Her neyse ertesi gün okula gittim. Tabi okana darılmıştım. Belki de çok saçma düşünüyordum. Yani güzel olan tek şey ciksti. Veya ona benzer şeyler işte. Ertesi gün de okula gittim. Okulda gezmediğim yer kalmadı. Yani her cafeye girip şöyle bi göz atıyorum. Küt saçlarını çok net hatırlıyorum. Umarım bir yerlerde görürüm diye avare avare gezdim gün boyu. Sonra tam dün çıktığımız saate, ringin saatini bekledim. Yok yine gelmedi.

Ertesi gün de öyle, ertesi gün de öyle. Hep gittim okula. Haftasonu da gittim, kütüphanenin hepsini gezdim ama yok yok yok. Hiçbir yerde bulamıyordum.

Eve geldim twitter'da arama yerine kitabın adını yazdım. Twitterleri okumaya başladım teker teker. Yok yok yok yine yok. Hacettepe kocaman üniversite. Keşke bölümünü sorsaydım dedim.

Tam umudumu kesmişsek tam geçen haftanın o saatinde tekrar ringde gördüm onu. Tam yanına oturacakken başkası oturdu. Boş koltuklar varken ayakta onun başına dikildim. ilerlesene falan dediler ama hocam siz geçin falan dedim. Ona bakıyorum durmadan, aralıksız ve başımı çekmeden. O da bana bakıyor ama hep değil. Ara ara bakıp çekiyor gözlerini. Rahatsız oluyordur diye kafamı diğer tarafa çevirmeye çalışıyorum ama yok yok olmuyor.

Sonra metroya geldik. Yanına yanaştım. "bitti mi kitap" dedim. "Yok ama az kaldı" dedi. Sonrası yine yok. Ondan bir şeyler gelse diye bekliyordum ki "sen ne okuyorsun" dedi.
"Devlet" dedim. "Onu da okumayı çok istiyorum. Nasıl kitap" dedi. "Zaman kaybetmeden bu kitaptan sonra onu oku" dedim. Tamam, kütüphaneden alırım" dedi. Ben de kütüphanedekini aldım ama çok fazla yıpranmış. Eğer istersen benimki bitince sana verebilirim" dedim. "Tamam olur" dedi. "Numaralaşalım o halde" dedim. "Yok olmaz. Gelecek hafta yine aynı saatte burada olurum" dedi. "Hangi bölümdesin" dedim. sadece güldü. "Tamam madem gizem yaratıyoruz, sormuyorum" dedim.

Rez çok iyi yazıyon amk devam

Hayatımın en hızlı süren metro seyahatiydi. Melih gökçek ulan azcık daha uzun yapsaydın şu amk metrosunu dedim. Ama sonra vazgeçtim.

Eve yürüdüm ama içim hafif bi değişik duyguya kapılmıştım. Ulan her şey çok güzel de neden bir hafta sonra. Okanın yanına gittim ve okan her zamanki abazalığı ile esra'ya mı çıksak lan, belki verir bize ne dersin?" dedi. "Saçma sapan konuşma okan. amk yeter lan esra esra esra" dedim. "sana noluyo amk" dedi. "Yok lan bir şey. gibtir git gibecek misin ne yapacaksın, git hadi" dedim "oğlum menapozlu karılar gibi davranma. Noldu sana" dedi. "yok lan bir şey" dedim. "oğlum tamam hadi gir go atalım biraz" dedi. "giberim seni de go'nu da. oynamıyorum lan oyun falan" dedim. Ayağa kalktı ve üzerime yürüdü. "Düzgün konuş lan benle" dedi. "konuşmazsam ne olur lan" dedim. "Bak her kime sinirliysen gibtir git acını ondan çıkart, gelip burada bana artistlik yapma" dedi.

Haklıydı. Sinirimi dinginlemek için perdelere odaklandım. iyi ki almışım lan şu perdeleri.

Akşama devam ederim.

Perdelerden ne çıkacak meraklandım amk rezistans

REZ BRO REZ

Perdeye 10 posta helal et

Kardes perdeler ile alıp veremediğin nedir ?

Rzzrzrzrrz

Herkes esrayı bekliyor gerçi benimde meshanem patlycak artık neyse yeter bu kadar

Perde, güpür, dantel hayırdır😀

ne var su perdelerde biraz esradan devam et kac entry den beri adı gecmedi :D

Çok güzel hikaye helal olsun devam panpa

Rez la rez akşama biter ins

Perdeler iyimis dostum

Hizli krds

Reserved

Rezzzzz

REz gshskqgsh

her perde diyişinde nedendir bilmiyom ama gülmekten yarılıyom kanka şukunu kaptın