baştan söyleyeyim huur yok, gibiş yok. düz aşk hikayesi.

edit: öncelikle şunları söyleyeyim burası erkek egemen bir sözlük biliyorum. kadınlar da aşık oluyor ama anlatmaya biz de ihtiyaç duyuyoruz.
ama yaşadığım bu acıyı paylaşmak istedim sizlerle, anlat derseniz anlatacağım.

yıl 2011 liseye yeni başlamışım, okulda da tanıdığım kimse yok.bir gün oturuyorum bahçedeki bankta yanıma geldi biri, önceden biliyorum kim olduğunu okulda adı bine çıkmışlardan biri. oturabilir miyim yanına dedi keyfin bilir dedim yok yok şöyle karşında durayım da yüzünü göreyim dedi yine keyfin bilir dedim sonra kalktım gittim. böyle davranmamın amacı da daha okula yeni başlamışız adımız çıkmasın binin tekiyle.

tarihi unutmam hala 14 ekim 2011.bir cuma günü istiklal marşını okucaz bekliyoruz. yanımda da bir arkadaşım var iki sıra önümüzde de o bin var işte adı mertmiş o gün öğrendim. müdürün taklidini yapmaya başladı mert ben de güldüm onun sesini duyunca. benim güldüğümü anladı bana baktı ben de ona bakıyorum böyle bir-iki saniye kitlendik birbirimize. yanımdaki de beni dürtüyor kendinigibertenkelebek kendine gel diye.

aklıma geldikçe o an hala bir kötü olurum bak neyse. kendime gelemedim bir önce tabii hiç bakmamışım ki adamın yüzüne amk triplere girmişim bin bu diye. adamın gözlerine baktım gülüşüne baktım ben de koptu bütün devreler kendime gelemiyorum imkanı yok. yanımdaki beni dürtüyor kendine gel diye gelemiyorum ki amk nasıl geleyim görmüşüz adamın gülüşünü bir kere. onun yanındaki de dürtüyor noldu olm öyle diye. arada bakıyor bana farkındayım ama bozuntuya vermiyorum hiç. içimde fırtınalar kopuyor oysa.

burdaysanız yazıyım panpalar hiç cevap yok bir tuhaf oldum

olaylara devam etmeden önce kısa bir bilgi vereyim. mert sınıfta kalmış ilk yılında lisenin ve tekrar okuyor lise biri. benim de ilk yılım dediğim gibi. hiç aklımda yok biriyle tanışmak ya da aşık olmak amk. gidip geliyorum okula dümdüz.

o akşam eve gittim aldım pc'yi facebookta dolanıyorum salak salak.bir baktım arkadaşlık isteği. mertten.benim elim ayağım dolandı birbirine. ulan diyorum bilmiyordu bu benim adımı nasıl buldu. kabul ettim mesaj attı. haftalardır adını öğrenmeye çalışıyorum bana ters tepki veren tek kız sensin ve gülüşüne hasta oldum sayın kendinigibertenkelebek. aha dedim allahım sana geliyorum.

aklımdan geçiyorum bir yandan da nasıl buldu beni adımı nasıl öğrendi daha okula yeni başlamışım ulan yoksa o ilk konuşmamızdan beri beni mi arıyor bu manyak. bunlar geçiyor aklımdan hep. neyse dedim cevap vereyim.'niye, kendinden bu kadar mı eminsin?'

bana bu şarkıyı attı tam olarak bu linki https://www.youtube.com/watch?v=o7zQR2dTQVU
değiştirdi konuyu en sevdiğim şarkı budur benim bak dedi.dinledim şarkıyı güzelmiş dedim. eğer sen de istersen şu saçma facebook muhabbetini keselim numaranı ver,yoksa güvercinle mi haberleşelim? dedi.ver numaranı dedim.aradan biraz zaman geçti güvercinle haberleşmek zor olur sanırım diye mesaj attım.sonunda yazdın dedi.

