dedim bu böyle olmaz

2004 senesinde lise 3 seneydi ve sizin bir üst sınıfınız olması düşündürücü kardeş

edit: hazırlıktan bahsediyorsun fakat hazırlık okuduysan lise 2. sınıfta olman lazım ve de hazırlık o dönemde sadece anadolu ve süper liselerde vardı onu da belirtecektin gardaş. tenks

@3 tespitin dıbını yorddıbını gibti şuku

dövemedik moruk dövsek yine iyi yannanıda biz yedik dayagıda.

up up up

gürayla bi sekilde aramı iyi yapmaya basladım muhabbet etmesekde koridorda falan birbirimizi gördükce basımızla selam verip geciyorduk. oda ablamı gibmek istiyordu kesinlikle emindim buna. cünkü hic bi sekilde bu tip zütü kalkık bi insan bu tarz seyler yaptıgı elemana bi daha selam vermez. düsüncelerim dogru cıkmaya basladı. ve güray bigün tenefüste haftasonu halısahamız var bi adam ekgib oynar mısın diye beni cagırdı. hic düsünmeden kabul ettim. bu sır perdesini aralamam lazımdı aklımı kemiren solucana dönüsmüstü artık.

öncelikle ise gürayla kendi aramı yaparak baslamaya karar verdim. önce gecmisi unutmus gibi yapıp onunla arkadas olucak. sonra hic tanısmıyolarmıs gibi ablamla tanıstırıcaktım. bir nevi ablamı pazarlıcaktım yani ama bunu yapmam lazımdı. bu ise günlerimi gecelerimi vermistim ve geri dönmeye hic niyetim yoktu. o gün orda ne oldugunu cözdükten sonra düsünecektim artık gerisini. ve burdan sonrasını biraz hızlı gecicem beyler. asıl konuya geliyoruz. cok ayrıntıya gerek olmadıgını düsünüyorum.

aysu karakteriylede artık isim bitmisti hic girmiyordum onunla ilgili bölümler bitmis artık en önemli bölüme ablamla güray arasındaki iliskiye gelmistik. ve beyler hayatımdaki en acı kararı almıstım o gün. bu isi cözmenin tek bir yolu vardı. oda ablamla gürayın arasını bi sekilde düzeltmek. evet bunu yapmak zorundaydım ablam güraya yazmıyor ben yazıyordum arada ama bu sekilde bilgi alamazdım. nasıl olacak derken aklıma bi tek bu geldi. aralarını yapıcaktım muhabbetleri ilerledikce bi gün araya kaynayıp agzını tamamen arıcaktım gürayın.

ertesi gün okulda hemen bizim cocukarı toplayıp durumu anlattım. artık onur eziklik gurur benim icin bisey ifade etmiyordu. biri sanırım ablamı gibiyordu ve bu beni döven iri elemandı. haftasonu ablamdan önce msn adresinden güraya yazıp gelemeyecegimi söylemem gerekiyordu. ablam ögrenirse hersey yalan olurdu. neyse sonunda yine acık yakaladım ablamın msn'ini. haftasonu gelemeyecegimi söyledim güraya. sorun degil bende halısaha yapıcam zaten diye gecistirdi. lan huur cocugu biz günde 3 posta otuzbir cekerken elinin altındaki amı halı saha yapıcam diye gecistiriyordu. ablamı gibmesini tabiki istemiyordum ama alttan alttan koymuyor degildi bu olay bana.

bence gibti beyler

'aslına bakarsan neden kavga ettik ki biz tam olarak konuyu bile hatırlamıyorum' diye salladım birde. ise yaramasını ümit ederek. ' saka yapıyor olmalısın : ) hemen mi unuttun' dedi.. ' yok canım lafın gelisi iste diye devam ettim ' .. ' haftasonu gelsene yine bana ' yazdı. evet beyler. yine yazdı. daha önce ablam ona gitmisti. ve her ne yannanımı yedilerse ablam ona bi durumdan dolayı kızgındı. hic birsey yazamadım cıktım hemen sildim günlükleride. balkona cıktım. hava hafif soguk ama rüzgarsız sakindi. ne yapacagımı bilmez halde kendi kendime konusuyordum ama cümlelerin bi anlamı yoktu. acaba güray ablamı gibiyor muydu. bu soru o gece uyku uyumama izin vermedi.

