben: Abi çık şu odadan ya, rica ediyorum. Çık!
-
Abim bacağıma tekme atıp;

Kalk lan'dedi.
-
Abime acayip ayar olmuştum orada, ayağa kalkıp suratına bir tane yumruk geçirdim. Vurduğumda yere kapaklandı, dudağından kan geliyordu. O sinirle, giberim sizide, evinizede gelmiyorum lan birdaha buraya!'diye bağırıp çıktım evden.

Her sabah kapının önüne çıkıp volta atıyorum, Mustafa'ylada uzun süredir görüşmüyordum, onuda aradım. O da benim gibi boş malum. ikimiz birlikte volta atmaya başladık bir süree sonra. Abim, iş bulup çalışmaya başladı tatili bitene kadar. Bu evde tabi şok etkisi yaptı, yine bana yüklendiler. O çocuk hem okuyup, hem çalışıyor falan filan.
-
Ertesi gün akşam tekrar dışarı çıktım, bu sefer Meyem'in kapısının önünde volta atıyorum. Belki tüm gün dışarıda durmadığımdan Meryem'i hiç ama hiç görememiştim. Ama Dilek teyzeyi görmüştüm, beni görünce mutlu oldu. Tabi bende.
-
Dilek teyze: Nasılsın Kutsalll?
-
Ben: iyyim Dilek abla sen nasılsın?
-
Dilek Teyze: iyyim oğlum, aynı işte. Evde koşuşturmaca, Emre'yle uğraşıyorum tüm gün bende.
-
Ben: Emre'yi öp yerime Dilek abla.
-
Dilek Teyze: Olur canım, görüşürüz.. Annene selam söyle.
-
Ben: Aleykum Selam'da Dilek abla, Meryem hiç gözükmüyor?
-
Dilek Teyze: Dershanede canım o. Niye ne oldu?
-
Ben: Hiç öyle Dilek teyze. Gözükmüyor ya bayadır, birde en son gittiğinde bizden biraz kötüydü.
-
Dilek: Evet canım, arkadaşına çok üzülmüştü. Zaten arkadaşına da bir şey olmamış. Şimdi daha iyi.
-
Ben: iyi Dilek abla, kendine iyi bak tutmiyim seni.
-
Dilek: Görüşürüz canım.

iyice canım sıkılıyordu, Meryem'i bir kere daha görmeliydim. Ne olacaksa, olsun bir cevap almalıydım. Kafama takmıştım yoksa. Akşama kadar bekledim, bizim kapının önünden geçmesini.

Beyler sineğin anasını gibtim, devam ediyorum.

1 haftadır Meryem'i aradığım, yanına gittiğim yoktu. O da aynı şekil, beni aramıyor sözlerinde sabit durmuştu anlayacağınız.. Anneme de anlatmayı düşündüm, vazgeçtim. Kimseye bir şey diyemiyordum. Bunlar olurken ben bir hata daha yaptım beyler.. Mustafa'yla hiç görüşmedim, arasa bile telefonlarına bakmadım, yanıma geldiğinde bir bahane bulup o'nunla takılmıyordum. Hayatımda yaptığım en büyük şerefsizlikti, Mustafa'yı giblememek, yalnız bırakmak. Ama canım aşırı sıkkın olmasa öyle yapmıyacaktım neyse hata hataydı bir kere.

Beyler ilk iş günü, babamın ve annemin gözüne girmiştim. Kendi kendime işe girmem sevindirdi onları amk. Abim denen muallak, 2-3 gün sonra çıkar diyordu. Mustafa aklımdan zaten hiç çıkmıyor.