panpalar burda mısınız duvara yazıyor gibiyim

o iki gün mesajlaştık sadece. okula gittim ve o gün doğum günüm. biri geldi bugün kelebeğin doğum günü dedi ben nasıl bilmem neden söylemedin dedi mert. önemli değil boşver dedim. nice senelere kelebek dedi. hayatımda duyduğum en güzel cümle olabilir amk. bu kadar mutlu olamazdım herhalde. bunlar böyle devam ederken mertin eski sevgilisi de bizim okulda benim için huurnun teki bu kelebek demiş. mert bunu duydu ve kızı boynundan yakalayıp duvara yapıştırdı. benim sevdiğim kızla ilgili düzgün konuşmayı öğren önce he bir de bu arada en yakın arkadaşıma vermeden önce kimin huur olduğuna da karar ver dedi. tuttu beni kolumdan çıkardı dışarı bak dedi ben seni seviyorum şu zamana kadar yaptığım onca taku unut izin ver unutturayım sana hepsini güvenmeni sağlayayım bana dedi. nasıl olacak o dedim bunca insan karşıyken bize benimle ilgili böyle konuşuyorken herkes nasıl olacak. sustu sadece gözlerime baktı bak kızım ben seni seviyorum gerekirse hepsini alırım karşıma senden başkası yok benim için sen de bunu aklına iyice kazı dedi gitti.

devam mı edeyim bilemiyorum amk kimse yok
edit: okumanız için yazmıyorum aslında lan içimi dökeyim şuraya ben olaylar da şimdi başlıyor zaten.

önümüzdeki beş ay boyunca sevgiliydik mertle yolunda gitmeyen şeyler olmaya başladı bu zamanda. bazen ayrıldık kavga ettik ama hiç bitmedi.bir akşam aradım açmadı telefonu bir daha aradım açmadı.ben aradım o açmadı. mesaj attım 'sana güvenmemi beklerken telefonu açmamak nedir sayın mert?bu mudur bizim ilişkimiz?' ertesi gün gelmedi okula. bekledim bütün gün gelmedi. mesaj attı iyi değildim dün akşam açamazdım telefonu dedi. niye dedim. kafam çok iyiydi be kelebek valla üstüme gelme keyfimi bozma hiç dedi. tamam dedim amk tamam. aramadım o gün hiç

okula geldi bir gün daha ilişkimizin ilk ayları. gözlerinin altı mosmor ne bu halin dedim akşamdan kalma bir halde gülümsedi kafam çooook güzel beee dedi. takıldı kafam o morluklara bir kere benim. dedim bir tak var kesin. oturuyorduk yanyana ne içtiniz dün akşam dedim bilindik şeyler be kelebek ne içiçez dedi mert dedim ne içtiniz. sen beni hiç tanımıyorsun dedi. konuşmaya başladı ondan sonra.'kızım benim halim bu işte ayık gezemiyorum ben yapamıyorum seni de sürükleyemem bu duruma yol yakınken kaç git benden dedi. mert dedim ne içtiniz. cannabis ulan ot ot içtik her akşam gibi ot içtik dedi. beynimden vurulmuşa döndüm sevdiğim adam aşık olduğum adam bağımlıydı ve ben bunu yeni fark ediyordum yeni öğreniyordum. sarıldım sıkıca geçicek dedim gitmiyorum hiçbir yere. gitmiyorum ben bırakmıyorum seni. nasıl bırakayım amk canım bu adam benim kalbim acıyor onun canının yandığını düşündükçe. nasıl giderim amk nasıl giderim?

uzun bir süre uğraştım bu bağımlılık problemiyle ama bıraktığı zaman çok sinirli ve agresif oluyordu biliyordum arkadaşları yüzünden oluyordu biraz da her şey. hiç bırakmadım ellerini bir kere olsun ayrılmadım yanından gidemezdim kaçamazdım sevdiğim adamdan. biraz biraz uzaklaşmaya başladı her şeyden. benden kaçar oldu artık. onun için ben bir engeldim çünkü. hiç unutmam bir gün montunu bıraktı bana daha da yeni öğrenmişim bu bağımlılık olayını.ona çaktırmıyorum güçlü duruyorum ama içim yanıyor amk gözümün önünde sönüp gidiyor sevdiğim adam günden güne zayıflıyor gözlerindeki damarlar kanıyor sürekli mosmor gözleri. aldım montu sarıldım sıkıca, kokusu geldi burnuma sarılınca başladım ağlamaya amk duramıyorum üzülüyorum geberiyorum onu öyle gördükçe. küçücük bedenime küçücük kalbime kocaman bir aşk ve bir de acı sığdırmışım kolay mı?

