dedim bu böyle olmaz

dövemedik moruk dövsek yine iyi yannanıda biz yedik dayagıda.

yuh lan böyle şey mi olur yav bari o bini dövseydiniz gibeyim böyle şeyi lan delirttin amk keşke anlatmasaydın.

nasıl bi yalnızlık bu amk adam dövdürtmek için başka şehirden adam çağırıyo

dedim bu böyle olmaz..

kuzene dedim napıcaz dedi böyle olmaz gel gidiyoruz orda saldırıcaz artık yapıcak bisey yok. hadi dedim banada bi cesaret geldi o an. gittik kuzenle yanına. kuzen buna kardes kalk dedi kalkar kalkmaz kafayı gömdü. afalladı bizimki. lan noluyo demeye kalmadan iki tanede ben vurdum huur cocuguna. zar zor toparladı kalktı bu kuzen tam bi tane daha vurucak. arkadan bi el tuttu bunun elini cevirdi. gömdü kafayı. ulan ben sansımı bahtımı hayatımı gibeyin veli toplantısı varmıs bu piclerin. babası gelmis gürayın. birde herif güraydanda hayvan. kuzenle beni bu ikisi bir dövdü. ama hayatımda böyle dayak yemedim ben. öyle böyle dövmediler yani bizi. kacmak zorunda kaldık kosa kosa. kuzenin gözü mosmor benim gömlek yırtılmıs. ve bilegim catlamıstı. o an anladım ki kendi hırsımla kendi hayatımı gibtim. kuzenin ankaraya geri döndü. ben kendimi eve zor attım. olayın ardından elime gecen tek sey ablamın yedigi yannantı. sonrasını soracak olursanız beni ailem okuldan aldı. bi kac yıl sonra yanlarından ayrıldım. ablamın sözlüsü bakire olmadıgını anlayınca yaklasık 7 ay önce onu terketti. kuzenle bi daha konusmadık. güray hem beni hem ablamı hemde kuzenimi gibti yani. o vakitten sonrada bizim ailede kimse toparlayamadı.

hızlı ol oç

iki gün sonra kuzenim beni arayıp yarın sabah ordayım okula seni ben zütürücem cocuguda gösterirsin cıkısda anasını giberim dedi. o gece heyecandan uyuyamadım ablamsa olaylardan habersiz yedigi yannanla hayatına devam ediyordu. sabah oldu okula gitmek icin kalktım cıktım evden kuzenle gece ayarladıgımız bulusma yerine gittim. kuzenimde iri yarı olmasada mangal gibi yüregi olan delikanlı ülkücü biri. namus dedin mi onda akan sular durur. basladık okula dogru yürümeye. okula girerken gürayı gösterdim kuzenime. tamamdır sen erken cık bi 15 dakika ben seni kösede beklicem hemen yanıma gel elemanada ses etme hic dedi. o gün okul biraz kalabalıktı etrafta veliler kosusturuyordu. veli toplantısı aynı zamanda folklör gösterisi falan vardı. hocaya babam gelicek diyip attım kendimi dersten sonra 15 dakika kala gittim kuzenimin yanına basladık beklemeye. ve zil caldı. güray cıktı kapıdan. ama gelmiyordu bu tarafa dogru kaldırıma oturdu basladı beklemeye. acaba cakmısmıydı bizim durumu.

nasıl bir huur çocuğusun anlamadim ki

olayı direk ablamı gibti olarak degilde ablama asılıyor benide bi kere dövmüstü olarak anlattım. kuzenim telefonda bile o kadar sinirlendi ki sesi adete aslan gibi cıkıyordu. sen bu konuyu babana acma ben kendim halledicem en yakın zamanda oraya geliyorum dedi. isler simdi istedigim gitmeye baslamıstı. sevincliydim ama icimde hala bi buruklukda yok degildi. neyse bi kac gün daha güray pici aramızın iyi oldugunu düsünüp gelip hem sınıftaki kızlara yavsamaya devam ediyordu ben bana okuld sana satasan karısan var mı gibi seyler soruyordu. kafasında sadece ablamı gibmek olduguna emindim. beni resmen kullanıyordu. ve o sıralar döv desem dövmeyecegi adam yoktu okulda. bi kac ayar oldugum cocugu dövdürttüm bende. ama hep sonrasında pisman oldum ne tarz bi huur cocuguydum ben..

