kolumun acısını bile unuttum beyler. sadece ona doğru koşmak istiyordum. üzerimde mavi çizgili beyaz bir gömlek vardı. gerçi artık beyaz yada mavi değil kan kırmızısıydı. ama yemin ediyorum acısını hissetmiyordum. var gücümle eve doğru koşmaya başladım. sanırım kan kaybından ki gerçekten çok müthiş kanıyordu gözlerim kararmaya başladı. hani o filmlerde çoğu zaman acıyarak baktığımız o sahneler gibi. duvarlara, demirlere tutuna tutuna koşmaya çalıştım. düştüm, kalktım devam ettim. geç kalabileceğim kaygısı beni delirtiyordu. çekip gitse asla bulamayacaktım. hiç tanımadığınız güzel bir kızın önüne üstünüz kan revan düştünüz mü beyler ? tam yaşıtımdı, aslında önceden olsa tam benim kalemim bir hatundu. kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda anladım. kolumu görünce korktu. utandım beyler kendimden, hayatımdan. yerin dibine girmek yerine bocalayarak kalkmaya çalıştım. devam ettim yoluma. kapının önüne geldiğimde gözlerim hafif kapalı bir şekilde gülümsediğimi hatırlıyorum. sanki biri damarlarımdan huzur aşılamıştı bünyeme. biraz daha reklam çok az kaldı dedim kendi kendime. merdivenleri sürüne sürüne çıktım resmen, allahtan 1. kattı aq. sol elimle kapıyı açmaya çalışıyordum. o ara kapı açıldı, karşımda oğlu vardı.

- sezgin naber koçum
+ reklam abi ne oldu ?
- boşver annen nerde ?
+ içerde abi yeni geldiler seçil abla var

kendimi toparlamam gerekiyordu. üstümü başımı düzeltebildiğim kadarıyla düzelttim. derin bir nefes alıp içeriye girdim. oturma odasına doğru yöneldim, sezgin seslendi ;

- abi yatak odasındalar.

bir kere daha vuruldum beyler. anladım birşey vardı..

"aradığınız numara kullanılmamaktadır"dedi huur telesekreter.

ümitsizliğin, acının, derdin nirvanasındaydım. hani elbet ailenizden biri ölmüştür acısını az çok bilirsiniz. o benim herşeyimdi. 1 hafta içinde nasıl kimsesiz kalınır onu öğrenmiştim. soğuk bir duşa girmeye karar verdim. su buz gibiydi ama koymadı beyler içim öyle yanıyordu ki koymadı. duştan çıkıp bornozla koltuğa serildim. üşümek iyi gelmişti. aklıma seçil geldi. seçili aradım.

- efendim ?
+ seçil, begüm nerede ?
- reklam bırak peşini
+ seçil biliyorsun onu seviyorum, aklıma türlü şeyler geliyor. ölmeyi bile düşünüyorum. en azından nerede kimle onu bileyim lütfen söyle. ben yaşamak istiyorum uzak olsam bile ona adadığım şu ömrü onsuzda olsa yaşamak istiyorum
- reklam.. dedi duraksadı sanki biriktirdiği birşeyler vardı
+ dinliyorum dedim.
- o yaşadığı hiçbirşeyi sana anlatmadı. annen defalarca hakaret etti ona. çalıştığımız yerdeki insanlar "genç avcısı, ooooh buldun genç tokmakçıyı, annesinin yüzüne nasıl bakıyorsunuz" vs vs binlerce şey söyledi ama bu onların hiçbirini sana lanse etmedi. etmek istemedi, üzüleceğini onu üzen herkesi üzeceğini biliyordu. çocuk istiyordu çok, senden olan bir can istiyordu olm. evlilik konusunu o yüzden açmıştı, kendin birşeyler yap istiyordu. çocuk olacağı için değil onunla evlenmek istediğin için yap istiyordu olay buydu. o eve kadar getiren lavuk seviyordu begümü. hali vakti yerindeydi. yaşı yaşınaydı. eleman çok kovaladı begümü, begüm yüz vermedi. en son o gün annen arayıp "binini aldır oğlumdan uzak dur" demişti. deli gibi ağladı. o gün karar vermişti aldıracaktı. aldırma diyemedim. yaşadığınız hayat hayat değildi ve yine o gün o elemanla evleneceğ..
+ dur dur düşündüğümü deme ne olur yalvarırım.
- evet reklam onunla gittiler. samsuna...
+ bana bunu yapamaz.
- o yapmadı, ona duydukları yaptırdı. sana anlatamadıkları yaptırdı, sen üzülme diye hayallerinden vazgeçişleri yaptırdı buna onu. çok çabaladı reklam. çok ağladı, mutluydu seninle evet ama olmayacaktı. olamayacaktı. olmasını çok istediniz, başaramadınız reklam kabul et.