Neyse, ilk 3-5 gün bıçak tutmayı bile beceremiyordum amk. Daha doğrusu bir şey kesemiyom adam gibi, ama Zeki abi, yetiştiriyor yani beni ayık olun. ilk 15 gün içinde bıçak tutup, et-tavuk kesmeyi. Satırla ayırmayı, bıçak bileyleme, tartma. Hatta tavuk yolmayı bile öğrendim. Çok çabuk pratikleştim, çok zor bir şey değildi amk. Bazı müşteriler kıldı, onun haricinde bir şey yoktu. Yani adam bana güvenip, dükkandan gidebiliyordu amk. Normalde iyi bir adamdı ama kötü bir alışkanlığı vardı, ganyan çok oynuyordu at tarra. Bi ara şüphelendim bu muallak acaba at eti mi getiriyor dükkana amk diye.

Muhabbet gittikçe koyulaşıyordu, babamla anamı ilk defa bu kadar gülerken gördüm. Bi ara babam kalktı, anamı öptü yanağından.. içimden napıyon lan bin dedim, alışık değilim evde böyle görüntülere. insan babasıda olsa ayar olabiliyor beyler, ama yinede bir şey demedim tabi. Desem lafı ağzıma tıkar zaten pünönk. Öpmesi sorun değil tabi, evde anamla babamın çifte kumru gibi olmasını istemem amk. Neyse, televizyon izlerken telefonu aldım elime, tekrar Meryem'i aradım meşgula atıldı ilk defa.. Meşgula atılınca bende aramadım tekrar. Hala meraktan çatlıyorum, Meryem ne dedi diye. Ama babam kalkmıyor bile yerinden amk anamla hala konuşuyor.

Annemi Mutfağa çağırıp soramazdım, babamda damlardı. Babama göre, ne konuşalacaksa ev halkının önünde konuşalacak. Ama kendi öyle yapmıyordu, o da kendisinin pekekentliğiydi. Gerçi gibimde değildi, konuşacak olduktan sonra ruhu duymazdı amk.

Saat 10'u geçiyor artık, babam abini ara nerede kalmış dedi. Baba, sen ara onu ya, beni hiç muhattap etme.'dedim. Babam, ara lan dedi.

Evde arayacak son kişi benken, bana aratıyorlar amk. Aradım abimi,
-
Ben: Neredesin lan pekekent?
-
Abim: Kapıyı aç oğlum geldim'dedi.
-

Bende gittim açtım kapıyı hemen, baktım yavşak yok ortalıkta. Bakıyorum sağa sola yok, bin 5 dakka bekletti beni kapıda, geliyorum derken beni kandırıyormuş pekekent. Neyse geldi sonunda abim,
-
Ben: Lan bin, bizi mi yiyon?
-
Abim: HAHAHAHAHAAHAHAHA
-
Ben: dıbına kodumun kaşarı
-
Abim, geçti içeri elinde poşetlerle bişiyler almış bizimkilere. Babama gömlek almış, anamada gömlek. Banada kemer almış, aferim lan dedim kemer bile almış en azından dedim.

Kendine bir sürü şey almış amk, pantolon, tişört vesaire.. Baktım bu mal salonda giyiyor, deniyor hepsini tekrardan. Maksat bizimkilere gösteriyor.. En sonunda dayanamadım,

Ben: Abi
-
Abim: Ney lan?
-
Ben: Vurdurmaya mı gittin? Ne yaptın lan? Maşallah herşeyi almışsın'dedim.

Babam bile güldü amk, abim yumruğu koluma çakıp çalışıyoruz bin'dedi.
-
Ben: Bell belli ahahahaha
-
Abim: Bugün kuşlar senin hakkında bana bir şeyler söyledi, fazla kaşınma'dedi. Ağzımı kapatıp, ona tip tip baktım. O da işaret çekti çaktırmadan..

Bende içimden, aha işte bu muallaknin ağzına düştük'dedim. Bizimkiler yatasıya kadar, hiç ağzımı açmadım.

Meryem, dibimde lan aynı arabadayız. Benim için bulunmaz bir nimet gibi.. Tek kötü tarafı, araba kalabalık. Abim pekekentlik yapıp, bacağıma vuruyordu çaktırmadan.. Meryem'le hiç konuşmadım. Bir annemle, babam konuşuyordu onla. Ben yola bakıyorum, Meryem'e kafayı çeviremiyorum bile.. Bizimkilerin yanında bir utanma geldi, hele abim denen bin hiç rahat durmadı.