pazartesi okula gittigimde bu isin beni yıprattıgı konusunda karar kıldık fıratla birlikte. bi cözüm bulmamız gerekiyordu. hala ablamla ne isi oldugunu cözememis aynı zamanda aysu olarak zütü kaptırmak üzereydim. bi bulusma ayarlamaya karar verdim. ama aysu olarak degil ablam olarak konusacaktım bu sefer. hem bulusma ayagını yedirip o samimiyetten agzınıda arayacaktım. simdi yapmam gerek ablamın msnini acık yakalamaktı. o gece acıktı. basladım hemen konusmaya az cok artık gürayı cözmüstüm onunla nasıl konusacagımı nasıl tepkiler verecegini biliyordum. basladım ablamdan yazmaya. naber napıyosun yazısında gürayın tepkisi 'hani benden nefret ediyodun ne degisti ? ' oldu. afalladım. ablam aslında beni mi korumustu bu iri ipneye karsı. o yüzden mi nefret ediyorum demisti. benim kafa orda yine bi koptu ama kolay toparladım. sogukkanlılıgımı koruyarak devam ettim yazmaya. 'o öyle bi sinirdi gecti iste' diye devam ettim..

@3 ohohohohohohohooh

haftasonu maca gittim o gün güray sen bizim takımdansın dedi. bu hosuma gitmisti neden bilmiyorum bi an önemsendigimi hissettim. macdan sonrada biraz konustuk muhabbet ettik soyunma odasında. bi an aklıma aysu geldi. acaba aysu olsam gercekten verir miydim bu adama. evet beyler kesinlikle verirdim. iyiki gercekten aysu degilim. bi kac gün yine kafayla selamlasmanın ardından güray tenefüsde bizim sınıfa geldi. senin ablan var mı ya kavga ettigimiz gün yanında biri vardı diye zarfladı beni. evet dedim ablamdı o. haa o benim arkadasım ya bilseydim cözerdik aramızda olayı dedi gülümsedi gitti. artık emindim beyler. güray ablamı gibmisti. ve tekrar gibmeye niyetliydi. benimde bu iste aracı olmamı saglamak istiyordu ama ben yer miyim. aslında tam emin degildim yiyebilirdim tekrar ablamı gibmesini saglayabilirdim. zevki olmam gerekiyordu beyler. ama ne yapabilirdim..

ne oluyor len kafam sıkıştı devam

bu isin buralara gelecegini hic bi zaman düsünmemistim. ama artık kendi hırsımdan dolayı ablamı güraya kaptırmıs ve ikinci kez kaptırmak üzereydim. ben ne yapmıstım. kendimden utanıyordum. öfkeyle kalkıp zararla oturmustum. yine okulda bi gün fıratla bu konu üzerinde tartısırken aklıma bisey geldi. gibmisim fıratı hep bu ipne yüzünden oldu zaten olanlar. ben en iyisi fıratsız hareket etmeye baslamalıydım. ankarada kuzenim vardı gazide okuyordu reyiz tipli kekoydu ama severdi beni. aile bagları kuvvetliydi. tek carem artık konuyu ona acmaktı. bu olayları asla kendine yediremez gurur meselesi yapardı. emindim. bi gün aradım kuzenimi..

yuh lan böyle şey mi olur yav bari o bini dövseydiniz gibeyim böyle şeyi lan delirttin amk keşke anlatmasaydın.

nasıl bi yalnızlık bu amk adam dövdürtmek için başka şehirden adam çağırıyo

dedim bu böyle olmaz..

kuzene dedim napıcaz dedi böyle olmaz gel gidiyoruz orda saldırıcaz artık yapıcak bisey yok. hadi dedim banada bi cesaret geldi o an. gittik kuzenle yanına. kuzen buna kardes kalk dedi kalkar kalkmaz kafayı gömdü. afalladı bizimki. lan noluyo demeye kalmadan iki tanede ben vurdum huur cocuguna. zar zor toparladı kalktı bu kuzen tam bi tane daha vurucak. arkadan bi el tuttu bunun elini cevirdi. gömdü kafayı. ulan ben sansımı bahtımı hayatımı gibeyin veli toplantısı varmıs bu piclerin. babası gelmis gürayın. birde herif güraydanda hayvan. kuzenle beni bu ikisi bir dövdü. ama hayatımda böyle dayak yemedim ben. öyle böyle dövmediler yani bizi. kacmak zorunda kaldık kosa kosa. kuzenin gözü mosmor benim gömlek yırtılmıs. ve bilegim catlamıstı. o an anladım ki kendi hırsımla kendi hayatımı gibtim. kuzenin ankaraya geri döndü. ben kendimi eve zor attım. olayın ardından elime gecen tek sey ablamın yedigi yannantı. sonrasını soracak olursanız beni ailem okuldan aldı. bi kac yıl sonra yanlarından ayrıldım. ablamın sözlüsü bakire olmadıgını anlayınca yaklasık 7 ay önce onu terketti. kuzenle bi daha konusmadık. güray hem beni hem ablamı hemde kuzenimi gibti yani. o vakitten sonrada bizim ailede kimse toparlayamadı.

hızlı ol oç