Reserved

12ye doğru çıkıyorum bugün, yarın akşam buradayım.

REZ

kaç gündür yoktum, selam beyler.

Japonya'daki ilk günden sonra pek fazla bir şey olmadığı olmadığı için o günleri atlıyorum.

25 Ağustos, saat akşam 7den sonrası.

---

Bir gözümüz ps4te KOF 14'ün altında yazan saatte, diğer gözümüz kızlarda, bir yandan da onlarla muhabbet ediyoruz. Ahmetcan ve Gözdeyi zor da olsa ikna etmeyi başarmıştım bizde kalmaları için, gerçi Ahmetcan zorlamamıştı da Gözde zor ikna oldu. Araları hala hafif bozuktu, belki bu bahaneyle toparlardı ikisi de.

Ah: Uyusak mı lan saat geçsin diye
K: Gerek yok
Ah: 12ye kadar böyle mal mal bekleyecek miyiz
K: Bekleyelim ne var
Ah: Demo kapanmasaydı iyiydi
K: He ya
G: Baksana şunlara sanki çok önemli bir şeymiş gibi gergin gergin takılıyorlar, dışarı çıkalım isterseniz zaman geçer
A: iyi olur ya, çıkalım. King zütürür bizi bir yerlere, dimi hayatım
K: zütürürüm de anca otobüsle, o olmaz derseniz araba yok yürürüz Kültüre kadar
A: Yürüyelim ne olacak, akşam olmasına rağmen sıcak hava otobüs çekilmez
Ah: Kültürde ne yapacaz
K: Takılırız, yer içeriz işte biraz
A: Bu arada canım, ben Kübrayı da çağırayım çıkacaksak
K: Burda mı o
A: Burda bir kaç gündür
K: Tamam çağır gelsin, sen konuş, hazırsanız çıkalım o zaman
G: Ben hazırım
Ah: Aynen ben de, Gözdenin kafası iyi çalışıyor, sana kalsa mal gibi otururuz amk, zaman geçmiyor zaten
K: Boş yapıyorsun, yapma çıkıyoruz işte zaman geçirmeye

Aleyna aradı Kübrayı kapıdayken, nereye gelmesi gerektiğini söyledi, kapattı. Çıktık evden, Ahmetcan "Ne otobüs ne yürüme abi taksi diye bir şey var hiç aklınıza gelmedi mi, buradan oraya 15 lira tutmaz" dedi ve bizi taksiye zütürdü, 12 liraya Heykelden Kültürpark'a geldik. Geçtik bir kafeye oturduk, Aleyna tekrar aradı Kübrayı, mekanın ismini söyledi, yoldaymış o da.

K: Kübranın ne işi var Bursada
A: Bilmiyorum ki ben de, sadece burada olduğunu biliyorum, sormadım neden geldiğini
K: Tamam
G: O kızın burada olması sorun yaratmasın King, Aleyna biliyordur olanları
K: Yaratmaz
A: Biliyorum hepsini merak etme, Kübra benim arkadaşım, Kingimle çok konuştuk bu konuyu biz, sorun yok yani
Ah: Aga bak yine hatırladım o günü, buraya yakın bir yerde otururken Senayla telefonda konuşmuştun, sonra toplamıştın bizi direkt Kocaeliye
K: Dimi, ne günlerdi ama
A: O gün ben sizi görmüştüm orada biliyor musun
Ah: Anlattı King ya, tesadüfün kralı resmen sizin o şekilde tanışmanız ve bu hale gelmeniz
A: Belki de en güzel tesadüf
G: Buralara ne zaman gelsem lise yıllarımı hatırlıyorum, en azından Ankaraya taşınmadan öncesini. Özellikle Soğukkuyu ve burası
K: Soğukkuyu zaten nelere şahit oldu bizim zamanımızda, ben de öyleyim, gözlerim doluyor bazen hepimizi görüyorum orada

G: Onu ben de yaşadım bir kez. Seni, Cansuyu, Ahmetcanı, Furkanı, Burak ve Aylini, Senayı, Okanı ve kendimi gördüm otururken, gülümsetmeye yetmişti onu yaşamak. O günleri çok özlüyorum
K: Hepimiz özlüyoruz, Sena ile olanlar hariç tabi
Ah: Keşke zaman makinesi falan olsa da o günlere dönsek be, büyüyünce taku çıktı her şeyin
K: Dimi, ne zaman ki araya üniversite girdi, bir ayrıldık herkes farklı yerlerde kaldı. Bak Cansu da gitti, gibeyim öyle işi
A: Herkesin özlediği zamanlar var, bazen Kinge anlattırıyorum o yılları, o kadar güzel anlatıyor ki, arada diyorum keşke o zamanlarda yanınızda olsaymışım
Ah: Herkes kaldıramaz ama öyle bi grubu, normal değildi çünkü.