Meryem, abimle konuşmaya başladı.. Napıyorsun, nasılsın falan.. Abimde Meryem'e işten çıktığını falan anlattı. Birde ortak alanları olan ders meselesini hakkında biraz konuştular. Ayar oldum abime. Meryem'le konuşmasını istemiyordum pekekentin. Meryem, bana bir selam bile vermedi yalnız.. Kıskandım yalan yok. En sonunda ikisinin konuşmasına dayanmadım, he abi tamam gevezelik yapma'dedim.. Meryem'e de istersen, Emre'yi ver bana ben kucağıma alayım. Bacağın ağrımıştır'dedim. Yok böyle iyi sağol'diyip. Emre'yi vermedi bana.

Onlara yaklaştıkça yaklaşıyoruz, Mustafa'ya dedim ki, kanka git sen önlerine doğru hızlıca koş. Muzo kaçarsa tutarsın dedim. Biraz daha hızlı hızlı yürümeye başladık, Mustafa hızlıca koşmaya başladı, bende arkasından koştum. Mustafa tam Muzo'nun önüne geçti, bende arkasından o sırada Muzo'nın boynundan kavrayıp yere yapıştırdım. Baktım Meryem bağırmaya başladı, sus lan dedim Meryem'e. Muzo bini yerdeyken hemen üzerine atlayıp vurmaya başladım, Mustafa'da Meryem'i tutuyor girmesin araya diye.

Muzo'nun dıbına koymuştum, tam haşatını çıkaracakken. Etrafta kim var, kim yok geldi. Beni tutup kaldırdılar resmen amk, Muzo muallaksi bana küfür ediyor. Daha dalmaya devam edecem ama araya bir sürü kişi girdi. Meryem hala bağırıyor oradan, ayırmaya gelenlerde niye kavga ediyorsunuz diye soruyor. Muzo küfür ettikçe ediyor, bende bağırarak sövüyorum ona. En sonunda Mustafa, Muzo'nun üzerine fırladı. Muzo'ya bir baktım bin yarış atı gibi koşmaya başladı, kaçıyor. Mustafa'da arkasından kovalıyor.

Orada beni bi gülme tuttu amk, tamam kavga iyi bir şey değil beyler belkimm ama bazen gerekli oluyor. Meraklı kalabalık bu sefer Mustafa'nın arkasından koşmaya başladı. Lan o kadar kişi, 3-5 ayıran var gerisi seyirci yeminle.

Yaylaya, yarım saat, 45 dakkada falan vardık. Çok uzakta değildi anlayacağınız. Neyse, yaylada ki eve girdik. Çok güzel bir yer beyler orası. Ama arada sırada gittikleri için ev havasızdı, penceleri, kapıları her yeri açtık evi havalandırdık. Mustafa'yla mangal için malzemeleri taşımaya başladık, Soner amca ile yengemiz etleri ayarlıyor. Neyse bende Mustafa'ya yardım ediyom. Yayladan kolu komşularıda çağırdılar, kalabalıklaştı iyice. Güzel geçiyordu günümüz, mangaldı kolu komşuydu falan. Yaylada ki eski kurtlar, yani dayılar. Güzel hikayeler anlatıyordu, az sıkıyorlardı amk cinli minli define hikayeleri anlattı amcalar bana. Beni çok etkiledi binler, Mustafa'ya sordum doğru mu lan diye, yok dıbına koyim sıkıyorlar dedi.

Böyle şeylere zaafım vardır, severim yani. Neyse anlayacağınız güzel bir gündü. Taa ki babam arayana kadar, telefon hiddetli hiddetli çalıyordu. Soner Amcada, yanımda yiğenim açmıyacan mı telefonu diyor. Açacam Soner amca diyip, açtım telefonu.

