Füsun'a dönüp
"Daha önce yaptığımız gibi önce bir odayı komple boşaltın ve oraya 2 tane ayna koyun." dedi.
Ben hocanın istediği şekildeki aynaları gardolaptan söküp kilere benzeyen yere bıraktım.
Daha sonra bana dönüp
"Mum bul... Kolay alev alacak , büyük bir mum olsun.. Kibrit al ve bakır bir tepsiye sıcak su doldurup buraya gel... " dedi.
Kapıdan çıkacakken
"Evlat" diye seslendi.
"Bekle... 5 dakika sonra çık. Lambaları söndür bekle" dedi.
Neden çıkmamam gerektiğini sordum.
Kapının önünde seni bekliyorlar... Evvela önce bir bekle , onlar buradan uzaklaşsın gidip alırsın.
Önce evin içindeki bakır tepsiyi bulup su ısıt dedi...
Füsun salonda oturuyor , hoca ve ben gerekli malzemeleri topluyorduk.
Hocanın emriyle köy merkezine inip bakkal kadından çok sayıda büyük mum aldım.
Hızlı adımlarla eve gittim... Füsun ve hoca beni bekliyorlardı...
Birlikte kilerdeki odaya indik ve ritüele başladık.
(SONRASINDA OKUNAN ŞERLi SÖZCÜKLERi VE DUALARI AÇIK BiR ŞEKiLDE OKUNUŞLARIYLA BURAYA YAZACAĞIM... ETKiLENECEK KiŞiLERiN OKUMAMASINI TAVSiYE EDiYORUM.)

Hoca camlardan birini yere düzlemesine koydu... Aynaya baktığında tavanı gösteriyordu. Diğer ayna ise tam karşısındaydı.Ona baktığında ise arkasını görüyordu.
Odayı aydınlatmak için mumlar kullanmıştı ve bu mumları aynanın üstüne koymuştu.
Elinde uzun uzun kağıtlar vardı...
"Kağıttaki yazılar arapça mı" diye sordum...
"Aramice... Bu dil yüzyıllar önce ortadan kaybolmuş ibranice dilinin bir türüdür... Hz.isa cinler ile bu dilde konuşmuştur." dedi.
Füsun odadan bembeyaz bir elbise giyip odaya geldi... Hocanın sağındaki mindere oturdu...
Hoca sağ eline tuz sol eline küçük dualar yazan kağıtları aldı... Önündeki suya katıp suyu parmağıyla karıştırmaya başladı.Ben sadece izliyordum.
Füsun'un daha önce böyle bir ritüele katıldığı belliydi.
Hoca ona talimat vermeden avcunun içine küçük bir kegib atması için elini hocaya uzattı.O da küçük bir kegib atıp bakır tepsideki suya Füsun'un kanını damlattı...
Ve dualar okumaya başladı...
Felak ve Nas duasını 3'er kere okuyup sağa ve sola selam verip "Mel hüm kureniyeş" diye bağırıyordu.
Bunu çok kere tekrar etti...
Sesli bir şekilde nas-felak okuyor ve sağa sola selam verirken "mel hüm küreniyeş" diye bağırıyordu.
Bunları yaparken mumun alevi iyice artmaya başlamış , mum ışığının parlaklığı iyiden iyiye artmış , oda adeta yanıyor gibi olmuştu.

Hoca bunları söylerken Füsun'da istemsizce ağzını kıpırdatmaya başladı... O da arapça gibi bir dilde bir şeyler söylüyordu.
Aynaların üstünde garip şekiller beliriyor , odanın içinde çığlık sesleri duyuluyordu...
Hoca elini sıcak suya sokup Füsun'un burnuna doğru zütürdü , koklamasını istedi ve o an ortalık sallanmaya başladı
Ve hoca birden kalktı ayağa...
Hocanın ayağa kalkmasıyla Füsun duvar dibine süründü...
Hoca Füsun'a "Velha min şeyka cin ?" (Kimin için burdasın Cin ?) dedi.
Füsun adını mırıldanıyordu
"Füsun... Füsun... " demişti...
Hoca dualar okuyordu... Füsun odanın dört bir yanına sürünüyordu.
Hoca bana dönüp
"Tut onu , burdan çıkarsa bir daha geri gelmez... Onların alemine karışır." dedi.
Bütün gücümle Füsun'u tuttum... Ellerini arkadan bağladım.
Hoca yavaşça Füsun'a doğru yaklaştı...
"Vella Cin ! Ümme nur denne hak" (Ey Cin , geldiğin yere dön) diye bağırdı.
• ÜSTTEKi CÜMLEYi OKURSANIZ 10 TEKRARLI FELAK OKUYUN.*
Füsun o an ölüyor gibiydi... Zangır zangır titriyor ve bağırıyor , onun bağırması adeta kulaklarımızı sağır ediyordu.
Odadaki gaz lambaları patlamış , aynalar kırılmış , mumlar sönmüştü ve Füsun oracıkta bayılmıştı.
Hoca Füsun'un baygın bedenine bakıp
"Salona indirip alnına sirkeli su sür... Dualar üfle.Ben aynadaki yazıları çözeceğim." dedi.