Biz konuşmaya dalmışız, Kübra gelmiş, içeri girmiş, bizi arıyor, Ahmetcan fark etti ve bize söyledi. Çağırdık, geldi oturdu yanımıza.

Kü: Niye Kingle Ahmetcanın suratları beş karış
A: Sorma, gece 12 olsun diye kırk takla atıyorlar sabahtan beri, zaman geçmiyor diyorlar hep ondan
Kü: Ne var 12de
K: Bizim bayadır beklediğimiz bir oyun var, o açılıyor da
Kü: Hala devam yani
K: Herhalde, bırakmam
G: Ahmetcan da oynamaya başladı aynı oyunu, al birini vur ötekine, al sana samimi arkadaş
Ah: Yav altı üstü bir oyun, onda da Kingle beraber vakit geçirebileceğimiz bir şey olsun dedik, eskisi gibi her gün her an beraber vakit geçiremiyoruz ki, böyle evden eve takılacaz işte

Anlatamazsın, anlamıyorlar çünkü bunu.

Kübraya neden burada olduğunu sordum "Uludağ üniversitesinde işim var biraz" dedi. inanasım gelmemişti buna ama inanmış gibi yaptım. Kübrayı beklemiştik sipariş vermek için, verdik siparişleri, ben alkol aldım, koskoca masada tek alkol alan bendim.

Ah: illa farklı olacaksın dimi amk
K: Ne alaka
Ah: Hepimiz alkolsüz aldık farkındasın dimi
K: Ne olacak alkol aldıysam
Ah: Tamam amk sana da bir şey söylenmiyor
K: Ya Kübra sana bir şey soracam ben
Kü: Sor tabi
K: Senanın kolu kırıldı biliyorsun dimi

Afalladı, önce yere baktı, sonra kafayı kaldırdı Aleynaya baktı, bana dönüp sağa sola salladı hayır anlamında.

K: Bilmiyorsun yani, arayıp geçmiş olsun dersin artık, kesin Alinin işi bu
Kü: Ben konuşmuyorum ki onunla, ne hali varsa görsün
A: Nerden çıktı bu şimdi
K: Merak ettim, eski de olsa arkadaşı sonuçta belki biliyordur

Ahmetcan bana "Gelsene bi Burağı arayalım, ona soracağım şeyler var yanlışım varsa toparlarsın" dedi kaldırdı masadan, mekanın dışına çıkarttı, telefonumu uzattım "Koy cebine şunu" dedi.

Ah: Nerden çıktı bu da söyledin
K: Merak ettim biliyor mu diye, ki biliyor
Ah: Nerden anladın
K: Salağa döndü sorunca, Aleynaya baktı fark etmedin mi
Ah: Hayır dikkat etmedim
K: Neyse
Ah: Olum bak mis gibi ortam var, tadını kaçırma işte hem bugün özel bi gün amk niye böyle yapıyorsun
K: Tamam, sormadım say hiç bir şey olmamış gibi takılalım dönünce
Ah: Tamam amk, zaten öyle olacak ağzını açma o konuyla ilgili işte, bak Aleyna da bozuluyor o kızın adını duydukça
K: Fark ettim, neyse girelim içeri

Geçtik içeri, baktık bunlar gırgır şamata muhabbet ediyorlar, oturduk masaya konuyu anlamaya çalıştık bir süre, bir yerde anladık ki Senanın "Sorumlusu Aleyna" muhabbetiyle dalga geçiyorlar.

K: Salak o kız ya
A: Evet salak ama kafası böyle şeylere çalışıyor işte anca, ne yaparsın, anca yalan dolan
Kü: Ben Senanın bu kadar büyük yalan makinesine döneceğini hiç tahmin etmezdim biliyor musunuz, Aleyna hatırlar ilkokulda nasıldı.
K: Kapasanız şu konuyu
A: Kızdın mı
K: Hayır, onun hakkında konuşmak istemiyorum sadece, ben basit bir soru sordum o kadar

içeceklerimizi içtikten sonra fazla oturmadan kalktık, turlayalım iyi olur dedik. Parkın içinde dolanırken telefonum çaldı, arayan Kasumi, 5 dakika falan konuştum kapadım, manyak saat gece 2yi geçmiş orada arıyor. Koydum cebime telefonu, o arada Kübra gideceğini söylüyordu.