telefonu kapattım. ne düşüneceğimi bile bilmiyordum beyler. kime neye küfredeceğimi bilmiyordum

Benim vurmamla kafasını dolaba vurması bir oldu. Önce yanağıyla karışık kulağını tuttu. Sonra başını... Gözleri ağlamaktan şişmiş bir kadına vurmak huur çocukluğudur beyler. Ben yaptım. O an erimek, bitmek, tükenmek istedim. Saniyesinde pişmanda olsam kar etmedi. Hafifçe doğrulup gülümsedi ;

- sen şimdi benim için bittin.. dedi
+ özü...
- dileme, bana vurmayacaktın...

Tek kelime edemedim. Vurmamalıydım. Ondan başka kimsem yoktu. Sorunun ne olduğunu bilmeden yapıştırdım tokadı. Tamam dedim olum şimdi bitti...

ağlamayı keserek "evet, aldırdım" dedi..

beyler o ana dair sadece şunu hatırlıyorum "neden" deyip bacaklarının üzerine doğru bıraktım kendimi. uyandığımda hastanedeydim. kanlar, serumlar havada uçuşuyordu. kafam biraz yerine gelir gibi oldu, başımda çok sevdiğim çocukluk arkadaşım feridun vardı.

- fero gitmem lazım
+ agacım yat daha iyi değilsin, yenge evde rahat ol
- fero tutma be
+ kardeşim...

kalkmayı denedim yemedi beyler. tükenmişim. aslında gidip ne yapacağım ? hayatınızda kaç kere baba adayı oldunuz ve kaç kere haberiniz olmadan bu elinizden alındı beyler ? kaç bebeğin günahına girdiniz ? bunlar inanılmaz acı şeyler. eğer adam iseniz karşınızdaki insanı seviyorsanız öyle canınız acıyor ki. işin taktan yanı bir daha asla baba olamayacak sevdiğiniz insanla ortak bir cana bakmayacaksınız. gözlerimden yaşlar süzüldü, fero sildi. ben ağladım, fero sildi. o gece sadece ağladım beyler. erkeklik gururuna sokayım, hayatım başıma yıkıldı. o güne kadar hiç böyle ağlamamıştım. millete göre dağ gibi adamdım, devrildim beyler. begümün ilk ağlamasında sarsılmıştım, gülüşüne aşıktım onun gözyaşları sarsmıştı beni. annemin dedikleri kökümle toprağımı ayırmıştı. yine bile tutanabilirim yapabilirim diyerek gittiğim o evimizde baba olamayacağımı, benim çocuğumu aldırdığını, hayallerinden vazgeçtiğini söylemişti. çok istiyordu beyler kendi bakabildiği, sevdiği kişiden çocuğunun olmasını çok istiyordu. neden yaptı ulan o zaman dedim, isyanımın bini bir paraydı.