BU AKŞAM iSTANBUL ATATÜRK HAVALiMANINDA BiR PATLAMA OLDU...
ÇOK SAYIDA VATANDAŞIMIZ , KARDEŞiMiZ CANINI KAYBETTi...
O SÜREDEN BERi HiKAYEYE BAKMIYORDUM... YAZACAKTIM AMA BÖYLE BiR DURUMDA BU HiKAYEYE DEVAM ETMEYi KENDiME YAKIŞTIRAMADIM.
BU SEBEPLE BU HiKAYEYE BiR SÜRE ARA VERiYORUM.
SiZLERDEN RiCAM , BU TÜR KONULARA YOĞUNLAŞMANIZ.
GÜNDEMi DEĞiŞTiRiP HOKKABAZLIK YAPMAK PEŞiNDE OLAN BiRiSi HiÇ BiR ZAMAN OLMADIM VE OLMAYACAĞIM.
CANIMIZ YANIYOR , KARDEŞLERiMiZ ÖLÜYOR.
BiZLERE DE DUYARLI OLMAK , KONUYU BiLEREK YA DA BiLMEYEREK DAĞITMAMAK GEREKiR.

HIZLANDIRIP HiKAYEYi BiTiRMEK iSTiYORUM ;

Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor...

Hoca içerideki yazıların anldıbını çözdükten sonra tekrar salona geldi... Hocanın gelişiyle Füsun merak dolu gözlerle hocaya bakıyordu.
"Malesef... Yine onlar Füsun." dedi.
Füsun yıkılmıştı.
Ben de merak içinde onların kim olduğunu sordum...
Hoca her şeyi anlatmaya başladı ve ben başımıza gelenleri göz yaşları içinde dinledim.
"Bak Fuat... Füsun çok küçük yaşta ailesini kaybetti.Zor bir çocukluk geçirdi. Buraya kadarını biliyorsun... " dedi.
Hoca bunları anlatırken Füsun bahçeye çıkıp sigara içiyordu.
"Ama sana , hatta benden başka kimseye anlatamadığı şeyler vardı... Şu an içinde olduğumuz Karakeçi köyünün eski adı Mizar'dır.
Füsun'un babası Nazım Bey ve eşi Gül Hanım vakt-i zamanında bu köyde yaşamışlardır.Bu Füsun'un bu köye ilk gelişi değildir... Füsun'un 9 yaşına kadar hayatı burda geçmiştir." dedi.
Duyduklarım beni iyice şaşırtıyor ve eş zamanlı olarak korkutuyordu.
"Gül Hanım , Füsun'a gebeyken o daha cenin halindeyken Füsun'a halaları büyü yaptı... Büyü yapmalarının sebebi Nazım Bey ve Gül Hanımın bütün mirası kendi üstlerine geçirmesiydi... Buharek Kabilesinden bir cinniyi cenin bir çocuğa musallat ettiler... Şu an Nazım Bey de , Gül Hanım da , bahsi geçen halalar da rahmetli oldu... Bölüşülen para çoktan çar çur edildi ve cinninin Füsun'a olan musallatı hala bitmedi... Yıllar önce onu öldürdük , Füsun'u kurtardık sanıyorduk ama... Aynalardaki yazı aynı cin kabilesinin yazısı. Aramice... "
Ben bunları dinlerken iyiden iyiye ağlamaya başladım.
Bahçeye çıkıp Füsun'un yanına gittim...
"Affet beni... " dedi.