K: Takılıyorduk
A: Evet ya 1 saat bile olmadı geleli
Kü: Gideyim daha iyi olur, geç kalmam hem merak ederler
A: Sen bilirsin
Kü: Gitmeden bi uğrarım ama sana ben merak etme
A: Hele bi gelme
G: Niye birden bire gidiyorsun ki anlamadım
Kü: Fazla geç kalmayayım ya, ondan. Zaten çıkmayacaktım da Aleynanın hatrına çıktım dışarı
G: O zaman başka

Ayrıldı Kübra yanımızdan, parktan çıktık ben Aleynaya eve döneceklerse taksiye binmelerini söyledim

A: Sen gelmiyor musun
K: Bir kaç saat işim var, gelirim
A: Nereye bu saatte
K: Dedemin mezarına gidecem hayatım
A: Bu saatte
K: Evet, olamaz mı
A: Bu saatte mezarlık
Ah: Yenge o gecenin köründe bile gidiyordu bir ara mezarlığa, o alışık yani, sen de alışırsın
A: Oha
K: Bir şey yok ki, ne olacak sanki yatanlar yerinden mi kalkacak
A: Neyse tamam madem, çok geç kalmak yok en fazla 1 saat sonra evdesin
K: 2 yap, anca giderim çünkü
A: iyi tamam hadi 2 saat olsun

Onlardan ayrıldıktan bir kaç dakika sonra Ahmetcan "Mezarlığa gittiğine emin misin" diye mesaj attı "Olum gerçekten mezarlığa gidiyorum, fotoğraf atarım" dedim, cevap yazmadı. Halbuki gerçekten mezarlığa gitmek için ayrılmıştım, dedemin, babaannemin ve Zelihanın mezarına. Onun mezarına uzun süredir gitmemiştim. Bindim otobüse, geldim mezarlığa, fotoğraf çekip Ahmetcana attım, inanmıyordu sonuçta bana. Girdim mezarlığa, normalde Zelihanın mezarını en sona bırakırdım, bu kez ilk olarak onun mezarına gittim, 10-15 dakika anlattım bir şeyler, oradan dedemin, sonra da babaannemin mezarına gittim, 1 saate yakın orada durduktan sonra çıktım mezarlıktan. Otobüse bindiğimde Aleyna aradı beni, onlar da yeni girmişler eve, yarım saate evde olurum dedim kapadım. 50 dakika falan sürdü eve gitmem trafikten dolayı, gece için bir şeyler aldım ettim derken 1 saati geçti eve girmem. Ahmetcanı göremedim evde, sordum nerde diye çatıda dediler, elimdekileri bırakıp çıktım çatıya.

K: Nabıyon la burda
Ah: Olum ben seni Kübranın peşinden gidiyorsun sandım lan
K: Ne alaka amk
Ah: O konuşmadan sonra bekledim senden o hareketi amk ne bileyim, konuşturursun falan diye belki
K: Aklımdan geçmedi değil biliyor musun
Ah: Al işte
K: Ya aga bak Aleynada da bi gariplik var, söylemeyeyim söylemeyeyim diyorum ama var yani

Birkaç gündür gelemiyorum panpalar neyse rezi aldım

Ah: Ne gibi gariplik mesela
K: Yani ne bileyim, birisi bana öyle bir iftira atsa anasından emdiği sütü burnundan getiririm mesela ve ortaya çıkartırım gerçeği, ama Aleyna güldü geçti sadece ve karakolda ifadesini verdi bir şey çıkmadı ama işte
Ah: Peki sana bir soru, neden bunu düşünüyorsun şu anda, Senaya değer vermediğini biliyorum ve adım gibi de eminim o yüzden onu geç, Aleynanın yaptığını düşünüyorsan nedenini mi merak ediyorsun
K: Sadece parmağı varsa nedenini merak ediyorum, bir yandan olmadığına inanmak istiyorum. Eğer varsa da mantıklı bir sebep, ne olabilir
Ah: Neyse, zamanı gelince gerçek ortaya çıkar zaten biliyorsun, gerçeklerin bir gün ortaya çıkma gibi huyu vardır. O gün geldiğinde her şey ortaya çıkar ve tüm sorular cevaplanır
K: Öyle mi diyorsun
Ah: Öyle diyorum

Gözdenin sesini duyduk, bize sesleniyordu, hiç bir şey olmamış gibi indik aşağıya oturduk. Aleyna film bulmuş bir tane, onu izlemeye başlamadan ben aldıklarımı çıkardım koydum ortaya.