taksiciye "dayı sigara içebilir miyim" dedim. babacan adamdı, bembayaz saçları, bıyıkları vardı. "iç yeğenim" dedi. yaktım bir sigara belkide anlamıştı halimi. gözlerim hep doluydu, tenim bembeyaz, göz altlarım mor bile değildi artık siyaha bürünmüştü. yıkık dökük birşeydim. bir sigara içtik, evin önüne gelmiştim. parayı uzattım, ağzımda sigaramla zorda olsa taksiden indim. sokaktaki çocuklar bile sevinmişti beni görünce. ama hiçbirinin başını okşamak istemiyordum. gelip geçerken "at bakayım bi pas" dediğim o çocuklar bile buz gibi geliyordu bana. zor be beyler çok zor. "sonra görüşürüz gençler" dedim çocuklara aralarında birşeyler konuşa konuşa gittiler. kapıya kadar gelmeye başardım, anahtar kapının üzerindeydi. hasta heralde o yüzden kapıda bıraktı dedim. odaya girdiğimde göremedim. mutfağa baktım orda da yoktu. odaları teker teker gezdim göremedim onu beyler. çıldırmak için yeterince güçsüzdüm. oturdum o gibko sallanana sandalyeye ilk günü getirdim gözlerimin önüne düşündüm. ayaklarımı masaya uzattığımda ayağımın dibinde kayan birşey olduğunu farkettim. bir kağıttı beyler. bir not, bir veda notu.

Hayatı gibeyim sana bişi olmasın

Beni ağlattınız binler. Intaks dolup taştı. Beraber içelim, dertleşelim, abimsin diyenlerle dolu. Olm siz ne temiz kalpli adamlarsiniz lan ? Önceden bu ruhun öldüğünü düşünürdüm ama hepiniz duygusal binlersiniz. Iyi dilekleriniz için teker teker tesekkur ediyorum. Bir çoğunuza geri dönüş yapamamış olabilirim yapsamda hatırlamayıp tekrar yazabilirim. idare edin..

Bir kardeşimiz abi nasıl dayandın be demiş.
Beyler aşık olmak çok başka birşey. Eğer ben o evden çıkıp başka bir eve yerleşseydim benliğimi kaybederdim. Beni ben yapan seylerden biri begümdü. Ben onunla büyüdüm, onunla adam oldum, onunla baba oldum, onunla koca oldum. Ekmek kapıp eve gitmenin gururunu onunla yaşadım. Bu evin her kösesi anılarla doluydu. Gidemedim. Gitmek istemedim. O gibko sallanan sandalye bile hala duruyor. Ona bile tahammül edebiliyorum. Yatağımız hala o kokuyor sanki. Dolapta bir kaç eşyası, kirlide çorapları, dvd'de sevdiği filmler, dolaptaki sodaları. Zamanla alışıyorsunuz. O varmış gibi yaşayamasanız bile yokluğuyla yaşamaya onu hatırlatan şeyleri sevmeyi başarıyorsunuz.

Kurgu değil beyler. Aslında gidip bulmayı, hayatlarının ortasına çöreklenmeyi çok düşündüm. Yapamadım. Begümde kendince haklıydı, bunu ona yapamazdım. Nitekim yapmadımda. Çünkü dediğim gibi sebepleri vardı beyler, mantıklıydı da. Bir kardeşim sarkı önermiş dinledim eyvallah. Bir kaç kişide çocuk nerde demis. Gözünüzle okuyun aq 3-4 yerde bahsettim.. Ben çok ağladım beyler, hayatın sillesini her kulvarda yemiş bir abiniz kardeşiniz olarak şunu söyleyebilirim. Sevdiklerinize zarar vereceksiniz aşkınızdan, sevginizden ölsenizde bazen uzak durmalısınız. Mutlular mı ? Yemin ederim bilmiyorum, aramadım, sormadım. Soramadım, korktum. Kötüyüm dese giderdim çünkü. Gitmemeliydim. Yeterince tükendik fazlasına gerek yoktu bence.

annem "gel" diyerek seslendikten sonra içeri girdi. ayakkabıları çıkarıp içeri girdim, pişmanlık değildi ama büyüdüğüm evi özlemiştim. derin bir nefes çektim ciğerlerime, sonrada sigaradan. ilerledi oturma odasına doğru. daha içeriye girmeme 1-2 adım kala ;

