o bir ay boyunca pek evden çıkmadım.
rüzgar'ın tüm fotoğraflarına baktım.
marsilya bordo paris...

amacım fakir edebiyatı değil. kaldı ki durumumuz fena sayılmaz ama statü önemli be dostlar.
hani o ayrı dünyaların insanıyız klişe ama doğru da.

adam kalktı bana senin ailen bile masum değil ben rüzgar bilmemne olduğum için yumuşadılar dedi.

içten içe o da biliyordu.

biz panpalar titanic filminin sonunda boğulmaya terk edilen. yukarıda rüzgarlar flikalara binerken, canımız için kapıyı kırmaya çalışan insanlarız...

o bir ayın üzerinde çok durmak istemiyorum kötüydü işte. bunu bilin yeter.

okul başladı. kendime biraz daha gelmiştim.
o bir iki hafta stabil geçti. rüzgar'ı da hiç görmedim.
duru'yla tek kelime etmedik.o da çok kötüydü.

çantamdan günlüğümü çıkardım. bahçeye inio ağaca yaslanara dizlerimi katladım.
üstüne günlüğümü koydum. yazmaya başladım.

+şeyy pardon kaleminizi rica edebilir miyim dedi biri.
-tabi deyip uzattım.
+bir tane de sayfa?
-çantayı da vereyim mi? (şaşırdım güldüm de)
+yok sayfa yeterli...
diğer ağacın gövdesine yaslayarak bir şey not aldı.

sonra kalemi verdi. sayfayı katladı ve bana uzattı
+lazım değl mi sana?
-yok değil dedi üzerime doğru bıraktı kağıdı giti gülümseyerek.

tatlı bir çocuktu. yakışıklı değildi ama gözlerinin içi gülüyordu.
kağıdı açtım şaşkınlık içinde üzülmene değmez yazıyordu.

hemen kalktım yakaladım bunu.
+ne demek bu.
-şeyy ben özür dilerim rahatsız ettiysem son bir haftadır orada sürekli bir şeyler yazarken
gözleriniz doluyor... (utandı bildiğin)
+tamam önemli değil deyip güldüm. döndüm arkamı ağacın dibinden çantamı almaya gidiyordum. arkadam sesi geldi.

+ben anıl..

o bir hafta boyunca anıl sürekli etrafımda bitiyordu ne tesadüfse.
tanıştık normal arkadaş olduk. fazlası olmazdı zaten.
sütten ağzı yanan yoğurdu...

daha önce kimseyle çıkmamış. biraz da özgüven problemi var.
ama çok sempatik bir çocuk. hani yakışıklı değil ama sempatik varya onun sölük karşılığı.

derken rüzgar'da teşrif etti okula o haftanın sonunda.
şu an hangi durum nasıldır söylemeyeeceğim tabi ama o zaman için onu ilk gördüğüm an
yine nefret ettim.

okula geldiği benle karşılacağı ilk gün üzerinde siyah bir tişört vardı üstünde let the game begin yazan.

şimdi kimse bunu bana tesadüftür denk gelmiştir demesin.

okula yine hiç bir şey olmamış gibi geldi. yine aynı rüzgar'dı kafasına ne estiyse yaptı.

neyse devam ediyorum:

anıl sürekli yanımda gözükünce rüzgar'ın radarına girdi tabi.
rüzgar yine aynı adamdı.
yanıma geldi anıl'ı çok görünce, anıl da yanımdaydı.

+nasılsın susamlı...
-iyiyim.sen

mimikleriyle fena değil gibi baktı sol gözünü hafif kısarak ve anıla döndü.