bu olaylar olurken yılbaşı geldi.o da duman konseri için para biriktiriyor ne zamandır ona gidecek. yılbaşı günü geldi yanıma elinde bir kolye. melek kanatları şeklinde üzerinde taşlar var. gördüm kolyeyi mutluluktan gözlerim doldu. normalde böyle hareketleri olan bir adam değil çünkü bildiğiniz öküzün teki. taktı kolyeyi çok yakıştı kelebeğime dedi. aradan biraz zaman geçti biz yine kavga etmişiz mertle ben oturuyorum tek başıma yanıma geldi bir kız merti tanıyormuş oturabilir miyim dedi. okulda da herkes biliyor bizi amk. neyse kız başladı konuşmaya.'bak kelebek sen şuan üzülüyorsun ama bu mert dediğin adam yatıp kalkıcak kız arardı üç ay önceye kadar. bırak birine kolye almayı sümüğünü atmazdı kızlara.sen ne zaman girdin bu çocuğun hayatına düzeltti kendini adam oldu. üzülme böyle şeyler için çocuğu da üzme bak seviyor seni belli.o aldığı kolyenin parasını da çok isteği duman konserinin parasını verip aldı sırf senin yüzün gülsün diye.'

o iki ay çok güzel geçti çok mutluyduk.o uyuşturucudan uzak duruyordu biraz zor oluyordu ama bir şekilde güç buluyordu kendinde.her şey çok güzeldi dediğim gibi ta ki mert okuldan atılana kadar. o gün okulda sigara içmiş yakalanmış ve okuldan atıldı. ilk iki üç gün her şey iyiydi mesaj attım napıyosun diye kısa kısa cevaplar verdi. aradım açmadı.14 mart günü tam beş ay olmuş onunla birlikteyim.o gece mesaj attı şöyle başlıyordu mesaj;'buraya kadarmış her şey seni sevmek için çok çabaladım ama olmuyor kelebek sen beni olduğum gibi kabullenmiyorsun benim hayatım bu gözlerimin mosmor olmasını özledim ben. biliyorum böyle kabul etmeyeceksin beni o yüzden yolun açık olsun demek istedim. seninle geçirdiğim zamanlar güzeldi biraz bile olsun sevilmenin ne demek olduğunu anladım ama ben seni hiç sevemedim. sana aldığım kolyeyi de burağa verirsin o bana ulaştırır. hadi eyvallah.' attığı mesaj buydu ve ben boynumdaki kolyeyi çekerek koparttım, mesajına cevap vermedim.o sinirle bende olan her şeyini yırttım attım, fotoğraflarımız,kolyem paramparçaydı artık.

facebookuna girdim iki gün sonra bir fotoğraf atmış kızın biriyle sevdiceğim yazmış bir de.bak bak hallere bak senin o sevdiceğini giberim ben. döşedim tabii mesajı kolyemi bu kıza mı vericektin dedim. veririm vermem moruk sana ne kolyeyi ben almadım mı dedi. burak ulaştırdı mı sana kolyeyi dedim yok daha gelmedi dedi.iyi dedim görünce anlarsın zaten o kolyenin boyuna takılıcak hali yok ama kıçına sokabilirsin sevdiceğinin...

bu dönemde ben gerçekten bunalımdaydım her gün ağlayarak uyuya kalıyordum.her sabah uyandığımda telefonuma bakıyordum belki yazmıştır diye. aylar ayları kovaladı böylece.iki hafta sonra koymuş zütüne tekmeyi o kızın da.benim acım geçmiyordu ama, yaşadığım onca acı geçmiyordu. ulan diyordum bunları mı hak ediyorum ben nefes alamazdı bazen sıkışırdı kalbi. geçene kadar yanında dururdum, beklerdim başında,o iyi olana kadar kalbim atmazdı sanki benim.o kendine gelene kadar araftaydım ben. en çok acı çektiği zamanlarda yanındaydım onun ben bu bağımlılığıyla ilgili hayatıyla ilgili her zaman yanındayım.ama o beni bir hiç uğruna bırakıp gitmişti. hayatım bomtaktu benim sevdiğim adam gitmişti, sığındığım liman gitmişti.ne yapacağımı bilemez bir haldeydim. dersler kötüydü, hayatım kötüydü boşluktaydım. biliyordum seviyordu beni gözlerine bakınca anlayabiliyordum ama neden bırakıp gitmişti beni hiçbir fikrim yoktu

kimse yok mu cidden panpalar be nerdesiniz :(