dünyanın en uzun gecesi 21 aralık değil, beni terk ettiğin gecedir
http://www.antoloji.com/b...yok-yalnizca-optum-siiri/

şairliği hikayeciliği kadar ön planda olmasada sait faik abasıyanık

Köprüden köprüye perilerin sallandığı
Karlı bir cumartesi akşamı:
Lastik ayaklarla karlara basan cinler
Mavnaları doldurmuştu.
Beyaz iskelelerde
Zatürreli memurlar uyuklardı
Biz şarap içmiştik;
Kar sabahtan beri yağmıştı
Sokakta yalın ayaklar,
Toprakta bembeyaz ölü kokusu
Ortalıkta bembeyaz ölü kokusu
Ortalık hiç yeşillenmeyecek…
Kış günleri köprüden köprülere periler…
Bembeyaz mavnalarda lastik ayaklı cinler
Gripli ve zatürreli dünyanın içinde mesut iki kişi
Hayır bir!
– Şarap bardakları, jambon ve sosis –
Yaz hiç gelmeyecek!
Ne ağızları mühürlü mavi şişelerde tifo
Ne göbekli marulların saltanatına mikrop!
Ne mavi suda
“Abanoz teknesinde”
Çalınmış saadetler taşıyan ” Kartal”
Nam kotra…
Kızımla şarap içmek
Herkesin çırılçıplak olduğu plajda
Kşı beklemek… Mahzun

Ve kışın o tahayyül bile etmediğim hakiki yazı getirmek
Kavgası kafada
Kızımla şarap içerek….

nazım hikmet

biri de çıkıp ismet özel dememiş ya amk. neyse ben diyorum beyler adam da şöyle demiş hatta:
yaşamayı bilseydim yazar mıydım hiç şiir?
yaşamayabilseydim yazar mıydım hiç şiir?
not: adam 40 yaşına kadar aklından intiharı hiç çıkartmayıp sonra bu tıynetteki insanlar ibret de almazlar diyip vazgeçmiş.

ananı şiir yazarken gibtim efeler

bana yar olmayan devr-i devranın,
izzet-i ikrdıbını gibeyim.
yansın muallakler alayı,
su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim.

mamafi çok anlamlı sözler bunlar cancağizim

Ay Yüzlü Güzel Konçuy

Mestim bugün aşkınla ay yüzlü güzel konçuy,
Gönlümde esip çınla, ay yüzlü güzel konçuy.
Şevkinle serab ettin, aşkınla harab ettin,
Payında türab ettin,ay yüzlü güzel konçuy.
Sensiz yaşamak boştur, birlikte ölüm hoştur,
Coştum, daha çok coştur, ay yüzlü konçuy.
Sevginle geçip serden, bildim yaralar nerden;
Eyvah kara gözlerden, ay yüzlü güzel konçuy.
Zulmetteki mahımsın, gönlümdeki ahımsın,
Ömrümde günahımsın, ay yüzlü güzel konçuy.
Lebler sücü, bir tas ver; hem neş'e ve hem yas ver;
Hançer mi o kirpikler, ay yüzlü güzel konçuy.
Almış beni albızlar, gönlümde yaran sızlar,
Kurban sana Atsızlar, ay yüzlü güzel konçuy...

Hüseyin Nihal Atsız

neyzen tevfik
Yürü bre ehli deve enddıbını göreyim.
Sensiz geçen gecelerin ecdadını gibeyim.
Mecnun gibi top muyum bir am için öleyim.
Leylayı da gibeyim mecnunu da gibeyim.
Bana yar olmayan karının izzetini itibarini gibeyim.
Yansın karıların alayı su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim.
Düşmüşüz bir huurnun belasina,
Koymadik diye taaa dıbının ortasina.
Kader böyle yazmış hatırasına,
Ben böyle hatiranin hikayesini gibeyim.
Kerem dagları deler bir amcık uğruna,
Aslı gitsin de, ona buna vurdura.
Bir kari için değer mi hiç bütün bunlara,
Her taraf amcık dolu mala iyi vurana.
Fuzuli am pesine düştün gurbete.
Am serindir, am derindir, şifa verir Millete.
Ye kebabı, iç şarabı, vur karpuz züte.
Bu gidişle, yarrrağımı gidersin cennete.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Bir ölü gelecek evine yarın
Gözlerinde yarım kalmış arzular
Dalıp hayaline hatıraların
Duracak kapında sabaha kadar

Duyunca kapının çalındığını
Korkulu gözlerle dışarı bakma
Bütün odaların yak ışığını
Bir benim kaldığım odayı yakma.

