12 yaşındaydım daha çocukken başlamıştı herşey aslında küçükken bu durumlar karşılaştırınca küçükken olanlara razıyım Yüce Allah düşmanına yaşatmasın benim yaşadıklarımı.

Yaş 12:
O gün her zaman ki gibi akşam yemeğini yeyip oturuyorduk annem babam ve ben her şey normaldi veya ben öyle sanmıştım beni ozamanlar 9 olduğunda yatağa diye azarlar her zaman o saatte beni uyuturardı "anne seninle uyumak istiyorum" dediysem nafile kabul etmedi annem,ben ısrar ettim çünkü yatağa gittiğimde olacakları biliyordum.
Annem ışığı kapattı gitti ben ise, artık alışkın olduğundan beklemeye koyuldum, beklerken uyuya kalmışım.Ve ismim söylendiğinde uyandım yine aynı olay başımda bir kadın, yüzü gözükmüyor, simsiyah elbiseleri,up uzun saçları ile benim başımı okşayıp "sen benim oğlumsun diyor" ben eskisi gibi korkmuyordum artık ona alışmıştım. Bana sürekli "seni alacağım seni alacağım"diyordu bir süre daha kaldıktan sonra kendiliğinden gidiyordu. Her ne kadar buna alışsamda büyüdüğüm de işler çok değişti.

Yaş 23...
16 yaşımdan bu yana hiç görmemiştim onu herşey bir perşembe günü başladı.
(Telefon çalar)
-Alo *** bey ailemiz kaza geçirdi.
Dondum kaldım boğazım düğümlenmişti ağlamak istiyordum fakat başaramıyordum. Hemen hastaneye koştum yaklaşık 1-1.5 km yolu nasıl koştum farkında bile değildim.
Ve o söz. "Anne ve babanızı kurtaramadık" Yere çöktüm başımı ellerimin arasına aldım hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım annem ve babam ikisi aynı anda bunu kaldıramazdım, saatlerce ağlamaktan yorgun düştüm hemşire bana şu getirdi ve şu sözleri söyledi "sen benim oğlumsun" arkasından baka kaldım yoksa o mu yapmıştı tüm bunları, tüm bu sorunların cevabını zamanla bulacaktım.
Annem ve babamı hakk'a uğurladık cenaze dönüşü evime gelmiştim, evin içindeki fotoğraflara bakarak ağladım ağladım ağladım, yorgunluktan oracıkta uyuya kalmışım uyandığımda saat gece 2:00 boğazım kurulmuştu mutfağa gittim su içmek için suyu doldurdum bardağı elime aldım tam kafama diktim, o yukarıdaydı o anı tarif etmek imkansız gözleri, gözleri ateş kırmızısı göz bebekleri yok ve bana "sen benim oğlumsun neden onlar için ağlıyorsun" sağır edici, beynimin içinden gelen bir ses ile ağzında ki dişler up uzun kömür kadar siyahtı, besmele ile hemen oturma odasına koştum aman Allahım koltukta uzanan kişi, bendim arkadaşlar bendim, Allah-u Teâlâ o durumu kimseye yaşatmasın, koltuktaki ben,ve ya her ne ise gözlerini açıp bana baktığında, bayılmıştım sabah ezanının sesi ile uyandım hemen abdest alıp camiye koştum. Camiiden içeri adımımı attığımda içim huzur doldu.

muhafazid H: Evladım Allah'ın da izniyle seni bu musibetten kurtaracağım.
inşallah hocam dedim bir iki soru soracaktım cesaretimi topladım ve
B:hocam bu eve neden giremiyorlar.
MH:bu evi çeşitli muskalarla donattım evladım o serliler buraya adımını atarsa eğer azap içinde ölürler. Dedi bana bir öz güven gelmişti muhafazid hocaya çok güveniyor, saygı duyuyordum.
Yatma saati geldi Yatsı namazını kıldıktan sonra geçtim yatağıma koydum kafamı dua okuyup uykuya dalmayı bekledim rüyamda ormanda yürüyordum fakat nere gittiğini bilmiyordum ne işim vardı burda etraftan sesler geliyordu fakat bu sesler ne kurt nede çakal sesiydi tuhaf ama bir o kadar korkutucu seslerdi bunlar birden arkamdan bana seslendiler, döndüm arkamı boyutları yaklaşık 2.5 metre 5 tane varlık vardı. Sadece gözlerinin renklerini görüyordum beni işaret ederek"bizimki" dediler kalbim küt küt olmuştu arkamı döndüm o karşımdaydı yüzüyle aramda 10-20 cm vardı yine aynı söz "sen benimsin" ve uyandım tam komidinin üstündeki suya elimi uzattım elimi tuttu parmaklar 10 cm ten rengi siyahımsı tırnakları up upuzundu ve o an bağırarak uyandım hoca koşarak geldi elinde Kur'an ile.
Bir kaç sure okuduktan sonra sabah ezanı okundu içimi huzur kapladı.
Benim günahım neydi neden bana bunu yapmışlardı.
Ben:hocam artık yüzleşmek istiyorum beni sahiplenen şey ile ne olacaksa olsun dedim. Bıkmıştım artık.
H:peki akşam yapacağız Allah'ın izniyle.
Akşam yüzleşecektim korkularımla beni sahiplenen şey ile.
Akşama kadar Kur'an okuduk hoca yoruldu ben devam ettirdim ben yoruldum hoca devam etti. Ve sonunda zamanı gelmişti. Aynalı odaya geçtik hoca pek detaya girmeyeceğim bir ritüel hazırladı 2 kap birisinde otlar birisinde su benim kanım ve ismim yazılı olan kağıt.
Hoca bana bir dua verdi ben hazırlanan kadar bunu ezberle dedi bende ezberledim. Hoca yine aynı mumu yaktı otları yakarken başladık okumaya okuduk bir kaç defa tam umudumu keserken mum tavana vuruyordu aynada belirdi o varlık.
Hoca:Ey ateş soyu adın nedir ?
"Hureşan"
Bu ismi o kadar korkunç bir sesle söyledi ki aklımı kaybedecektim.
Hoca:Ne istersin bu Ademoğlundan
"O benim oğlum, annesi benim annesi babası sandığı kişileri ben öldürdüm.
Dedi bunu duyar duymaz buna küfürler tehditler savurmaya başladım seni öldüreceğim diyordum Allah'a yemin olsun dedim.
Bana "yakında seni alacağım"dedi ve mum söndü.
Hoca nefes nefese kalmıştı hocayı yatağına yatırdım ben içeri geçip bir sigara yaktım düşünmeye başladım. Neden neden ben diye.
Hocanın yanında 2 ay kadar vakit geçirdim gerek köyde odun işleri olsun diğer işler olsun böyle geçti günlerim her gece korkunç kabuslar ile hep aynısı