Film üçüncü rekldıbına girdiğinde saate baktım 23:48, direkt kalktım koltuktan Ahmetcanı da aldım direkt oyun odasına zütürdüm "Biz kaçtık, iyi seyirler size, bizim zamanımız geldi" diye seslendim odaya girince, güldüler içeriden. Oturduk ps4ün başına, aldık kolları kucağımıza süreyi beklemeye başladık, 10 dakikadan saymaya başladı artık.

K: Hazır mısın, son 10 dakika
Ah: Ben hazırım kardeş, öğrendik bir şeyler
K: Görecez bakalım, ama önce hikayeyi bitirelim
Ah: Bana fark etmez
K: Yalnız bak konuştuğumuz gibi, açık karakterlerle oynadıktan sonra ben online girecem direkt
Ah: Unutmadım merak etme, bu gece sende kalmıyor olsak ben de girerdim online
K: Seni öttürürler yalnız haberin olsun
Ah: Maksat eğlenmek, ayrıca botlara karşı öğrenemem ki oyunu, bunu bana sen demiştin unuttun mu
K: O doğru bak, sağlam dayak yiyeceksin öğrenene kadar, yalnız sen baya sardın oyuna
Ah: Eğlenceli amk ne yapayım

Kapı açıldı bizim, Aleyna salonda unuttuğumuz kolaları getirdi ve fazla bağırmamamızı söyledi, bağırıyormuşuz farkında değiliz.

Bugün biraz geciktim o yüzden daha fazla gecikmeden rez.

Aleynanın arkasından Ahmetcan kalktı, bana diyo ki "Lan daha güzel bi fikrim var, ben eve gidiyorum şimdi taksiyle, benim ps4ü alıp geliyorum nasıl olsa çift televizyon var amk, niye sen oynarken ben izleyeyim, ben de oynayacam" çıktı odadan, harbiden Aleynayla Gözdeye de eve gidip geleceğini söyledi, gittim peşinden saçmalama amk bu saatte falan desem de dinletemedim "En geç yarım saate burdayım sakın bensiz başlama online oynamaya, hikayede takıl ben gelene kadar" dedi ve çıktı evden. Salona geçtim suratıma bakıyor Aleynayla Gözde

K: Ne bakıyonuz ben mi dedim git diye
A: Sen demişsindir kim diyecek başka
K: Lan ağzımı açmadım ben
G: Yok bu kesin Ahmetcanın fikriydi
K: Bak tanıyan insan nasıl belli ediyor kendini
A: Hadi be ordan
K: Yav
A: Gün içinde yaptığınız gibi salona git gel yapmayacaksınız dimi, gündüz sürekli odaya girip çıktınız saati bilmenize rağmen
K: Yok yok, merak etme. Neyse ben odadayım, Ahmetcan gelince direkt odaya gelsin, siz ne zaman uyuyacaksınız
A: Biz konuşuruz ya daha, bilmiyorum
K: Tamam, hadi gittim ben iyi sohbetler size

Ben odaya gelene kadar saat olmuş 00:04, direkt girdim oyuna daha oturmadan, Ahmetcana ayıp olmasın diye hikayeye daldım, ilk kez tüm karakterleri açık gördüm. Tabi 13te olup bunda olmayan karakterler moralimi bozmuş olsa da daha önce hiç bir oyunda olmayan sıfır karakterlerin olması dengeliyordu bu durumu. Ben daha hikaye modunu bitirmeden geldi Ahmetcan elindeki çantada ps4le beraber, saate baktım 00:28.

K: Işınlandın mı amk ne yaptın
Ah: Olum taksiciye dedim ne kadar hızlı gidersen o kadar iyi, ölüm kalım meselesi, adam 5 dakikada zütürdü beni Hürriyete
K: Oha amk
Ah: Neyse, salondaki televizyon
K: Dur amk nefeslen bi, ben daha hikayeyi bitirmedim
Ah: Bitir de kuralım şunu yanına
K: Tamam lan tamam otur biraz
Ah: Tamam amk oturacam dur az

Oturdu Ahmetcan yanıma izlemeye başladı. Soru sorup durdu sürekli.

