/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +1 -3
    beyler yıl 2002 1.sınıftayım mevsim kış. derste matematik bende sürekli uyurum. hoca saatlerle ilgili bişeyler saçmalıyor. bu binin de bir değneği vardı. 35 metre kare sınıfın her köşesine ulaşıyordu amk. bin sanki bana vurmak için özel yaptırmış. neyse beyler bi saat almışım aslında abim almış. okula gitmeden önce saatleri öğrenmiştim. bir de futbol maçı izlerken 90 dakikanın 45 dakikadan iki yarı olduğunu öğrenmiştim. toplam sürenin de 1.30 saat olduğunu duydum. neyse uçak sorusu sordu beyler 90 dakika kaç saat diye. bir buçuk dedim nerden biliyon yarram dedi maç izliyoz oç dedim. hoca da züt etmeye çalışıyor ama beni. hani bir aralar a şehrinden b şehrine diye başlayan sorular vardı ya beyler. işte onlara döndü yolculuk mesafesi amk. bu bin de soruyu araba değil de uçak diye sorduydu kafa karıştırmak için. bi de bu soruyu bilene 100 vericem dediydi. kim bilirse 100 alıcak. beyler bende 1.sınıfın ilk dönemi okula hiç alışamadım. okula başlamadan önce sezercik izler okula gitmek isterdim hep. gittim amk 1 hafta okula. baktım okul sıkıcı sokakta sürtük olmak istiyordum. deli ruhum damarlarıma nüfuz etmişti yine o sıralar. bizde 7 kardeş olduğumuz için bizim okulda da kimim var kimim yok bilmiyom. okumadığını sandığım ablam okuldan çıkıyor amk. neyse beyler bir gün kafaya koydum. bed boy okuldan kaçmaya niyetli. okuldan kaçıcam ya baya havalı geliyor o zamanlar amk. kafayı da fena taktım. 1 haftadır derslerde kızları süzüyor okulda sarı kafalı bir çocuğun ne hastalığı olduğunu düşünüyorum. kızlar biraz itici geliyordu beyler bana. aslında erkekler de öyle. toplumsallık sorunum vardı zaten 2 3 kişi tanıyordum. 3 kişiyse 2 si kız 1 i erkekti amk. tv de falan sürekli öpüşmeler göz kapatma kafa çevirme olayları derken tiksinmem gerektiğini düşünüyordum hep. ama çekici de geliyorlardı bir taraftan. dersteyim yine bir gün artık planları yapmış kızları bırakıp kaçmam gerektiği kararına varmıştım. fakat planım sezercik izlediğim için çok masumcaydı. aynı okulda 1 ablam 1 de abim olduğunu biliyordum. fakat bilmediğim 2 tane daha varmış amk. plan hazırdı. abim ve ablam görsün diye okulun önüne kadar gidicek, girmeden çıkacak, seni hocaya diğceeğğmm diyen oçları dövüp sokaklara ait olduğum yere dönecektim. sabahçı öğlenci olayı vardı beyler bizde. tam o ikisinin ayrılma vaktinde okuldan kaçıcak ve kimselere fark ettirmicektim. oysa ki abim ve ablamın bizim okulda olduğunu bilmemin nedeni aynı saatlerde okula gitmemizmiş amk. neyse beyler ilgi gelirse devam ederim.
    ···
  1. 2.
    +1
    Kürt hocaya cugular şelale
    ···
  2. 3.
    0
    enter tuşunun icadında haberin olsaydı keşke panpa
    ···
  3. 4.
    0
    az daha yazsana aq sayfa degıstırelım
    ···
  4. 5.
    +2
    Gece gece kör oldum ananı ya şimdi kim hastaneye gidecek hakkım haram olsun
    ···
  5. 6.
    0
    Kayboldum yazıda amk . Okumuyorum giberim.
    ···
  6. 7.
    0
    Manas destanı ile yarışıyor
    ···
  7. 8.
    0
    devam ediyim mi beyler
    ···
  8. 9.
    +1
    sal gelsin anılarımız depreşsin gülüm
    ···
  9. 10.
    +1
    neyse planı uyguluyorum beyler. herşey tıkırında gidiyor. okulun önündeyim andımız okunacak. sıraya dizilmiş öğrenciler derken çıktım gidiyorum. yolda üniformalı bir ablamı gördüm. okula gittiğini anladım beyler. bir şeyler ters gidecek gibi hissettim fakat pozitif düşünüp atlatabilirim bu badireyi diye plan kurmaya başladım. ablam beni fark etti amk. okula neden gitmediğimi sordu. ulan hep bu oç sezercik yüzünden hastayığğm gibi bir yalan söyledim. kapasite yok ki amk. desene okula hoca molotof getirmiş kürt olanlar çıksın diyor diye. o sıralar vasat bir beyne sahipmişim beyler ya da sezercik yüzünden. neyse aramızda birkaç tartışma geçti okula tekrar gideceksin gitmicem diye. en son babama söylerim dedi. bende bunu seni hocaya diğceeğğm diyen oçlarla karıştırdım ve yeni düşmeye başlayan dişlerimi ablamın bileğine geçirdim. intihar etmek isteyen birisi bile öyle kesemez bileğini amk. neyse ki yanlış yeri ısırıp yaşamasına izin vermişim. bileğin yarısı ağzımda okulumuza 500 metre olan parka koşuyorum ama ne koşu. o zamanlar zenci adı Elvan olan bi milli atlet vardı onun gibi aynı amk. millet de ağzımdaki et parçasını gördükçe yaratık görmüş gibi kaçışıyor amk. zombiler dünyayı ele geçirdi diye nidalar atarak kaçışıyorlar. lan tek zombi bendim oysa. bizim sınıfta da kamil diye bi bin vardı. ayakları sakattı yaşı da bizden büyüktü huurun. bende kasım doğumluyum pederin de işler yerinde torpille müdürü kafalamış erken gitmişim okula. o zamanlar da binler torpil olmadan almıyordu okula. parka gittim beyler. bu kamil şu demirler vardı ya beyler barfiks falan çekilen. bu bin de nasıl çıktıysa oraya tepesine çıkmış takılıyor pekekent orda. akrobasi yapıyor sözde huur evladı. ulan ayak sakat bende sünepe gibi izliyorum çocuğu köşede. ağzımda et parçası ulan bu çocuğu izlemek için mi kaçtım diye düşünürken beyler laaap diye bi ses duydum. bu amk oğlu kafa üstü yere çakılmış
    ···
  10. 11.
    +1
    devam sardı
    ···
  11. 12.
    0
    Bir kişi de olsa devam ediyorum beyler amacım şuku almak değil
    ···
  12. 13.
    0
    amk bu nerden çıktı şimdi derken et parçası acı bir tat vermeye kan mideme dolmaya başlamış şeşi beş bakmaya başlamışım. ilk yardım yapmayı düşündüm ama bize öğretmemişlerdi. sadece 1 2 şey biliyordum. suni teneffüs ve kalp masajı. neyse hiçbir yerden de duymamışım akrobasi yaparken kafa üstü yere çakılan sakat birine nasıl ilk yardım yapabilirim diye. belki farklı bişey bulurum diye yanaştım yanına çocuğun baktım biraz. bir iki defa dürtüp kalksana lan demiştim. sonra döndüm arkamı gittim amk ne yapabilirdim ki artık bed boy olmuşum ve ablamın bileğinden bir parça ağzımda dolaşıyorum meydanda. ama çocuk öbür tarafa gidiyormuş amk.
    ···
  13. 14.
    0
    Beyler burdaysaniz devam ediyim
    ···