+adın ne senin.
-anıl... (anıl çok sevmiyordu rüzgar'ı gerçi okuldaki hangi erkek seviyordu ki onu)
+sen nasılsın peki.
-iyiyim.
+ne kadar iyisin anıl (çocuğa aşağılayarak bakıyordu)
-süperim

rüzgar her zamanki aşağılıyıcı gülümsemesini yaptı çocuğa sonra gitti.

ben niye hala... susamlı sus ağzına sıçarım.

bu cümle iç sesimdi.
-

anıl: iyi misin susamlı.
ben: iyiyim teşekkürler.
anıl:ne işin vardı onunla. nasıl katlanabildin.
ben: anıl girme bu konulara sen boşver.
anıl: peki ben boşboğazlık ettim... ee şeyy ben taksime geçicem de gelmek ister misin?
ben: ders çalışmam lazım ilk dönem çok boşladım.
anıl: lütfen desem?
ben: peki tamam ama çok kalmam.
anıl: tamamdır süper...

okulun kapısına çıktık. anıl durağa otobüs durağına yürüdü haliyle, güzel hissettim. sağa sola akbil basarak giden gerçek birisi hoşuma gitti.
rüzgar da okuldan çıkıyordu.

arabanın kaputuna yaslandı kollarını birbirine dolayarak anıl'a baktı. sonra bana baktı.
gülümseyip arabasına binip gitti.

anıl'la bir cafeye oturduk.

ben: bak baştan anlaşalım ben kendi hesabımı öderim.
anıl: olmaz ki öyle
ben: böyle rahat ederim
anıl: peki madem.

ulan içten içe nasıl mutlu oldum. rüzgar ağzıma sıçıyordu. anlayı ne güzel şeydi.ne çok özlemişim birinden korkmamayı.

anıl'la tavla oynadık. güldük eğlendik.
anıl kendisini seviyordu. rüzgarla en temel fark buydu.

rüzgar kendisini sevmiyordu kendisini beğeniyordu.bu ikisi farklı şeylerdir.
kendini sevmek mutluluğun anahtarı.

çok güzel bir gün geçirdim. gelirken de otobüste trafiği takıldık.
neyse olur öyle dedim.

akşam rüzgar'a bir mesaj attım. biliyordum onu tahrik etmemem gerektiğini artık dersimi almıştım.

sadece rica ettim.

mesajım; bak rüzgar zaten klbimi söktün zütürdün. dediğini yaptın ruhumu aldın. duru'yu aldın. yeter ha? olmaz mı? anıldan uzak dur lütfen... rica ediyorum.

gelen mesaj: kaydedldi.

off ne anlamalıydım şimdi bu mesajdan.
kafayı yemek üzereydim yine.
anıl'ı arayıp uyarsa mıydım?
gerçi polis aracı görmüş ticari pgibolojisinde dolaşsın istemedim.o yüzden anıl'a söylemedim.

sonraki gün anıla bahçede oturuyorduk.
rüzgar geldi.
konuşmamız lazım dedi.
-ne konuşucaz...

anıl: gelmek istemiyor.
ben: anıl, anıl,-- yok konuşucam onunla bir sorun yok.
anıl: peki o zaman.

rüzgar beni kolumdan tutup köşeye çekti.

+kim bu gerizekalı susamlı.
-sen ne hakla soruyorsun bunu

sonra durdu gözüme baktı. ben de öyle bakakaldım.
-özür dilerim susamlı.her şey için. ben u olmak hiç istemedim. sana hiç değişeceğim demedim ama bu sefer değişmeye hazırım.(sesi içimi ısıtırcasına sıcaktı)

kendime geldim bana yaptıklarını hatırladım.
+rüzgar hayır.
-tamam... peki..bir iki adım geri çekili hadi git dedi.

ondan beklemiyorudm.o asla bırakmazdı. konuşur ikna ederdi.
cidden değişiyor muydu.
ben istemiyorum dedim rüzgar peki dedi.
dünya tersine mi dönüyordu.

daha sonra rüzgar'ın yanından ayrılıp düşünceler eşliğinde anıl'ın yanına gidip oturdum tekrar.