Hiç sahneleri atlamadım, 40 küsür dakikada bitirdim hikaye modunu, yeni boss da baya havalıymış. Kalktım salona gittim, baktım televizyon kapalı "izlemeyecekseniz biz odaya alıyoruz bunu" dedim, Aleyna "Siz gelin buraya zütürme şimdi televizyonu" dedi, iki konsol var dedim, siz gelin daha iyi dedi. Ahmetcan'a "Aga kapat cihazı, geliyorum oraya" dedim, neden bile demeden kapadı, planımız bambaşkaydı, biz salona geldik anasını satayım. Odadaki televizyonu koyduk salondakinin yanına, kabloları halledip aynı anda açtık cihazları.

Ah: Ben şu karakterlere bakacam biraz, öyle online geleyim. Nasıl olsa dayak yiyecez bari havalı hareketleri olan karakterlerle yiyelim
K: Ben direkt dalıyorum aga, ne olacağı umrumda değil
G: Türkçe konuşsanız
K: Türkçe konuşuyoruz zaten Gözde
G: Emin misin
A: Bırak takılsınlar ya, baksana nasıl mutlular
K: Salın bence bizi, bak biz ne güzel odaya gidecektik şimdi, başınız şişecek burada muhtemelen hayvan gibi bağıracaz oynarken
A: Bir şey olmaz
K: Uyarması bizden
A: Bizden yana sorun yok merak etmeyin siz
Ah: Olmamalı

Online sekmesine girdiğimde ilk işim sıralamaya bakmak oldu, rank 18-19lar dolmuş. "Hangi ara yaptınız dıbına koyim ya, sid perezoso kim amk birinci ve 19 olmuş" diye bağırdım sandalyede. Rank maçına girdim, orada yazan yazı bana çok farklı hissettirdi, rank maçında tek tek karakter seçemiyormuşuz, ayarlardan takım ayarlayıp girebiliyormuşuz, iyi dedim ayarladım. Rank skip modunu anlamamış olsam da açtım, sağ üstte "Skip on Rank Battle" yazıyordu, direkt rakip aradım. Rankım yazmıyordu, karşıma gelen rank 13 olmuş bi adamı ezdim geçtim, Ahmetcana döndüm

K: Bot mu lan bunlar
Ah: Niye ki
K: Veya oyun yeni diye bilmiyorlar daha, gerçi ben de mal gibi oynadım ama aldım ilk maçı
Ah: Senin şu beyaz saçlı abi yok mu burada ben mi göremedim
K: O kim
Ah: Var ya önceki oyunda, beyaz saçlı ortadan alıyorsun
K: Saiki mi
Ah: Ha o aynen Saiki
K: Keşke olsa amk

2,3,4 derken 9 tane arka arkaya galibiyet aldım rank maçlarında, hala rankım yazmıyor, uyuz oldum orada.

Rakip arama ekranında bazı detaylar dikkatimi çekti, rakibin seviyesi all olarak ayarlıydı, onu strong olarak değiştirdim, karşıma "Bu ayarlarda oyun bulmak biraz uzun sürebilir, kendinizden daha yüksek seviyeleri arayacaksınız" diye bir uyarı geldi, onayladım bastım aramaya.

K: Hadi bakalım bulsun şimdi rakip, sıkıldım amk ezik ezik adamlar veriyor yok rank 2 yok 7 yok ranksız, versin bana top 3den birini hadi
Ah: Olum açık olmaları gerekmiyor mu adamların karşına gelmeleri için
K: Açıklar, sürekli rank puanları değişiyor her maçtan sonra bakıyorum ben
Ah: Herkes bekliyordu demek ki
K: Muhtemelen
A: Hayatım biz balkona çıkıyoruz, bak fazla bağırmayın ha
K: Tamam tamam çıkın siz, bağırırız bu arada salın bizi bu gece
A: Abartmadan
K: Tamam tamam abartmadan, söz

Aleyna öptü beni gittiler, ekrana baktım hala arıyor gelen giden yok. Tam Ahmetcana döndüm ses geldi rakip bulduğuna dair, nasıl olsa bottur diyip su içmeye kalktım, Ahmetcan "Sid geldi" dedi, tv başına nasıl geri döneceğimi şaşırdım