Hemen arkadaşlarıma durumdan bahsettim dün gece gördüğüm şeyden de.
Muska'nin işe yaramadığını söyledim.
Selçuk:Kardeşim seni durumun ciddi dedemle konuştum senin durumunu, bana bir hoca'nın numarasını ve adresini verdi oraya bir gidelim istersen?
Ben:tamam kardeşim gidelim.
Bahsettiği hoca şehir dışındaydı. Selcuk ve ben gidecektik Mehmet'i getirmedik çocuğun zaten işi başından aşkındı.
Hocanın yaşadığı köye geldik sorduk soruşturduk evi tarif ettiler, evin dış cephesi tamamen ahşaptı görüntü harika idi. Kapıyı çaldık yaklaşık 70-75 yaşlarında sakalları ak yüzünde nur olan bir adam açtı kapıyı selam verdik aldı selamımızı Selçuk"ben *** torunuyum"
Dedi.
Hoca:buyrun evladım deden bahsetti bana.
Bana baktı hoca bir iç çekti sanki halime acır gibi bana baktı.
Hocaya daha önceki durumu açıkladım adam sükunet ile dinledi sakalını okşayarak gözlerini kırparak onaylarcasına dinledi,ben çocukluğumda bile görüyordum bu kadını dedim ve bitirdim.
Hoca:evladım bugün burada kalacaksın akşam onlara ne istediklerini soracağız.
Dedi yemek yedik namaz kıldık Kur'an okuduk ve zamanı geldi dedi hoca
Boş, aynalarla dolu bir odaya girdik hoca yere sadece bir tane yaklaşık 60-70 cm lök mum koydu önünde ki tas'ın içine ne olduğunu bilmediğim bir sürü ot ve üstünde benim adımın Arapça karşılığı olan kağıdı attı ve bazı dualar okuyarak yaktı. O an mum öyle bir alev aldı ki alev tavana vuruyordu hoca duayı kesti "o burada, gözlerini açmayın ve konuşmayın" dedi. Hoca bir iki Arapça cümleden sonra sustu mum kendiliğinden söndü.

Bu son part yarın akşama doğru devam edecektir...