Turgut geberse bile çıkardı dışarıya bu işte bir terslik vardı. Doğruca Turgut'un yanına, itü Tuzla Kampüsü'ne gittim. Askeri kimlik kartımı gösterip, arkadaşımı ziyaret edeceğimi söyledim. Telefon geldi ve bizim Turgut pijamayla aşağıya indi. Gerizekalı içeriye alkol sokmuş, arkadaşları da bu sarhoş olunca uyandırmak için bunun kafasından aşağıya bol bol su dökmüşler. Bu kusmuş falan derken çocuklarda kafa güzel bunu öyle ıslak ıslak yatırmışlar , camları da açık bırakıp uyumuşlar. Bizim Turgut zaten ufaktan gripmiş, bir de aralık ayında Tuzla'nın o esen rüzgarıyla bir gece de zatürre olmuş.

Kanka bırak dışarı çıkmayı buraya kadar zor geldim, 1 2 hafta falan da çıkamam dedi. iyi tamam dedim tam sarılıyodum dur amk dedi. Ne oldu falan derken lan sanada bulaşmasın dedi . Hee tamam derken tam denizci seldıbını verip kaçıcam, aklıma bir binlik geldi. Lan dedim madem çıkmıyorsun bu hafta üniformanı bana versene.. Durdu düşündü, bekle dedi gitti .

Ulan bekle bekle 30 dakıka oldu . Soğuktan ısınayım diye sigara içiyorum, nefes çektikçe üşüyorum . Tam kapıya doğru yönelip, güvenliğe Turgut derken bizimki elinde üniformayla geldi. Güzelce takım askısını taktı parmağıma kulağıma eğildi Bir şey olursa bir dahakine beni almaya inzibatla gel dedi. Kafasına bir şaplak atıp koşarak uzaklaştım . Hemen bir giyim mağazasına girdim ve bir t-shirt alıp askıyla beraber kabine girdim. Bir tek sıkıntı vardı. Benim ayakkabılarım subay dayımdan aşırdığım dantel beyaz subay ayakkabılarıydı. Kışlık üniformayla yazlık ayakkabıyı giyme avelliğine boyun eğip dışarıya çıktım . T-shirtün parasını verdim ve kendi kıyafetlerimi de aldığım poşetle uzatarak kadına - bunlar kalsın ben akşam gelip alırım dedim. Kadında emredersiniz diyerek gülümsedi.

Yerden bi 10 cm falan yükselerek, kafamı yan çevirip sağolun diyerek dışarı çıktım. Normalde sakin sakin yürüdüğüm caddeleri, böyle küçük dağları da ben yarattım dıbına koyim nidalarıyla hızlı hızlı dimdik yürüyordum. En sonunda güzel butik bir kafenin önüne geldim. Şöyle göz ucuyla içeriyi bir kestim. Gerçekten de Tuzla'nın sahil kesiminde elit insanlar yaşardı ve içerisi amiyane tabirle şampiyonlar ligi gibiydi. Lüks arabalar, vestiyerdeki kürkler, her şey bir ahenk içerisindeydi.

Kapıdan girdim ve gözüme kestirdiğim boş masaya doğru geçtim. bir filtre kahveyle cheesecake aldım .Normalde karton bardakta üfleye üfleye içtiğim kahveyi, yumuşak dudak darbeleriyle dövüyor, cheesecakemi ise usta bir zanaatkar edasıyla traş ediyordum. Bu şekilde yavaş yavaş içip yerken, etrafımı çok dik bakışlarla ve kendimden emin bir şekilde dikizliyordum. Bir kadınla sabahtan beri kesişiyordum ama kenarda asılı çantasını görene kadar devam etti bu özgüven.

Kadın Louis Vuitton marka çantasını yanına aldı ve içinden 2011 model bmw 520 d sportunun anahtarını çıkartarak yanındaki kadına arabadan sigaramı getirir misin dedi. Gördüğüm şeylerden bir tıkta olsa afallayan ben en fazla hakir görülürüm lan diyerek yanlız kalmasını fırsat bildiğim gibi cebimdeki David Off Burgundy\'den bir dalı çıkarttım ve havalı adımlarla kadına doğru yöneldim. Kulak misafiri oldum ama sanırım sigara arıyordunuz . Bana bu onuru bahşedin lütfen dedim(Bu arada sondaki diyaloglarıma kıl olup, ekşici misin amk diyenler de çıkabilir. Normalde bu kadar kasıntı ve yapmacık konuşmam hiçbir kadınla ama hem o an üniformanın verdiği kendini elit hissetme havası hem de kadının kabak gibi elit durması , beni bu diyaloglara itti. ).

Kadına bir dal sigara verip avel avel kadını izledim. Ee ateş dedi ve direkt normalde 1 tllik çakmak kullanıp kullanmaya kıyamadığım dayımın hediyesi üzerinde USCG yazan zippomu şekillice açıp kadına uzattım. Elini siper yapmaya çalışınca yav en kötü ne olabilir amk diyerek elini tuttum ve daha önce hiç zippo kullanmadınız galiba ya dedim...