Eşime sarıldım... Bu yaşadıkları geçecekti... Daha cenin halindeki bir çocuğa hangi zalim ne için büyü yapar anlamaya çalışıyordum...
Hoca evin etrafını okuyordu , yediğimiz yemeklerden su depomuza kadar her yeri okuyor okuduğu her duadan sonra sanki bir şerli varlığı öldürürmüş gibi çığlık sesleri , acı çekme sesleri geliyordu.
Bütün bunlar yapıldıktan sonra bizi evin içine soktu , kendisi konağın avlusuna çıktı.
"Dünne min şeh cinni , vel ha cinnia" diye bağırıyordu.
Bu kelimenin anlamı (Cinler cinniler , toplanın etrafıma)
O bu şekilde bağırdıkça bahçede adeta fırtına kopuyordu... Rüzgarın , bir esintinin var olduğunu hissediyorduk ama sadece hocanın kıyafetleri uçuşuyordu. Yanı başındaki ağacın yaprağı bile kıpırdamıyordu. Amaçları hocaydı.
Bütün bunlar olurken hoca ağır bir şekilde ayet-el kürsi okuyor , tepsiden bir şişeye döktüğü kanlı tuzlu suyu sağa sola fırlatıyordu...
Ve daha sonra evin içine girdi...
"Çok fazlalar... Belki bir aile soyu kabile burada... " dedi.
Füsun artık tepki vermiyor , sadece izliyordu.
"Ne yapacağız" diye sordum.
"Korkmayın eve giremezler , ama sakın ha pencereden onlara bakmayın. Sizi büyüleyebilir , sevdiklerinizin suretinde görülüp yanlarına çağırabilirler.." dedi.
Füsun hocaya dönüp
"Daha önce annem ve babam suretinde görüldüler... Salıncağın başındayken... " dedi.
Bunların hepsini o an öğreniyordum...
Hoca bize dönüp
"2 Yatsı geçirdikten sonra son kez çağırıcaz onları... Allah yardımcımız olsun."

- Birinci Yatsı Olanlar (Füsun Hanım anlatıyor... )

Tabi ki hocanın gelişi beni biraz daha da olsa rahatlatmıştı... Ama son yapacağımız ritüel beni korkutuyordu. Yıllar önce çocuk aklımla yapmayı kabul etmiştim ama bu sefer daha önce yaşadıklarımı bildiğim için yapmaya korkuyordum.
Fuat hocaya misafir odasını hazırlamıştı... Perdelerin tümünü çekmiştik. Dışarısı ile hiç bir bağlantı yoktu.
Fuat yanıma geldi... Benim yüzümden onun da hayatı mahfolmuştu.
"Korkma , geçecek" dedi...
O gece yıllar sonra ilk kez birlikte olduk... Ritüel tehlikeli bir şeydi , oradan eskisi gibi çıkabilmemiz çok düşük bir ihtimaldi...
Son kez birlikte olduk , bu biraz da vedalaşmak gibi bir şey olarak geliyordu o an...
Fuat banyoya doğru gitmişti... Ben çıkmış onu bekliyordum.
Ses seda yoktu.. Merak edip içeriye girdim.
Fuat anlamsızca aynaya bakıyordu... Sanki aynada kendisini değil başka bir şey görüyormuş gibi sallanıyor merak dolu gözlerle oraya doğru bakıyordu.
(Fuat Bey o an ne gördüğünü ne yaşadığını hatırlamıyor... )
Banyo havalandırmasına baktım , açıktı... Oysa ki hoca bütün pencereler kapanacak demişti.
Eğer birisini bu halde görürseniz yanına gitmemeniz çok daha yararlı olur...
Sabah saat 4-5 gibi Fuat odaya geri geldi... Normaldi.
Ona bu olandan hiç bahsetmedim... Uyumaya devam ettik.

Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor...