- begüme ne dedin anne ?
+ gerçekleri söyledim, uyanacağın yoktu
- ne gerçeği ? tek bir gerçek var biz beraber mutluyduk, ne dedin ?
+ dul olduğunu, çocuğunun olduğunu, senden büyük olduğunu, senin başlarda öylesine takıldığını sonra bağlandığını, erkekler için yatağın önemli olduğunu bu yüzdende sevdiğini sandığını falan söyledim

beynim alev alıyordu. ellerim titremeye başladı. söylediği ilk 3 madde hariç diğerleriyle uzaktan yakından alakam yoktu. yutkunamadım, hazmedemedi demek ki dedim. terlemeye başladım, hayatımda hiç bir zaman asla kendimi böyle kötü hissedemem diye düşündüm.

- bunlar asla doğru değil, ben onu sevdiğim için gibtir olup gittim bu evden. bu hiç bir zaman heves, zevk meselesi olmadı, ellerimizle tırnaklarımızla bir yuva kurduk biz kendimize, neden yaptın, neden böyle birşeye gerek duydun ? evlenecektik biz.
+ boşver o huuryu

bi an gözlerim karardı beyler huur lafını işitince. yumruklarımı öyle bir sıkıyordum ki parmaklarımın avuç içlerime saplanması an meselesiydi. ayağa kalkıp anneme uzun uzun baktım, dayanamadım beyler. karşımdaki annemdi hakaret edip onun ağlattığı, beni terketmesini sağladığı insanda aşık olduğum kadındı. normal şartlarda kafasını duvarlara vurmam gerekiyordu, annemdi. deli gibi ağlamaya başladım, önce odanın cdıbına bir yumruk attım sağ kolum boydan boya kesilmişti. annem ağlamaya başladı bu sefer.

- ağlama sakın ağlama, yaptığım fedakarlığı cümle alem gördü, tırmalayışlarımı, acılarımı herkes gördü, sen annemsin. nasılsın görmezsin ? nasıl böyle birşey yaparsın. (bana söylemesede daha fazla hakaret ettiğini biliyordum)
+ ama...
- aması yok. biz ayrıldık, şimdi yine gidiyorum ama birdaha asla bu eve gelmeyeceğim.

arkamı dönüp çıkıyordum "dur şunu al" dedi annem. ne olduğunu merak ettiğim tülbent tarzı birşeydi kolumu sarmam için vermişti. alıp koluma doladım. bu arada begümle kavgamızın üzerinden hemen hemen 2 gün geçmişti..

bir an duraksadım beyler. hala gözlerim yaşarıyor. o korku nasıl birşey biliyor musunuz ? ne olduğu hakkında tek bir fikrim bile yoktu. begüm yatmayı sevmezdi, hep enerjikti hep neşe saçardı sağa sola. benim yüzümden kılına zarar gelmiş olsa ölürdüm beyler. ölmek istemiyordum, daha ev alacaktık, evlenecektik, çocuğumuz olacaktı. herkese ve herşeye inat çabalayarak yapmıştık herşeyimizi. o modda devam etmeliydik. odaya girdiğimde göreceğim manzaraları hayal etmeye başladım, dizlerim titredi. ona gittiğim ilk günden bin daha kötüydüm. duvara tutundum yavaş yavaş yatak odamıza adımlamaya başladım. kapıya geldiğimde sadece başımı içeri uzatıp bakmak kalmıştı. ne kadar bir süre bakamadım bilmiyorum ama seçil ;

- seninki geldi heralde, topla kendini dedi sessiz bir şekilde fısıltıyla beraber
- çaktırma dedi...