Hobbaalaaa vede cuballaaaaaa, evet beyler. Benim kabusum olan, yavşakların şahı abim geldi üniversiteden.

Ulan halbu ki üzerimde ki, günlerin amelelik yorgunluğunu yeni atmıştım. Benim yavşak abimin gelmesi, beni aşırı derece kahretmişti. O yokken ben evde tek başıma çoooooook mutluydum. Ama o bin geldiğinde, üzüntü, acı, göz yaşı, gam-keder üzerimden ekgib olmuyor. Hiç bir zaman anlaşamadım, her günüm o muallakyle kavga etmekle geçiyordu.

Abim dediğine bakmayın, aramızda 3 yaş var. Normalde abi bile demiyorum ama muallak bana zorla abi dedirtiyordu. Küçükken az dayak yemedim züttoşdan.

Neyse abimin zaten geleceğini biliyordum, ama tamamen aklımdan çıkmıştı.

Lan huur çocuğu sinek ısırdı beni, kolum yanıyor lan dıbına koyim

Evet panpalar, artık evdeydim 2 gündür, keyf çatıyorum amk. Para'nın yarısını saklamıştım. işi bıraktığımda, keyf yapacak param çıkmıştı amk. Mustafa'yı 3 haftada bir kere görmüştüm, o da geceleyin denk geldiydim. Arıyordu beni sürekli ama işten geç çıktığım için görüşemiyordum hiç onlada. Aradım Mustafa'yı gel bize kanka diye. Bir saate geldi, yine özlemişim Mustafa'yı amk. Hayatımda dost diyebileceğim tek insandı beyler.

Önce markete gidip, abur cubur ne tak varsa aldık. Evde tıkınıp film izledik, ardından dışarıya çıktık Mustafa'yla. Baktık dışarda bir tak yok sıkıcı, oradan sahilde ki kafelerden birine gittik Nargile içmeye. O kafelerin dıbına koyim beyler, nargile güzel bir şey bana göre. Ama kafenin heryerinde flaş patlıyor amk, sürekli fotoğraf çekiliyorlar nargile içerken.

Neyse biz hala Mustafa'yla nargile tüttürürken, kafenin terasına 5 kişi geldi. Kafayı bir çevirdim, MUZOOOO.. Aha bin Muzo dedim sessizce Mustafa'ya, Mustafa hemen kafayı çevirdi Muzo'ya baktı. Muzo bizi görmüyor tabi o sırada. Bi iki dakka sonra Muzo bizi gördü, tip tip bakıyor. Aha dedim kavga çıkaçak şimdi dedim. Yanımıza doğru geldi hemen, Napıyosunuz lan burada? dedi.

Hiç nargile tüttürüyoruz Muzo, sen napıyon lan?'dedim.
-
Muzo: Arkadaşlarla bizde nargile içmeye geldik.
-
Ben: iyi afiyet olsun kardeş.
-
Mustafa, Muzo'ya tip tip baktı. Muzo'da buna bakıyor tip tip. Ulan kavga çıkacak yine belli dedim. Kendi kendime, ama öyle olmadı beyler. Muzo gelip oturdu bizimle muhabbet etti, diğer Muzo'yla gelen arkadaşılarıda geldi, oturduk muhabbet ettik amk. Yeni anlayacağınız, Muzo'yla aramızda ki husumet orada bitti. iyi çocukta kendi pekekentlik yaptıydı ilk amk, yoksa barışcıl bir insanım lan ben. Sonra oradan ayırlıp Mustafa'yla mahalleye doğru gittik. Mustiyle vedalaşıp, eve girdim.

Meryem'i de 3 hafta boyunca hiç görmedim beyler, zaten artık onu unutuyordum. Arada sırada bir geliyordu aklıma, ama yinede giblememeyi öğrenmiştim.