@3 sen sonra okumayı bıraktım

bu isin buralara gelecegini hic bi zaman düsünmemistim. ama artık kendi hırsımdan dolayı ablamı güraya kaptırmıs ve ikinci kez kaptırmak üzereydim. ben ne yapmıstım. kendimden utanıyordum. öfkeyle kalkıp zararla oturmustum. yine okulda bi gün fıratla bu konu üzerinde tartısırken aklıma bisey geldi. gibmisim fıratı hep bu ipne yüzünden oldu zaten olanlar. ben en iyisi fıratsız hareket etmeye baslamalıydım. ankarada kuzenim vardı gazide okuyordu reyiz tipli kekoydu ama severdi beni. aile bagları kuvvetliydi. tek carem artık konuyu ona acmaktı. bu olayları asla kendine yediremez gurur meselesi yapardı. emindim. bi gün aradım kuzenimi..

ne oluyor len kafam sıkıştı devam

haftasonu maca gittim o gün güray sen bizim takımdansın dedi. bu hosuma gitmisti neden bilmiyorum bi an önemsendigimi hissettim. macdan sonrada biraz konustuk muhabbet ettik soyunma odasında. bi an aklıma aysu geldi. acaba aysu olsam gercekten verir miydim bu adama. evet beyler kesinlikle verirdim. iyiki gercekten aysu degilim. bi kac gün yine kafayla selamlasmanın ardından güray tenefüsde bizim sınıfa geldi. senin ablan var mı ya kavga ettigimiz gün yanında biri vardı diye zarfladı beni. evet dedim ablamdı o. haa o benim arkadasım ya bilseydim cözerdik aramızda olayı dedi gülümsedi gitti. artık emindim beyler. güray ablamı gibmisti. ve tekrar gibmeye niyetliydi. benimde bu iste aracı olmamı saglamak istiyordu ama ben yer miyim. aslında tam emin degildim yiyebilirdim tekrar ablamı gibmesini saglayabilirdim. zevki olmam gerekiyordu beyler. ama ne yapabilirdim..

up up up

gürayla bi sekilde aramı iyi yapmaya basladım muhabbet etmesekde koridorda falan birbirimizi gördükce basımızla selam verip geciyorduk. oda ablamı gibmek istiyordu kesinlikle emindim buna. cünkü hic bi sekilde bu tip zütü kalkık bi insan bu tarz seyler yaptıgı elemana bi daha selam vermez. düsüncelerim dogru cıkmaya basladı. ve güray bigün tenefüste haftasonu halısahamız var bi adam ekgib oynar mısın diye beni cagırdı. hic düsünmeden kabul ettim. bu sır perdesini aralamam lazımdı aklımı kemiren solucana dönüsmüstü artık.

öncelikle ise gürayla kendi aramı yaparak baslamaya karar verdim. önce gecmisi unutmus gibi yapıp onunla arkadas olucak. sonra hic tanısmıyolarmıs gibi ablamla tanıstırıcaktım. bir nevi ablamı pazarlıcaktım yani ama bunu yapmam lazımdı. bu ise günlerimi gecelerimi vermistim ve geri dönmeye hic niyetim yoktu. o gün orda ne oldugunu cözdükten sonra düsünecektim artık gerisini. ve burdan sonrasını biraz hızlı gecicem beyler. asıl konuya geliyoruz. cok ayrıntıya gerek olmadıgını düsünüyorum.

aysu karakteriylede artık isim bitmisti hic girmiyordum onunla ilgili bölümler bitmis artık en önemli bölüme ablamla güray arasındaki iliskiye gelmistik. ve beyler hayatımdaki en acı kararı almıstım o gün. bu isi cözmenin tek bir yolu vardı. oda ablamla gürayın arasını bi sekilde düzeltmek. evet bunu yapmak zorundaydım ablam güraya yazmıyor ben yazıyordum arada ama bu sekilde bilgi alamazdım. nasıl olacak derken aklıma bi tek bu geldi. aralarını yapıcaktım muhabbetleri ilerledikce bi gün araya kaynayıp agzını tamamen arıcaktım gürayın.

ertesi gün okulda hemen bizim cocukarı toplayıp durumu anlattım. artık onur eziklik gurur benim icin bisey ifade etmiyordu. biri sanırım ablamı gibiyordu ve bu beni döven iri elemandı. haftasonu ablamdan önce msn adresinden güraya yazıp gelemeyecegimi söylemem gerekiyordu. ablam ögrenirse hersey yalan olurdu. neyse sonunda yine acık yakaladım ablamın msn'ini. haftasonu gelemeyecegimi söyledim güraya. sorun degil bende halısaha yapıcam zaten diye gecistirdi. lan huur cocugu biz günde 3 posta otuzbir cekerken elinin altındaki amı halı saha yapıcam diye gecistiriyordu. ablamı gibmesini tabiki istemiyordum ama alttan alttan koymuyor degildi bu olay bana.

bence gibti beyler

'aslına bakarsan neden kavga ettik ki biz tam olarak konuyu bile hatırlamıyorum' diye salladım birde. ise yaramasını ümit ederek. ' saka yapıyor olmalısın : ) hemen mi unuttun' dedi.. ' yok canım lafın gelisi iste diye devam ettim ' .. ' haftasonu gelsene yine bana ' yazdı. evet beyler. yine yazdı. daha önce ablam ona gitmisti. ve her ne yannanımı yedilerse ablam ona bi durumdan dolayı kızgındı. hic birsey yazamadım cıktım hemen sildim günlükleride. balkona cıktım. hava hafif soguk ama rüzgarsız sakindi. ne yapacagımı bilmez halde kendi kendime konusuyordum ama cümlelerin bi anlamı yoktu. acaba güray ablamı gibiyor muydu. bu soru o gece uyku uyumama izin vermedi.