dıbına kodumun şehrinde, iğrenç bir kampüste, iğrenç bir bölümde aptal aptal okuyorum sadece.
Vasıfsız, vasat bir hayat yaşıyorum 21 yıldır. Hayatta olduğumu hissettiğim sadece 7 ay oldu hayatımda. O da bu entry de yazmış olduğum lise 3 yıllarımdır.

Kız arkadaşımın mezuniyetine gittim, otobüs bileti falan aldım kız başka şehirde; mezuniyetinin anasının dıbına soktum geldim kız bende ayrılıyordu nerdeyse mına koym haklı da.
içtim içtim 1 milyon oldum, kendine gel dik yürü bana sahip ol diye bi tokat attı bana, göz döndü benim sarıldım boğazına bende. Arkadaşları ayırdı beni kızdan. Çocuklar üstüme yürüdü "giberim lan ananızı" dedikten sonra üstümdeki yeleği ve gömleği yırtıp attım denize, sonra baktılar ben çıldırmışım uzaklaştılar falan. Yalnız bırakıp beni gittiler sonra. Kafam 1 milyon, cebimde 5 kuruş para yok, Üstüm çıplak sadece pantolon ayakkabı var, Telefonun da şarjı yok. Öyle gib gibi kaldım o bilmediğim şehrin ortasında. Bıçak çektiler falan.
Çok aptalım mına koym.

Sonraları barıştık ama bida bozuldu ilişkimiz, yine bu kızla aramız baya kötü oldu birbirimize sayar söver olduk.
Ben dedim ki " Artık bunun yanına gittiğim gün ayrılır dönerim üniye artık hayatımı yaşıyım buralarda" Ortam kurmaya başladım kızın birini düşürdüm, kızla sevgili gibiyiz de işte adı yok sadece ilişkimizin. Sonrasında Benim asıl kızın yanına döndüm, pişman oldum köpek gibi özlemişim benimkini. Geri döndüğümde ayarladığım kızdan ayrıldım. it köpek gibi ayrıldım kızdan direk benim sevgilim var zaten mına koymdedim kıza.
Çok duygusuz bi pekekentim aq.

Sonra aradan 3 5 ay geçti barda kzıın birine denk geldim kız bana baya bi yürüdü bende tutamadım kendimi, kıza yürüdüm bende, düşürdüm bunu evine bıraktım kucağıma aldım gezdirdim sokaklarda.
Sonra parka oturduk köpekler gibi yiyiştik.
Evine bıraktım bunu Saat sabah 4, gel dedi yanıma bi kahve içelim muhabbet sohbet devam edelim dedi.
Gelemem dedim, Sabah 7de benim asıl kızın yanına gidicektim otobüsle.
Sonra bindim otobüse gittim kızın yanına bidaha pişman oldum, muhabbeti kestim yiyiştiğim kızla.

Benim telefonda ses kayıt programı var o zamanlar, çağrıları kaydediyor.
Bir gün benim asıl kız bu programa girip muhabbetlere denk geliyor 2 kızla da olan.
Ayrıldı benden, 2 ay boyunca peşinde köpek oldum, çok tak yedim, karakola attılar beni nezarette kaldım sabaha kadar.
Duvara grafiti yaparken yakalanmıştım.

Barıştık kızla ama saçlarım ağarıcaktı 1 ay daha sürseydi.

Hayatımda hiç bir düzen yok, samimi olduğum arkadaşlarım bile salak.
Ölsem üzülücek anam babam bide o asıl kız dediğim insan var.
Bu hayata hiç bir şey eklemedim, elimde ne varsa onunla yaşadım hep.
Bilgisayar internet ve oyun bağımlısı bi salağım.
Aslında salak da değilim.
Kafam zehir gibi mına koym milletin 10 saat çalışmayla gibe gibe geçtiği dersleri, 1 defa bile derse girmeden sınavdan önceki saat 1 saat çalışarak geçiyorum.
Salaklığım şurda harcıyorum kendimi.

üni2 de falandım, otobüste kızın biri sokuldu yamacıma. iş atıyo heralde dedim.
Ama emin değilim, ilk hamleyi yapamam çünkü korkağın biriyim.
Kız telfonuna sonraki durakta inelim mi yazdı, indik.
Muhabbet sohbet falan on numara. Sonra öpüşmeye başladık kızla falan.
Telefon numaramı istedi verdim.
Bir daha da görmedim kızı, çok güzel bi kızdı. Benim gibi bi vasıfsızla takılarak kendini harcamak istemedi herhalde.
Bu da üzücü bi anımdır.

Babam amcama borç verdi falan yamıştım, kaç yıl geçti bilmiyorum hala borçlarla boğuşuyor.
Lise 4 teyken sınıf arkadaşlarım büfeden sıcacık tavuk ekmekler yerken ben lise 4 te annemin sabahtan hazırlayıp koyduğu peynir domates ekmeği yerdim. O ekmek domatesin suyunu çekip lastik gibi olurdu. burnuma döner kokuları geldikçe üzülürdüm.