Adem ve Havva değildik tabikiside, Meryem'in pişman olma olayı dinsel, aile ve çevre öğretisi, artiyetten yaşanan duygu yoğunluğu sonrası, beyinin düşünebilmeye tekrar başlaması. Bu pişmanlıklar herkeste olur ama Meryem'de daha büyük sorun olmuştu..

Neyse telefon kapandıktan sonra ben yine triplere girdim, düşüncelerim, Meryem'in söyledikleri boğazımda düğümlendi amk. O'an ki sıkıntıdan abimi kaldırıp ona anlatasım geldi tüm olanları, aam sonra vazgeçtim dıbına koyim. Abim denen pekekente bir şey anlatılmaz. Sabaha kadar uyamadım, yatakta dönüp duruyorum. Uykum olmasına rağmen hiç uyamadım.

Meryem'in evine gitmeyi o'an sadece düşünmedim, daha sonrada aramıyacaktım. Biraz beklemeyi tercih ettim, madem bu kadar kötü hissediyor bende rahat bırakacam dedim.

Meryem, mesaj atmadı.. Ulan kendi kendime, o kıza küfür ederek napıyorum ben amk dedim. Dahada üzüldüm, sanki vicdan azabı çekiyordum amk.. Hemen bir mesaj daha yolladım, özür dilerim.'yazdım. Cevap yok hala, aşkım tekrar depreşti. Meryem yine cevap vermedi. Bende geçtim açtım bilgisayarı, açtım google, Özdemir Asaf, şiirleri diye arattım. Şiir miir anlamam normalde, en son okulda hoca okutuğunda okumuştum bir şiir amk.

Özdemir Asaf'ın bir çok şiirini okudum, en beğendiğimi başladım telefondan yazmaya. Gönderdim Meryem'e.. Olum bir kere güzel şiirler okuyunca, aşk acısını daha derinden hissediyorsun amk.. Aradan 2-3 dakka geçti, Meryem'den bir mesaj geldi sonunda, "iyi geceler (:"diye. Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu. Bende ona iyi geceler yazdım, ama ben smile koymadım tabi..

Not: Smile(gülücük) koyan erkek muallakdir beylerrr bu arada ahahohaoahaha

O'an dünya benimdi lan, aşırı mutluluk geçiriyordum. Lakin, Zeko o sırada kapının önünde oturuyodu, pekekent öptüğümü gördü.. Yanıma gelip, bir daha olmasın. Kız arkadaşınla dışarda görüş'dedi.. Amk daha sevgilim değildi be Zeko, derdini gibeyim dedim içimden.

Akşama kadar Meryem'in bana öpücüğünden başka bir gib olmadı.. Zeko'yla dükkanı biraz geç kapayıp, eve doğru yol aldım..

Yine banyo manyo, ardından mutfağa geçip tek başıma yemek yedim. Biraz abim denen pekekentle uğraştım, iş bulmadın mı lan muallak diye sordum. Yok amk o da yatmaya alıştı bin.. Salonda televizyon izliyoruz ailecek, içimde bir mutluluk, aşk doluyum amk.

Ama yine bizimkilerin gibinde değilim, gülüyorum kendi kendime mutluluktan.. Televizyon izlerken, bir mesaj geldi Meryem'den..

"Benim için çok değerlisin" yazıyordu.. Bende aynı şekilde, sende benim içim değerlisin'diye yazıp gönderdim..

Yatmaya yakın telefonum çaldı, Meryem arıyordu.

Acile geldik, ben çok acil bir hastayım acilen beni içeri almalısınız dedim güvenliğe. bin güvenlik, orada hemşire'nin yanına gönderdi. Sözde acile geldik amk, ama sıra aldırıyor bin.

Neymiş? Çok acil hasta değilmişim amk. Neyse Hemşire dedi ne oldu?
-
Ben: Ne, ne oldu?
-
Hemşire: Yüzünüz diyorum beyfendi?
-
Ben: Direğe çarptım.
-
Hemşire kahkaha atmaya başladı.
-
Ben: Neye gülüyorsun?
-
Hemşire: Direk baya sağlam çarpmış
-
ulan yerin dibine girdim, herkes gülüyordu. Meryem bile dayanamayıp güldü. Hemen sıra no alıp, kendim gibi çok acil olmayan hastalarla beklemeye başladım.