Sabah olduğunda aşağı kahvaltıya inmiştik. Hoca bizden önce uyanmış kahvaltı hazırlamıştı... Gayet iyi , güler yüzlü bir adamdı.
Dün akşam ki ciddiyetli , resmi tavrı biraz kaybolmuştu.Onu yakından tanımak bizi de memnun ediyordu.
Bana ve Füsun'a dün gece yazmış olduğu muskaları verdi... Bir kağıda mürekkep ile yazdığı Aramice sözler verdi.
"Ved el hak" (Hakk'a sığınırım)
"Menesematü veh hakeyikat" (Yerin ve göğün hakimi birdir)
Bu tarz kağıtları evin belli yerlerine astık. Daha sonranın hocanın yanına gidip bir şeyi merak ettiğimi sordum.
Kitabımız , dinimiz hep Arapçayı esas alırken biz niye ibranice ya da Aramice şeyler okuyup yazıyorduk.
Bu dillerin cinler üzerinde etkisinin daha çok olduğunu ve her cin kabilesinin bu dillere duyarsız kalamayacağını belirtti.
Aramice ve ibranice okuduğunuz herhangi bir metnin cinleri başınıza toplayabileceği gibi def edebileceğini söyledi.
Bilgili bir adamdı... O gün çok sıradışı bir şey olmadı... Karanlık çökmüştü... Şiddetli bi yağmur vardı.

- ikinci Yatsı Yaşananlar (Füsun hanım anlatıyor... )

Hoca ertesi gün ritüelin yapılacak olduğu kileri düzenliyordu... Aynaları temizlemişti. Odanın dört köşesinde sarımsaklar sallanıyordu.Tam tavanın ortasında bir nazar boncuğu vardı...
Benim nazar boncuğuna baktığımı görünce
"Nazar boncuğu olan evde cinler cirit atar kızım... Ben bu boncuğu onları buraya toplayabilmek için astım" dedi.
Şaşırmıştım.
"Babil geleneğinden beri cinlerle yapılan ritüellerde nazar boncuğu onları toplama aracı olarak kullanılır... Nazar boncuğundan medet uman insan Allah'tan uzaklaşır cinnileri üstüne çeker" dedi.
Odaya 1-2 şey daha koydu (Füsun hanım burada o 2 şeyin adını söylüyor... ilgilenen arkadaşlara özelden söyleyebilirim.Bu Füsun hanımın kendi ricasıdır)
Fuat içeride kitaplarını düzenliyordu...
Hoca işini bitirmiş Fuat'ın yanına giderken ilk gün köyün delisi olan çocuğun bıraktığı vazoyu gördü.
"Bu... Bu vazoyu kim bıraktı buraya" dedi.
Ona bir çocuğun gece vakti onu buraya bıraktığını ve gittiğini söyledim.
Hoca çok ürkmüş gözüküyordu , nefes nefese kalıp
"Bu vazo Süryani Bektaşlarının kullandığı pirinç vazodur... Bu vazo çok şerlidir... Belki bin yıllıktır... Evinize kadar girmiş Allah'ın şerlisi... Kapından içeri girip sana bunu bırakmış şeytanın soyu... " diye dövünüyordu.
Hocaya su koyup sakinleşmesini bekledik.
"Bu vazoyu eve alarak çok olayın sebebi oldun Füsun" dedi... Fuat sadece dinliyordu ve vazoyu alıp kırmaya yeltendi.
Hoca onu tuttu... "O vazoyu kırarsan burda üçümüz de öleceğiz dedi... içinde belki 50 kabilenin cini vardır" dedi.
Vazoyu alıp hazırladığı kilere bıraktı... Bu gece herkes verdiğim Aramice duaları okuyacak ve öyle uyuyacak dedi...
"Yümme negibi fil hukad , emme velessiye hakkı şeh" yazıyordu.
Bu yazıyı saatlerce okuduktan sonra uykuya daldık.
O gece duyduğum tek ses hocanın alt katta okuduğu dua sesleriydi...

FÜSUN HANIMIN BAHSETTiĞi 2 ŞEYi YAZIYORUM... KENDiNi TUTAMAYIP DENEYECEK ARKADAŞLAR OKUMASIN
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
"O 2 şey bir ritüelin önemli parçalarıdır... Evimizdeki gırgırı açıp (bir çeşit el süpürgesi) Fuat ve benim saç ve tırnak parçalarımızı bir kağıt havluya sarıp bıraktı. Diğer taraftan da oyuncak bir bez bebeğin gözlerini oyup küçük mavi boncuklar dikti ve üstüne Arami dilinde Füsun yazdı."

Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor...