Üniversite 1 de az çok muhabbet ettiğim bi çocuk vardı adı M.
Eleman gitti 2. senemde malak gibi ortada kaldım.
2. senemde B ve A ile arkadaş oldum, 3. seneyi de birlikte geçirdik.
Son sene A yalnız kalcakmış, B de başka üniversiteye gitti.
Yine yalnız kaldım, okul başladı 2 3 gün sonra okula gidicem kalcak yerim bile belli değil.
Sıkıldım artık rüzgarın estiği yöne gitmekten.

Sabah B aradı beni, şaşırdım tabi haliyle.
Alanyaya gelip kaydını dondurup gidicekmiş. Bende muhabbet sohbet etmek için aradı zannetmiştim.
Ben sevmiştim B'yi değer verdiğim bi arkadaşımdı.
işi düşerse arıyor artık...

Benim Asıl kız üniyi kazandı mezuna kalmıştı.
Bi özel üniye gitti, bi özel yurtta kalıyor ortamı falan çok güzelmiş.
Anlattıkca kıskanıyorum, üzülüyorum.
Yıllarımı çok aptalca geçirdim, gençliğimi tamamiyle boşa ve anlamsız bir şekilde geçirdim, aynı şekilde geçirmeye de devam ediyorum.
Üzülüyorum artık.

arkadaş çağırdı denize sıfır bir şehire, turistik bi yer.
Gittik yedik içtik baya bi.
Akşam kız düşürücez dedik, her yerliden ve her yabancıdan red yiyip biralarımızı içmeye devam ettik.
Benden bi tak olmaz heralde artık. Tipsiz insanların, kürtlerin, dıbına kodumun köyden indim şehire insanların çatur çutur gibtiği ruslar bile gibtiri çekiyor bize.
Bi yanlışlık var bu işte ya bilmiyorum.
Kendimi gibicem sonunda o olucak.

Hala sigara içiyorum günde 2 paket.
Geçen sabah balgamımdan kan geldi.
Bırakamıyorum sigaraya, hayatımdan yeterince mutsuzum yeterince sinirli ve gerginim.
Bide sigarayı bırakabilecek gücüm yok.
Elimdeki olmayan parayı da sigaraya yatırıp, sağlığımın dıbına koymasından alıkoyamıyorum kendimi.
Bir zamanlar güçlü sanardım kendimi, hayatımın yönünü istediğim gibi değiştirebilirim derdim.
Öyle olmuyormuş, dallamanın biri olup çıktım artık.

Rezerved

Duşa girmeye üşeniyorum bazen. Leş gibi ter kokuyorum amk, hala da girmek istemiyorum. Hayatımda ki soyallik minimum çünki zaten. Kendimden başka muhattap olduğum insan sayısı 3 tür 5 tir o da anama babam kardeşim falan yani başkası yok.
Kendime de ter koksam nee, kokmasam nee...

samimi buldum.

Çok iyi ingilizcem var beyler. Hani cvlerde yazan tarz bi ileri derece taşşağı değil.
Getir Mike'ı ağzı azıcık laf yapıyo olsun sabaha kadar muhabbet sohbet ederim.
Bu ingilizcemin bana hayatım boyunca hiç bir katkısı olmadı.
Bi ingilizce dersler verip saatte 10 lira dahi kazanmadım.
Bulunduğum şehir turistik bir şehir, kimse ingilizce istemiyor, herkes rusça istiyor mına koym.
1 sayfa çeviri yapmadım, ingilizcemle bile bi gibe yaramadım.
nadiren denk gelir bi turistle konuşurum, ingilizcen gerçekten çok güzel derler, herkes ingilizce konuşuyor türkiyede ama senin kadar akıcı net konuşanı görmedik derler. 3 5 dakka zütüm kalkar o. Başka da bi yararı olmadı bana

Askerin biriyle muhabbet sohbet ediyoruz geçenlerde, adam 41 yaşında.
Yurtdışında yaşıyormuş vatan vazifesi demiş, rahat rahat ülkeye girip çıkamıyoruz askerlikten ötürü demiş gelmiş askerliğini yapıyor.
Çin'de yaşıyor 6 senedir.
Konuştuk muhabbet sohbet falan, nöbet yazmışlardı buna, 6 saatlik.
6 saat boyunca muhabbet sohbet ettik.
Sen erken yaşlanmışsın dedi bana.
35 yaşındaydım ben senin kafandayken dedi.
Ulan Ben 21 yaşımdayken niye böyle şeyler düşünüyorum, neden böyle yaşıyorum ?