Abim geldi içeriye, hemen annemle, babama sarıldı. Anamgilde oğullarını çok özlemiş, ama ben hiç özlememişim. Okuduğu için o aralar evin en gözde evladı oydu. Neyse sıra bana geldi, anamla babama hediyeler almış pekekent, sonra bana geldi sarıldı. Bende ona sarıldım, hoşgeldin abi dedim.
-
Abim: Hoşbulduk laan, oğlum sen her gelişimde dahada büyüyonn haaa kerataaaa.
-
Ben: He he
-
Abim: Duyduğuma göre işe başlamışsın, naptın lan?
-
Ben: iş bitti abi, şuan boştayım.
-
Abim: Oğlum madem okumuyon git işe gir çalış, sen babama dua et sana bakıyor. Ben olsam direk tepiği çakardım zütüne, aç kalırdın.
-
Ben: Ya olum bi sus lan, sanane. Gelir gelmez başladın yine!
-
Babam araya girdi, tartışma büyümeden, salona geçip konuşuyorlardı. Bende mecburen yeni geldiği için, içeriye geçip onlara eşlik ediyormuş gibi yapıyordum.

Meryem kavheleri yaparken, yaklaştım yanına. Dibine kadar sokuldum Meryem'in.
-
Ben: Yardımcı olabileceğim bir şey varsa, söylemen yeter?
-
Meryem: Bu ne kibarlık?
-
Ben: Her zamanki halim, abartma.
-
Meryem: Ayyyy kırılacan Kutsal.
-
Evet, Meryem'in bir ayyyy demesi bende yıldırım etkisi yaptı, ama hormonlarıma hakim olamalıydım.
-
Ben: Senin için fal bakmayı öğrendim!
-
Meryem: Mustafa mı öğretti? ahahahahah
-
Ben: Yok be, geçtim google'dan az bucuk baktım.
-
Meryem: iyi bakalım, önce kahvelerimizi içelim. içerde mi içelim, burada mı?
-
Ben: Burada içelim.
-
Bitti kavheler, geçtik masaya oturduk. içiyoruz kavhelerimizi yudum yudum. Kahveler bittiğinde, fincanı kapatıp soğumasını bekledik. Neyse beyler, fincan soğudu, açtım Meryem'in fincanını bakmaya çalışıyorum, aklım sıra. Ama bu sefer hiç taşşak geçmiyorum, ciddiyim. Böyle olunca, Meryem'in tüm dikkati bende yoğunlaştı.

Meryem, bacak bacak üstüne atıp, ayakları tamamen bana dönük. Beni dinliyor.

Meryem, afallar gibi oldu, bana gözlerini açıp baktı.
-
Meryem: Ne diyorsun sen?
-
Ben: Seni seviyorum dedim.
-
Meryem: Dalga geçmeyi bırak Kutsal, hadi yaa. Şu falı bitir.
-
Tek kelime etmedim beyler, sadece ona baktım. O da bana baktı.
-
Meryem, şaşırmış bir şekilde kaşlarını çatıp;

Dalga geçmiyorsun.'dedi.
-
Ben: Evet.
-
Meryem hiç bir şey söylemedi sonra. gözlerini yere doğrultup yüzüme bakmadı. Bende hep yapmak istediğim bir şeyi yaptım beyler, elimi saçına atıp Meryem'in saçlarını okşadım. Meryem'in kafasını kaldırıp, gözleri dolu dolu bana baktı. içim parçalandı, sanki kalbim çatlayacak gibiydi. Ama yinede ne utandım, ne sıkıldım.

Bir şey söylemiyecek misin? diye sordum. Hiç bir şey demeden, kalkıp salona geçti. Bizimkilerin yanına.