Nihayetinde sabah olmuştu... Artık her şey bu akşam yapılacak ritüelde belli olacaktı. Füsun sabah hepimizden önce kalkmıştı. Evin bahçesindeki salıncakta sallanıyordu.
Ben de üstümü başımı giyip aşağıya indim... Hoca kütüphanenin önünde kitaplarımı inceliyordu...
Beni merdivenden inerken gördü...
"Günaydın evlat" dedi...
"Günaydın hocam" dedim...
"Allah'ın da izniyle bu akşam sıkıntılarınız maziye karışıyor" dedi...
"inşallah , sizin de çabalarınızla öyle olacak" dedim...
"O halde işe koyulma zamanıdır... Ormana çıkıyoruz.Bu kağıtta adı yazan otları alıp eve gelicez... Akşam ritüel başlayıncaya kadar namaz kıl , kimden ne kadar helallik alırsan kardır." dedi.
Büyük gündü... Hayatımızın geri kalanı o gün şekillenecekti...
Üçümüz evin her yerini kitledik , hoca mühürlü dualar okudu ve ormana doğru bahsedilen otları toplamaya yola çıktık...
Aradan zaman geçtikten sonra eve geri dönmüştük... Defne yaprakları ve incir ağacı kökü ile girdik...
Hoca kilerde uğraşıyordu... Ben namaz kılıyordum... Füsun kutsal kitabı okuyordu.
içeriden hoca seslendi.
"Vakit gelmiştir... "
Kilere doğru yürümeye başladık... Füsun bana , ben ona bakıyorduk.
Birbirimize sarıldık...
Allah'tan başka kimsemiz yoktu...

BEŞ PARTTAN OLUŞAN BiR FiNAL YAZACAĞIM.
RiTÜELDEKi ARAMiCE SÖZLERi VE OKUNACAK DUALARI AÇIK AÇIK iFŞA EDECEĞiM...
SiZLERDEN RiCAM PgibOLOJiSi ÇOK GÜÇLÜ OLMAYAN , BÖYLE ŞEYLERDEN ÇABUK ETKiLENEN KiŞiLER ALLAH RIZASI iÇiN KALANI OKUMASIN.
KiMSENiN HAKKINI ALMAK iSTEMiYORUM.

Cenin Dosyası FiNAL 1/5
_____________________________

Kapıyı açık odaya girmiştik... Üç tane minder vardı.iki tanesi yan yana , bir tanesi tam karşıdaydı.
Hoca karşımıza oturdu , Füsun ve ben yan yanaydık...
Pirinç vazoyu , tavandaki gözü gösterdi... "
Sadece şu gördükleriniz bile onları buraya çağırıyor... " dedi...
Füsun'a odanın pencersini açmasını söyledi... içerisi buz gibi olmuştu sadece 2 dakikada... Daha sonra pencereyi kapatmasını ve mindere oturmasını istedi.
Elimize bir kağıt verdi... Bir dua listesi vardı.
- Kulhuvallah , Nas , Felak , tekrar Nas , 5 kez Kelime-i Şehadet okuyacaktık.
Biz bu duaları okurken hoca önce saç ve tırnak parçalarımızı kibrit ile yaktı... Bunlardan çıkan duman direk tavandaki göze doğru yükseliyordu.
Daha sonra oyuncak bebeği , önceki gün bakır tepsiye koyduğumuz suya batırıyor saçlarını ıslatıyordu...
Bir yandan da dualar ediyordu... Bir ara gözünü kaldırdı... Füsun'a bakıyordu.
Ben dua etmeye devam ediyordum , ne olursa olsun duamı kesmemem gerektiğini söylüyordu.
Suya batırdığı elini Füsun'un alnından kavrayıp
"Adın ne ?" diye bağırdı...
Füsun o an Füsun değildi... Yüzü mor rengi almıştı , hocayla Aramice konuşuyordu.
"Dü em velhan de hak" (Taptığından korkmam) diyordu.
Hoca iyiden iyiye Füsun'u sıkıyordu... Yer yerinden sallanıyor , gaz lambaları patlıyordu.
Yaptığım tek şey dua okumaya devam etmekti...
Hocanın da dualara devam etmesiyle Füsun'un suretindeki cinni ayağa kalktı... Odanın içinde kendini duvardan duvara vuruyordu...
Boğazımı sıkıyordu , dua etmekten vazgeçmedim.
Hoca dua ede ede ona tokatlar atıyor , üstüne siyah bir bez geçirmeye çalışıyordu ve nihayetinde bezi geçirmişti.
"Sıkı tut onu" dedi...
Füsun'u ben tutmaya başlamıştım... Hoca topladığımız defne yapraklarından ve incir ağacının kökünden hazırladığı sıcak sıvıyı başından aşağı dökmeye başladı...
Füsun'un üstündeki bezle birlikte , bez bebeğin de saçları yanmaya başlamıştı...
ilk kez Türkçe bir şey söylemişti...
"BEN ÖLMEM" diye bağırıyordu ama nafileydi...
Gecenin sessizliğini yaran , tüyler ürperten bir çığlık sesi ile odadaki her şey tuz buz olmuştu... Ve nihayetinde ortalık sakinleşmişti.
Bezi kaldırıp Füsun'a baktık...
Bu Füsun'du , sağlıklı kanlı canlı duruyordu...
Hoca güldü... "Hepimize geçmiş olsun."

