http://www.haberler.com/l...me-atladi-8053986-haberi/
Edit:Eğitim sistemi derken sadece okuldan kastetmedim.
2. Edit: Verdiğim cevaplar sahibi kısmında gözükmediği için bir entry altında topladım. Gelen soruları/sorunları cevaplıyorum. Her 5 cevabı biraraya getiriyorum.
Bugün bir 9. sınıf öğrencisi takdiri 2 puanla kaçırdığı için camdan atlayarak genç yaşta hayatına son verdi.

Zeka seviyesinin okuldaki başarıyla ölçüldüğü bir ülke Türkiye bugün.
Kimbilir bu çocuk nasıl büyütüldü?
Bu noktaya biz nasıl geldik? Ne olduda bunlar yaşanıyor?
Kabul etmeliyiz ki bunların yaşanmasına neden olanlar bizleriz.
Hiçbirimiz şuana kadar Başkomutan/Başöğretmen M. Kemal Atatürk'ün düşüncelerini okumadık inkilaplarını yerine getirmedik.
Bu çocuğun ölümünde hepimizin bir payı var.
O çalış dedi biz çalışmadık o pes etmeyin gelecek sizin elinizde dedi ama biz denemedik dahi.
Bir amaç uğruna yaşamamızı istedi bu ülkeyi geliştirmemizi istedi bilime eğitime önem verdi.
Yapmamız gereken her şeyi yazdı fakat biz yazdıklarını dahi okumadık.
Çalışmadık, çabalamadık yaptığımız tek şey yatmak oldu değerli zamanımızı bilgisayar karşısında geçirmek oldu.
Düşünebildiğimiz tek şey bir karıdan öteye gitmedi.
Bu ülke o öldüğünde öldü.
Öldükten sonra kimse onun yolundan gitmedi hayatını okumadı külden nasıl ülke yapılır bu ülke nasıl geliştirilir bu ülkenin ihtiyacı nedir diye hiçkimse sormadı.
Hiç kimse çalışmadı çabalamadı okumadı.
Okullara saçma sapan dersler konuldu.
Bir bireye 17 senede ingilizce öğretilemedi.
Gelecek için neler yapmamız gerektiği öğretilmedi.
Hayatımızın 17 senesi boş geçirdik.
Hiç sormadık bu ülkeyi ben düzeltebilir miyim?
En azından düzeltemeyecek dahi olsam da gelişmesi içine neler yapabilirim?
ÇOCUĞUMU nasıl yetiştirmeliyim?
Yaptığımız tek şey saçma sapan bir insana bağlanıp ne kadar güzel demek oldu.
Mankenlere bakıp Ulan Allah neler yaratıyo be demek oldu
Biz bunu yaptık...
Belkide sözlüğün şuan liselilerle dolu olması bir şeye yarayacak.
Sevgili liseliler
Hiçbirzaman kendinizi kısıtlamayın ben bunu yapabiliyorumm çok zor ya demeyin çalışın çabalayın.
Bu ülkenin gelişmesine yardımcı olun.
Unutmayın kafelerde takılmanız yada ülkü ocağı gibi yerlere gitmeniz size, en önemlisi de bu millete bir şeyler kazandırmayacak bizim yaptığımızı yapmayın çalışın iyi yerlere gidin yabancıların yüzünü kızartın.
Bir yerde giyiminizle paranızla değil bilginizle zekanızla öne çıkın.
Kızları bırakın zaten bir şeye yaradıkları yok.
Zamanınızı iyi değerlendirin bu hayattaki en değerli şey zamandır.
ilerde pişman olmayın.

Yanıtlardan yazdıklarımı aramak istemeyenler için hepsini toplayarak bierer entry haline getireceğim. Soruları/sorunları yazmadım içerikten tahmin edilebilir. Gerek duyulursa souları/sorunları yazarım.
1-Ortalamasının 48 olması intihar etmesine neden olacak bir neden değil. Yada takdir alıp almaması.
2-Kardeşim eğitim yalnızca okulda olmuyor bir nesil kişiliğini ailesinden ve çevresindeki insanlardan alıyor. Eğitim denilince aklında illa okul olmasın. Aldığımız ilk eğitim ailemizden başlıyor onların öğrettiği bir küfür yada bir iltifat bizim geleceğimizi şekillendiriyor.
3-Bizde ki bir başka problem de bu kendimizi buna koşullandırmış durumdayız sürekli her olaya kötümser yaklaşıyoruz. Toplum algısı sürekli kötü yönde. Bahsettiğin öldürülen yada yurtdışında çalışanlar çok az bir azınlık milyonda 500 bin insanın arasından 1 tane çıkıyor. Halbuki onların fiziksel yapısında herhangi bir fark yok. Herkes çalışarak yüksek başarı elde edebilir bizdeyse adam akıllı çalışan sadece 1 kişi çıkıyor. Bunu değiştirmek için herkesin bir şeyler yapması gerek eğer herkes işini layıkıyla yaparsa öğrencisi dersine çalışır işçisi düzenli çalışır ise torpil yapan veya işini layıkıyla yerine getiremeyen insanlar yok olmaya mahkumdur.
Ne yazık ki bu algıyı tek bir kişi değiştiremez.
Devletin başında olanlar ülkeyi yöneten kişiler başarılı iş adamları buna hiç önem vermiyor. Önem vermemelerinin nedeniyse kendilerinin bir şeyler başardığını düşünmesi. Bir başarı elde ettiklerinde kendilerinin yıllar önce neler yaşadıklarını unutuyorlar. Topluma değer vermiyorlar.
Her ne kadar hoşgörülü yardımsever etrafındaki insanlara değer veren bir toplum imajımız olsa da öyle değil. Herkes kendisini kurtarma derdinde. Bir işyerinde patron olduğunu düşün işçilerinin herhangi bir hatasını kabul eder misin yoksa yerine milyonlarca insan arasından birisini mi alırsın?

4-Ben istemiyorum çocuğumun doktor olmasını mühendis olmasını. Ne istiyorsa onu yapsın yeter ki bir hedefi bir amacı olsun. Hayatını bir şeyler uğurunda çalışarak geçirsin. Yapmak istediği işin aranan ismi olsun. isterse çöpcü olsun isterse boyacı yeter ki işini layıkıyla yapsın. işinin en iyisi olsun çalışsın çabalasın.
Yapabildiği, sevdiği işi yapabilmesi benim için yeterli.
5-Sorun ailesin de veya çocukta veya öğretmenlerinde vs... Peki sen neden çalışmıyorsun? Daha iyi yerlere gelebilecekken topluma yarar sağlayabilecek bir birey olabilecekken neden çalışmıyorsun?