30dk sonra rüzgar okuldan çıkarken yanımaza doğru yürüdü. tedirgin oldum.

anıl'a dönüp demin için kusura bakma. dedi. (kırklı yaşlarına geldiğinde peygamberlik falan beklemeye karar verdi heralde) hayatımda daha çok şaşırdığım başka bir an yoktu.

anıl da kaldı öyle. ö,önnemli değil dedi.

sonraki gün de bizim üniversteden bir kulübün düzenlediği parti vardı.
aslında gitmeyi düşünmüyordum. anıl'a hayır demiştim ama madem rüzgar böyle... o zaman olurdu.

neyse parti günü geldi.
anıl beni akşam 9gibi evden aldı.(babamdan özel izin kopardık)
beraber partinin yapılacağı cluba gittik.

+şık olmuşsun ha dedim.
-teşekkür ederim sende.

o an içimden düşündüm dışımdan güldüm. anıl ne oldu dediyse de söylemedim. aynı dialogu rüzgar'la kursam.

+şık olmuşssun ha
-biliyorum...
---

neyse mekana vardık. okulun yarısı oradaydı. herkes cafcaflı süslenmişti.

anıl; rüzgar yok sen gördün mü?
ben: gelir o en son.
anıl: hadi bizim çocuklar şurada geçelim. dedi geçtik.

o sırada rüzgar girdi kapıdan.
şerefisz özel hazırlanmıştı.

spor kesim bir siyah bir takım elbiseyle geldi. ilgi odağı olması da çok uzun sürmedi.

ben o gece bir şeyi itiraf ettim kendime.
rüzgar'a hala aşık değildim ama ona hala hayrandım.
dışına bilgisine sanatçı yönüne, kişiliği hariç her şeyine derin bir hayranlık besliyordum.

masası epey kalabalık olmuştu.
rüzgar gülümsiyordu belki de mutluydu artık.
o kadar yakın olduğum halde hala nasıl biri? ne yapar ne eder kestiremiyordum.

masaya gelsenize diye mesaj attı.
anıl'a söyledim. olur dedi gittik. dans edenlerin arasından geçe geçe.

gittiğim an duyguğum dialog:

kız: nerede oturyorsun.
rüzgar: 40 dakika sonra geli...
ben: ııhm ıhhm merhaba
rüzgar: biz de tam iş konuşuyorduk.

kız şoka girdi. espriydi ama dokundurduğu yer... kötü...
kız bir şekilde gitti alındığından.

ben:tüh kaçırdın.
rüzgar: şöyle bir kulübün içine baktı neyseki 70 80 tane daha var.
ben: sen değiştin mi değişmedin mi?

bu gecelik bu kadar. zaten elim kolum saçma sapan harflere sayılara basıyor.
rezil olmadan yarına kalsın. gözlerim kapanıyor artık.

iyi geceler herekse.

bu ibret olarak dursun uykumun kanıtı yemin ediyorum bilmeden oldu.
anlayın nasıl ölüyorum herekese ne lan.

ha bu arada yarın son gün bitiyor.
finali yapacağız.

iyi geceler tekrar.

ha son olarak yarın bir de süprizim var.

kim bilir belki son partları biri yazar tanıdığınız... kanıtlayarak hem de...

rüzgar geliyor işte mesaj atıp durmayın.hah söyledim işte oh

bugün de onla görüştüm zaten. ne harun abiliğim kaldı ne maç izliyor oluşum.
eheh...

nazik davranın oğlum sarmayın şunu başıma.

günaydınlar...

ikna zor oldu ama asıl zor olan kanıtlamanı istiyecekler dedim.
kavga dövüş tamam dedi.

şirkette geç saate kalabilirmiş olmazsa oradan yazıcak.
bir iki fotoğraf çekmiştir heralde kanıt olarak.

tamamdır kesinleşti. akşam burada olacak.

tam saat veremiyorum zira ona bağlı. çok geçe kalmaz ama 8-10 arası bir şey olur.

o gittikten sonra ben devam ederim kaldığım yerden anlatmaya.

ahahah üye olmuş...

http://www.directupload.n...e/d/3998/333i6tvq_png.htm

manifesto yazsaydın...

whatsapp'a bak bi...