Cenin Dosyası FiNAL 2/5
______________________________

Füsun'u kucaklayıp odadan çıktık... O an fark edememiştim ama ritüel anında Füsun'u tutarken 2 el parmağımı kırmıştım.
Hoca sağolsun bir beze tahtaya sarıp tedavi etmişti... Füsun kendisini o cinninin etkisindeyken duvarlara vurduğu sırada yaralanmıştı... Başında kanama vardı , vücudunun belli yerleri de ezikti.
Hoca oraya da bitki özlerinden bir şey hazırlayıp sürmüştü. Füsun'u yatağa yatırdım.
Hoca ile akşam çorbamızı içtik.ilk kez bu evde huzurluydum ve okulların açılmasına da az kalmış , her şey yoluna girmeye başlamıştı.
Hoca gece vakti ,
"Dönüş biletimi önceden ayırtmıştım... Sağolsun arkadaşlar istanbuldan biletimi çoktan almış.Ben çıkayım evlat. Füsun'a çok iyi bak... " dedi.
Saatin çok geç olduğunu buranın tekin bir yer olmadığını söyledim.
"2-3 Km yürürüz sıkıntı olmaz... Köyün girişinde beni bekliyor arkadaşlarım , ordan da terminale gidicem" dedi...
Hoca kararlıydı... Bize büyük bir iyilik yapmıştı.
"Hocam nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum , çok büyüksünüz" diyip elini öptüm.
Elini öpmeme fırsat vermedi , tokalaştık ve Karakeçi köyü meydanındaki patika yoldan , terminale doğru yola çıktı...

Cenin Dosyası FiNAL 3/5
_______________________________

Sabah olmuştu... Füsun erken uyanmış kahvaltı hazırlamıştı. Eşimi günler sonra gülerken görmüştüm. Bunlar güzel şeylerdi. Köyün meydanına doğru ekmek ve gazete almak için yola koyuldum.
Köy meydanındaki kahvenin önünde bir kalabalık vardı... Bütün köylü yerde bir şeye bakıyordu. Kalabalığa doğru yürüdüm...
Muhtar bana bakıp
"Öğretmen bey , gel bak sen okumuş etmiş adamsın... Bu nedir böyle , kim yapmıştır bunu ?" dedi.
Kalabalığın arasına girip yerde yatana baktım...
Bu profesör hocaydı... Yüzü paramparça olmuştu. Kıyafetleri ve saçlarından tanımıştım... Cesedi perişan bir haldeydi.
Şok olmuştum , olduğum yere çökmüştüm...
Muhtar
"Tanıyor musunuz öğretmen bey ? Jandarmaya haber verdik , gelecekler" dedi...
"Yok , tanımıyorum" dedim...
Bu cesedin nerede bulunduğunu sordum.
Köye gelen patika yolda bizim köylü avcılar bulmuş... Yolun kenarına telef edip atmışlar dedi...
Bu ne bir hayvan saldırısına ne de bir taşıt çarpmasına benziyordu... Belliydi , bu onların işiydi...
Eve gittiğimde Füsun bende bir farklılık olduğunu söyledi...
"Tansiyonum düştü heralde" diyip geçiştirdim.
Gün içinde 2-3 kere köye indim... Adli tıptan kişilerin geldiğini ve profesörün cesedinin zütürüldüğünü söyledi...
Akşam olmuş , karanlık çökmüştü... Eve döndüm.