Siyahlar giyin de pencereye çık
Aç kapıyı korkma yabancı değil
Bir ölü ki yaşıyor, gözleri açık

Ölüm seni sevmekten acı değil
Aradı bu ölü hayatı sende
Öldü artık, sevsen de sevmesen de

Aslında hepsini severimde bu şairlerin yerleri ayrıdır ben de
ismet Özel , nazım hikmet , sabahattin ali, cemal süreya..
En sevdiğim dizeleri şunlar;

Söylesene Vera,
çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpe değildir?
Nazım Hikmet

Ben öyle bilirim ki yaşamak, berrak bir gökyüzünde çocuklar uğruna savaşmaktır.
ismet Özel
 
Gözlerimden öptü,
Ellerimden öptü, ellerimden.
Avuç içlerimden öptü.
Unutabilir misin şimdi ?
Ben ölsem unutamam. 
Sabahattin Ali 

..Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek...
Cemal Süreya

Mehmet Akif Ersoy

iSTiKLAL MARŞI

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal.

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
'Medeniyet! ' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

Rûhumun senden ilahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

Fatih sultan mehmed han
Avni mahlasıyla döktürürdü şiirleri

Asr-ı gurbet harap etmiş köyümü
Bülbül gitmiş baykuş konmuş gel hele
Ben ağayım ben paşayım diyenler
Kapıları kitlemişler gel hele

Bir ev burda bir ev karşıda kalmış
Hele sorun bizim komşular n'olmuş
Kırk senelik ağaç kurumuş kalmış
Bizim köye benzemiyor gel hele

Birisine sordum bura neresi
Issız kalmış dertli çağlar deresi
Dedi kardeş işte Mursal burası
Koçyiğitler küstü gitti gel hele

Gel çoban gel ki dertleşek beri
Dağlarda meleşen kuzular hani
Tanıdın mı ben Ali'yim Ali
Hangi Ali'sin tanımıyım gel hele

Saz elimde şu elleri gezerdim
Dertli idim bazı destan yazardım
Sen Ali'ysen niye saçın ağarttın
Kızıltuğ'a benzemiyor gel hele

Ali Kızıltuğ

rezerved

Ömer Hayyam'ın Rubailerinden bir dörtlük
Seher yeli eser yırtar eteğini gülün
Güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün
Sen şarap içmene bak, çünkü nice gül yüzler
Kopup dallarından toprak olmadalar her gün.

yalnızlığı soruyorlar; yalnızlık,
bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.

iinci yeniciler ozellikle ece ayhan ve ismet ozel

(bkz: Turgut Uyar)

GÖĞE BAKMA DURAĞI
ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumıyalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Pek bilinmiyor ama Nihal Atsız da müthiş bir şairdir.
Sevdiğim, kemençede titretiyorken yayı,
Bülbül sustu, unuttu o eski ağlamayı.
Öyle sandım ki gökte kızıllık sardı ayı,
Sevdiğim, kemençede inletiyorken yayı...

Ağaçların dalları saygılarla eğildi,
içimden çarpıntıyı, gözümden yaşı sildi,
Böceklerin sesleri birdenbire kesildi,
Sevdiğim, kemençede söyletiyorken yayı...
Ayın on dördü gökte yavaşça yükselince,
Bir bağlama başladı önceden ince ince ...

Birdenbire gürleşip kemençeye karıştı,
Biri coşkun bir öfke, biri bir yalvarıştı.
Birini inletirken bir kadının elleri,
Birinde bir erkeğin kırılmış emelleri...
Sonra kemençe sustu... Yalnız kaldı bağlama,
Çalkalanarak diyor ki: “Boşunadır, ağlama!
Kemençen, bağlamam ve ... Gönüllerimiz kırıktır;
Her tatlı sevişmenin sonu bir ayrılıktır...

Gök onun kadar derin , o gök kadar berraktı,
Biraz sonra nazik ay bizi yalnız bıraktı...
Bu ayrılık çağının hicranını bir düşün,
Beni hala yakıyor tadı en son öpüşün!?..

Hazin hıçkırıkları bırakılmış bir kızın,
Hatırlattı bütün o eski ayrılıkları.
Söndürür neşesini gönlümüzdeki hızın,
Bırakılmış bir kızın hazin hıçkırıkları...