hiç geleceği yoktu beyler. her yere beraber gittiğim, en güzel kafaları beraber yaşadığım, sabahlara kadar sevişip sabahına mükemmel bir huzurla yanında uyandığım kadın bambaşka biriydi. sanki duygusuz sanki ruhsuz.. ağlıyordu evet ama niye olduğu yine kayıptı. boynuna sarıldım, içime çektim kokusunu bir süre. kanım üzerine gelmişti, onu görünce çıldırdı, üzerindeki geceliği çıkarıp fırlattı avazı çıktığı kadar bağırdı

- ne istiyorsunuz lan benden sen, annen, çevremiz ne istiyorsunuz aq
- uzak durun lan benden gidin oğlum başımdan bela mısınız lan bana ? hayalimden hayatımdan vazgeçtim lan ben sizin yüzünüzden. senin yüzünden senden vazgeçtim lan ben. neyin sevgisi lan bu gibtirin gidin lan artık.

10 saniye içinde kurduğu cümlelerin en dibine kadar indim. "hayalimden, hayatımdan vazgeçtim" , "senin yüzünden senden vazgeçtim".. inşallah düşündüğüm şey değildir dedim kendi kendime. kısa süre içinde allaha ne kadar yalvardım bilmiyorum. içimde düğüm düğüm birşeyler vardı. yapmamış olsun dedim, bunu bana daha doğrusu bize özelliklede kendisine yapmamış olmasını diledim allahtan.

bunu duyunca ilk önce başımı odadan içeriye sokuverdim. sonra destek aldığım sol elimi. yataktaydı beyler. rengi bembeyazdı. gözlerinin altı mosmor, gözleri şiş. ölüyor sandım. bir an yıkılmakla yıkılmamak daha doğrusu yıkılamamak arasında gidip geldim. etejer gibi bir zımbırtıya zor tutundum. seçil beni öyle görünce yanına yatağa oturttu. begüm o ara kolumu görmüş olacak ki tekrar ağlamaya başladı. sürekli "ne yaptın sen"diyordu. koluma bakmaya çalışıyordu. ter içindeydim, gözlerimi açmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordum. ölmeye niyetim yoktu fakat yaşamak içinde pek fazla bir sebebim kalmamıştı.

- annem dimi, o yaptı dimi, özür dilerim onun adına, kendi adıma, herşey için ne olur kalk hadi
+ hastaneye gitmen gerek
- tamam kalk gidelim hadi, sende iyi değilsin güzelim hadi bebeğim
+ reklam, hastaneye git

seçil girdi araya ;

- reklam gerçekten kötüsün gitmen gerek
+ sen sus lan anasını gibtiğimin karısı onu almadan şurdan şuraya gitmem
- o gelemez
+ nasıl gelemez lan ?

Gel huur çocuğu gel.. iyice yaklaştı.

- bilader bakar mısın ?
+ evet ?
- begümle aranızdaki durum ne ?

gevrek gevrek güldü. burnuna kafayı gömmemek için kendimi zor tuttum. sonra boşverdim, kavga edecek durumda yada konumda değildim, önce öğrenmem gerekiyordu. öksürdü aksırdı devam etti ;

+ aramızda birşey yok, seni çok seviyor
- sen eve getirmedin geçenlerde, hatta seni arabayla ezecektim bana doğruyu söyle aq
+ ciddi diyorum, o gün son molada ona açılmıştım. gülümseyip olmaz demir demişti. neden diye sorduğumda anlatırım dedi. bende bir gün buluşup konuşalım dedim. sinirlendi. zaten aynı servisle geliyoruz tek fark eve gelene kadar seni anlatmasıydı. o günden sonra bir daha asla konuşmadık. ona sahip çık.

ben harbiden yannanın tekiydim beyler. aslında kafamda tam olarak bunu kurmamıştım. aramızda birşey oldu diyecekti, ağzını yüzünü gibip hastanelik edecektim. yine ters köşe olmuştum. peki begüm ne olmuştu aq ? neyse düşünmeye bir kaç saniye ara verdim.

- eyvallah, çıkarım, saol..
+ eyvallah bilader.