Cenin Dosyası FiNAL 4/5
______________________________

Füsun yatak odasına çıkmış uykuya dalmıştı... Ben hocanın ölümüyle alakalı bir türlü rahat hissedemiyordum... Günün yorgunluğunu atmak için yatak odasına çıktım , uzandım.
Uykuya kolay daldığımı hatırlıyorum... Gece bir sallantı ile uyandım.
Saate baktığımda saat 4'e geliyordu... Füsun yanımda değildi. Yatakta ve koridorlarda kan izleri , kan damlaları vardı... Yatak odasının karşısındaki lavaboya baktım , içeride kan izinin olduğu peçete ve havlular vardı... Füsun diye sesleniyordum...
Ağlama sesleri duyuyordum... Merdivenlerden aşağı inmeye başladım , ses evin bahçesinden geliyordu. Bahçede salıncağa bakarak ağlayan Füsun'du...
Bembeyaz geceliği sırtına kadar kan olmuştu... Evin her yeri dağılmış , camlar aynalar kırılmıştı.
Bahçeye çıkıp ona seslendim...
Kendi sesiyle "Gelme... " diye ince bir ses çıkardı , ağlıyordu...
Ancak ara ara gülermişcesine sesler de geliyordu... (Fuat bey kısa bir süre dinlenmek istedikten sonra devam ediyor... )
Füsun'un yanına gittim , salıncakta bir şey sallanıyordu...
"Bak... " dedi Füsun eliyle salıncağı göstererek...
Küçücük bir nokta , bir et parçası salıncaktaydı...
"Bu bizim çocuğumuzdu... Öldü... " dedi Füsun... Ağlamaya başladık...
Füsun küçük bir cenini düşürmüştü... Henüz sureti dahi yoktu...
O sırada bahçedeki ağaçların dibini gösterdi...
"Fuat... Bak... " dedi ve bayıldı...

Cenin Dosyası FiNAL 5/5
______________________________

Füsun'un gösterdiği yere baktım... Onlarca cenin halde bebek vardı. Kimisi oluşamamış , kimisi neredeyse dünyaya gelecek halde büyüklükteydi. Hepsi ölüydü ve hepsi bizim bahçemizdeydi...
Füsun baygınken birden ayağa kalktı , sesi kendi sesi gibi değildi...
"Bu bebekler... Bizim size vermediğimiz bebekler... " dedi...
Sesini ilk kez Türkçe duyuyor , ne dediğini anlıyordu...
"Felhem han" (BEN ÖLMEM) diyip gülüyordu... Son hatırladığım şey ağlayıp yere kapanmam , yerdeki ceninlere bakıp Allah'tan beni kurtarmasını dilememdi...

BEBEK KATiLLERi HAPiSHANEDE
Şanlıurfa'nın Siverek ilçesine bağlı olan Karakeçi köyündeki bir konakta çok sayıda ölü cenin bulundu. Günler önce ünlü bir profesörün öldürülmesi sonucu bölgede araştırma yapan jandarma birlikleri bölge taraması yaparken evin bahçesindeki çok sayıda ölü cenini ve bir evli çifti buldu... Çocukları yasa dışı bir şekilde ölüme zütüren F.E. & F.E. çifti yapılan mahkeme sonucu cezaevine gönderildi... Bu ikilinin profesörün ölümü ile de bir bağlantılarının olabileceği köy halkınca söyleniyor... (Hürriyet Gazetesi -25 Aralık 1952-)

Füsun Erdağ ; Uzun yıllar Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevinde cezasını çektikten sonra istanbulda bir huzur evine yerleşti... Akli dengesinin yerinde olmadığı söyleniyor.

Fuat Erdağ : Uzun yıllar Maltepe Kapalı Cezaevinde cezasını çekti... Şu an Bursa'da Tirilye kasabasında yaşıyor... Kendisini camiye kapattığını belirtiyor...

Bu hikaye gerçek bir hayat hikayesinden alınıp burada yazıya geçirilmiştir...

Maltepe Kapalı Cezaevi katiplerine ,
Bakırköy Kadın Cezaevi katiplerine ,
Bursa emniyet müdürlüğüne ,
ve sevgili huzurevi çalışanlarına teşekkürü borç bilirim.

- FERES...