öyle kolay bir hayatımız yok bizim. teşhis aşaması ayrı bir sürünceme zaten. tek doktor bu teşhisi çok kolay koyuyor anında ilaç bağımlısı haline geliyorsun ama ilaç işleri daha da kötü yapıyor.
bu hastalık ne mi? özetleyelim...
bir yemeğin sana zarar vereceğini düşünüyorsan o yemeği yiyememek mesela. patlıcandan ölen bir adam haberi okuduğumda 3 yıl patlıcan yiyemedim ben.
evden çıkarken 'acaba 3 aydır sürekli olarak takılı olan şarj aletimin prizi alev alır mı , ev yanar mı?' korkusuyla koşa koşa eve gelip o prizi yerinden sökmek mesela.
teyzen yanında araba kullanırken sol şeridi ihlal ediyor diye sağ koltukta soğuk terler dökmek.
buz dolabının kapağını 3 defa açıp kapatmak. 2 olursa uyuyamamak.
daha bir çok şey...
aklıma geldikçe yazacağım.

Resim yok
No trend
Ben patates lordu
Benim öyle bir arkadaşım var

Amk mallari

Okumayin Galip Dervis oldum

eğer senin gibi bir insanın hayatında böyle bir dert varsa bu dünyanın adaletini gibeyim.

Ben gidiyorum.

dünyanın amk.

en kötüsü de böcekler. odamda bir tane böcek bile görsem hayatım zindan oluyor. 3 yıldır panjurlarım kapalı ve pencerem hiç açılmıyor. açıldığı anda evde kıyametler kopuyor.

televizyon izlerken her kanalda 'başkası adına utanmak' denilen kavramı yaşadığın için televizyona küsmek. (7 senedir izleyemiyorum)

kapı eşikleri benim için çok önemli mesela. eğer kapının eşiği belli değilse o oda bana huzursuzluk veriyor. ne yazık ki evimde bu yüzden bir defa bile huzurlu uyku uyuyamadığım için babam tahta yaptırmıştı eve sağolsun.

Suan bu hastalik yüzünden tedavi görüyorum amk

son 1 haftadır kaşlarımı çatmaktan dolayı kırışıklık oluşmuş alnımda bunu farkettim. farkettiğim günden beri kaşlarım yukarıda bantlıymış gibi bir surat ifadesiyle dolaşıyorum. biraz daha devam ederse avrupa yakasında estetik yaptırmış hümeyra gibi bir surata sahip olacağım.

Takıntı bendede var fakat ilaç hiç almadım pgiboloğa hiç gitmedim

mesela hayatınıza giren ve bir şekilde gitmiş biri aklınıza geldiği zaman delirecek gibi oluyorsunuz. ne yaptım acaba? diye kendinizi sorgulamadan bir saniyeniz geçmiyor. ve inanır mısınız insan kendini bir şekilde haksız buluyor. ben %100 haklı olduğum konuyu 3 yıl düşünerek kendimi haksız çıkardığımı biliyorum.

arada bana da oluyo inşallah düzelir allah yardım etsin panpa

kendimi çok zeki görüyorum ve bunu söylemekten asla çekinmiyorum ama bu hastalık öyle bir zaaf ki sana zekanı bile unutturuyor beynimi kemiriyor yok ediyor.

bazen markete giderken kendime adım sınırı koyuyorum. gidip dönene kadar o adımı tamamlayamadıysam veya aştıysam başıma ağrılar giriyor nefes alamayacak gibi oluyorum.

hayalgücümüz çok geniştir. hayal etmeye korktuğunuz şeyleri tecrübe etmeye bayılır sonra ondan aşırı korkarız. dinozorları hayal edip onları hayal ederek uykuya daldığımda rüyamda gördüğüm dinozorlar yüzünden panik atak geçirerek uyanıp sürüne sürüne mutfağa gittiğim günü biliyorum ben. kalp çarpıntısı sizi bir gün öldürecek kadar şiddetlenecek ve bu olmadan takıntılarınızdan kurtulmak için çare arayın.

Kardeşim ben 6 sene boyunca okb hastasıydım. Nasıl yendin diye sorarsan sana şunu söyleyebilirim, okb hastalarının çoğunun IQ ve EQ seviyeleri çok yüksektir. Bu ilerde şizofreniye kadar gidebilir. IQ seviyesi normalin üstünde olan kişiler sürekli bir şeyle uğraşma ihtiyacı içine girer. Hiçbir şey yoksa senin benim gibi ota taka sarar. Kendimden örnek verecek olursam, hastalığı yenmek için 2 sene boyunca istisnasız her gittiğim yere elimde bir stres topuyla gittim. Onunla istem dışı da olsa enerjini atıyorsun ve takıntın azalıyor. Azaldığında son vuruşu yapmak senin elinde. Anladığım kadarıyla asosyal bir insansın. Zor olacak ama yeni ortamlara gir, insanlarla tanış. Bu hastalığın en önemli sebebi dopamin hormonunun azalmasıdır. Hormonu yükseltmenin en etkili yolu ise sosyalleşmektir. Günde 3 defa 1 tane Prozac at, 2 seneye hiçbir şeyin kalmaz.

ya amk üniversitede derste gördüğünüz şeyleri gelip gelip burda yazmayın amk

bir şeye odaklanmam gerektiğinde kafamda melodiler ötmeye başlıyor ve susturamıyorum okuduğumu anlayamıyorum o yüzden çoğunlukla

yuvarlak masaya oturmam , cafelerde sırtımı duvara dönmeden oturamam , bardağa koydum su yada herhangi bir içeceği benden önce kardeşim annem yada birisi ucundan azıcık içse dahi üstünü tamamlıyorum , küçük ev aletlerinden nefret ederim küçük çatal küçük kaşık vb. çay bardağını ve şu herkesin evinde bulunan bodur su bardaklarından da nefret ediyorum , evim resmen bar gibi aq heryer kocaman bardak. aklıma gelenler şimdilik bukadar.