son 4 gündür uyku uyuyamıyordum.
Annemin amcasının eşi ve oğlu geldi, 4 gün önce işte.
Çocuk burayı kazanmış, ona apart tuttuk kaydını yaptık falan.
Akşdıbına arkadaş evine çağırdı sabaha kadar lol attık.
Benim Asıl kız gitmeme 3 gün kaldı dedi, sabahtan buluştuk 3 gün boyunca her akşamda arkadaşlar yapıştı yakama.
Kızın alışverişiydi, Ehliyetini çıkartmasıydı (Daha kendi ehliyetim yok) Pasaportunu çıkartmasıydı, Gezmesiydi takuydu püsürüydü onlarla uğraşıp durdum. Kızı yolladığım gün babamlar hafta sonunu bi yerde geçirmeye gitmişler onlar çağırdı uykusuz onların yanına gittim. orda bi arkadaş var tesadüf o aradı onun yanına gittim 1 gün onda kaldım uyumadık boş boş takıldık sürekli.

Kendime şunu sordum dün : "Neden hayatımda kendi istediğim bir şey yok ? Üniyi babam istediği bölüme yazdım, yaptığım herşey boş arkadaşlarımın ya da Kızın istediği şeyler. Kendim için yaptığım tek bir şey var o da bilgisayar oynamak."
Hayatım bundan ibaret olmamalı.

Bazen sosyopat olduğumu düşünüyorum.
Hayatım boyunca özlem duygusunu hissetmedim.
Ne annemi babamı özledim ne kardeşimi ne de kız arkadaşımı.
Sadece çok uzun bir aradan sonra görürsem biraz mutlu olurum içim ısınır o kadar.
Dedem vefat etti, hiç üzülmedim; sadece bi yüzünü göstermişlerdi kefen için o zaman bi iki damla yaş döküldü gözümden.
O da dedemi çok özlediğimden öldüğüne üzüldüğümden değil. "Bende böyle ölücem" dedim kendi kendime.
Çok kötü şeyle yaptım buraya yazmaya çekindiğim başıma bi bela açar diye.
Herhangi bi pişmanlık hissetmiyorum hiçbiri yüzünden.
Kendimi dışarıya çok iyiymişim gibi göstermekte üstüme yok.
Bi kız düşüreyüm desem öyle bi tiyatro yapıyorum ki size anlatamam. Tanıyamazsınız beni.
Bambaşka biri olup çıkıyorum. Çünki biliyorum ki, Gerçek beni aklı başında hiç kimse istemez.
Kız arkadaşlarım her zaman etrafıma ördüğüm bi duvar olduğundan bahsedirdi, bende " gibtir ordan ne duvarı film mi bu amk " derdim.
Mutluluğu, üzüntüyü, heyecanı net bi şekilde hissetmedim 17 18 yaşıma kadar ama yine de hissedebiliyordum yani.
Son 4 senedir hiç bir tak hissetmiyorum.
Sadece arada aptal aptal dertlenip kendime acırım o kadar.

Pgiboloğa falan da gitmek istemiyorum.
2 tane ilaç yazıcak uyuşucam iyice aptal olucam, sefillikten kurtarmıycak beni.
Sefilliğimi hissetmiycem o kadar.
Oğlum kendine gel gençsin 3 5 kuruş baban yolluyo üniversitedesein hayatını yaşa diycek.
Dışımdan haklısın derken içimden " gibtir ordan " diycem bundan dolayı gitmiyorum.
Artık reddedilme korkusundan ötürü karı kıza da yürümüyorum adam akıllı.

Ben ölmüşüm mezarım yok beyler.
Hayatım bomboş.
Arada dolu olan bi kaç gib de " yapmasaydım da olurmuş " dediğim aptallıklarla dolu.
Beni üzen, bana değer vermeyen, Sadece kendini düşünen insanlarla doldu taştı herbir yanım.

Annem de babamı aldatmış.
O ayrı bi üzdü zaten, ayrılıcaklardı ucu ucuna toparladılar.
Evde sürekli bi gerginlik üstünden 7 8 ay geçmesine rağmen durumlar aşağı yukarı aynı, sadece eskisi kadar göze batmıyor.
Bazen ne zaman ölücem, ne zaman kurtulucam diyorum kendi kendime.

Müslüman olup olmadığımdan bile emin değilim.
Din adına yaptığım tek şey duşa girince güsul abdesti almak.
Kur'an da yazan şeyler bazen gerçekten çok anlamsız geliyor, sonra okumayı bırakıyorum dinden iyice soğutmayım kendimi diye.
Dinimi değiştiririm diye korktuğumdan ötürü dinimi bile öğrenmeye çalışmıyorum yani.

"içine doğduğun hayatın uyuşturucu durgunluğuna kapılıp savrulmak"
Vallahi aklımda yankılanıyor hala.