şimdi ne tak yiyeceğimi düşünerek yürürken hiç alakam olmayan yerlere gelmiştim, bi an irkilip sağıma soluma baktığımda farkettim. seçil huursuna sormak geldi aklıma. aradım.

- seçil ?
+ evet ?
- begüm sana birşey anlattı mı ?
+ ondan uzak dur reklam
- ya bundan sanane be aq sen soruma cevap versene
+ evet anlattı, ona istinaden uzak dur diyorum
- yemin ediyorum olaydan haberim yok sadece ne olduğunu merak ediyorum
+ annene sor...

sanki headshot yemiş gibi hissettim. olayın bu kısmını hiç düşünmemiştim. cevap bile vermeden telefonu kapatıp annemi aradım. açmadı. bir daha aradım, açmadı. defalarca aradım. yine açmadı. fırının birinden bir simit aldım, karnım açtı odaklanamıyordum. normalde hayvan gibi yemek yiyen bir insandım. bir simitle doymak nedir aq ? doymuştum. sonra marketten bir paket camel alıp düşünmelere devam ettim. arada yine valide hanımı arıyordum, belki açar diye.

Kahvaltımızı yaptık işe gitmek için giyiniyorduk ki birden aklıma birşey geldi ;

+ güzelim bugün bir delilik yapalım mı ?
- ne yapıcaz be işe gidicez işte delilik bizim neyimize ? biz deliyiz zaten (güldü)
+ o zaman sorgulama, işi ekiyoruz
- yahu nereye ?
+ sorma hadi giyin

dedim. (Bölge ismi falan vermek istemiyorum elbet civarımda olanlar vardı ki bulunduğumuz yerde tanınan insanlarız) Böyle deniz kenarı yeşilliği bol manzarası güzel bir yere gittik (burayı çok sever, hep gelmek isterdi) daha yolda anlayıp mutluluktan havalara uçmaya başlamıştı bile. onun mutluluğunu gördükçe ben daha çok mutlu oluyordum. o gün salıncak kurup onu salladım, çocuklar gibi koşuşturduk. Benden büyük olmasına rağmen benden daha enerjik daha çocuksuydu. terleyip soluklanmak için oturduk, saçlarını toplayıp ensesine bir öpücük kondurdum. gülümsedi

- biliyorum beni seviyorsun dedi..
+ hıhı seviyorum diyebildim.

hayatta bundan daha güzel birşey yok beyler. sevdiğiniz insanın sizin onu sevdiğinizi bilmesi. o gün pek konuşmasak bile hayatta böyle eğlenebileceğiniz sayılı günler vardır. buda onlardan biriydi. mangal yakıp karnımızı doyurduk, denize girdik, güldük , eğlendik. resmen günümüzü eğlenceye ayırmıştık. derken akşam oldu ve evin yolunu tuttuk ufak ufak.

Vay anasini gibsinler böyle işin gram durmadan okudum gözlerimi kirpmadan okudum kardeşim eğer bunlar doğruysa hayatin sillesini yemissindir.

Kardeşim sana bir tavsiye annenin yanina git be usta cidden bak çok iyi hissedersin saril bir ona.

KONUŞ onunlan dertleş.

Sonra geçmişine bak ve.

Geçmişimi gibiyim de boşver abi geleceğe bak ama annenin yanina git hellaliğini al br usta.

Hayırlı Akşamlar

Gordugum en kaliteli yazar ciks bolumlerini hemen gecmen kaliteni belli ediyor dostum şuku

Lan sen ne adam gibi bi adamsin lan. Yapacagin her seyi yapmissin bence. ama ne yap biliyo musun. onun anisi icin mutlu ol. onun icin bu halinden kurtul ve daha iyi ol. cunku hem o hem sen mutlu iyi olmayi hak ediyorsun. kendin icin yapmasan bile onun icin yap. o bilmese de. mutlu ol.

Kolay olsa hayat olmazdı be panpa

Adres ver anasını gibelim o binin gidip çok ciddiyim panpa

Vay be gerçekten çok farklı bir hikaye reis her zaman yanindayiz