yerde sürünürken kendimi kaybetmişim. gözlerimi açtığımda kendimi sen'ikin sarayında buldum. sen'ik tahtında oturuyordu ve ben önüne serilmiştim. ayağa kalkmayı denedim ama zincirlerimi tutan çinler buna müsade etmediler. önünde diz çökmüştüm. o iğrenc yüzünü asla unutamam. gözleri kırmızıydı ve çekikdi. şaçları çok uzundu. üzerinde simsiyaz bir cübbe vardı. sadece köpekdişleri vardı ve onlarda çok uzundu. bana biad edeceksin dedi çirkin gür sesiyle. allahın olmadığı yerdeyiz bana biad edeceksin çamurdan yaratık dedi. allah seni bıraktı dedi. allah beni bırakmadı, bana şah damarımdan daha yakın dedim. senin için bizden vazgeçti ınsanoğlu, senin yüzünden biz ateşten yaratanlar cennetten kovulduk. çamurdan yaratılanlara ve onları yaratana lanet olsun dedi. içimden bildiğim sureleri okumaya başladım. allahtan ümidimi kesmemiştim. ben bu boyuta istemeden gelmiştim. bilmediğim için allaha yalvarıyor, yaptığım hatadan beni affetmesini istiyordum. bana biad etmezsen ruhunu yakacağım insanoğlu, biad ed kölem ol dedi. ne istersen veririm özgür yaşarsın dedi. cinlerin yalancı olduğunu bildiğim için red ettim. ben içimden geçiriyordum o anlıyordu. yerinden kalktı ve bana yaklaşmaya başladı...

bu dıbınakodugumda prim peşinde

devam et panpa takipteyim

yaz panpa heycanla dinliyorum

hızlı yaz panpa

tam ateşin sıçaklığımı bedenimde hissetmiştim ki, birden kendimi başka bir alemde buldum. birisi beni o alemden çekip çıkarmıştı. bir köy evinin odasındaydım. elime yüzüme baktım herşey yerindeydi. kafamda yerinde duruyordu. önümdekine sen kimsin diye seslenmemle adamın yüzünü dönmesi bir oldu. aniden arkasında birini görünce hiç şaşırmadı çok sakindi. nur yüzlü sakallı kel bir adam. ne işin vardı cinler aleminde. insanoğlunun o aleme girmesinin yasak olduğunu bilmez misin dedi. başımdan geçenleri anlattım. oda bana rüyasında benim ona yardım için yalvardığımı gördüğünü söyledi. kendisi senelerdir bu işlerle uğraşan ve insanlara musallat olan cinlerden kurtaran bir hocaefendiymiş. eğer anlattıkların gerçekten doğruysa, ruhunun huzura kavuşması için yapman gerekenleri sana söyleyeceğim dedi. cinler beden olarak zarar veremezler. Seni delirtmeleri disinda ve bogmalari disinda öldüremezler. kafan koptu sanmıştın ama o kopan senin ruhundu. eskisi gibi olamayacaksın artık ama ölmedin dedi . yapman gerekenler söylemeden önce beni tılsımlaması gerekiyordu. iki avucumun icine mürekkeb gibi mavi sıvı damlatıp, avcuma yazdığı kağıtları koyup sıkıştırmamı söyledi. sonra ellerimi içi cok temiz ve parla bir suyla dolu bir leğene batırdım. birşeyler okudu ve yüzüme üflemesiyle üzerimden ağır bir yük kalktı. cinlerin artık üzerimde etkisi yoktu ama cinler beni geri almak isteyecekti ve bu tılsım almalarını önleyecekti. hocanın dediklerini yapmadan tılsımın etkisi geçerse artık beni geri alamazdı. tılsımlama işlemi bitince birden kendimi ıhlara vadisinde buldum. gözlerim şişmiş ağzım uçuklamıştı. parmaklarım birbirne girmişti ve gücsüzce yerde yatıyordum..
fikreti ve vadi bekçisini başucumda gördüm. vücudum ve zihnim kitlenmiş. belki ufak bir ihtimal zamanla eskisi gibi olabilirmişim.

hikayenin devamı burda, fikret kendisi yazıyor.

(bkz: cinler ile yasadıklarımı ilk defa anlatıyorum 2)