Öncelikle herkese teşekkür ederek cümlelerime başlamak istiyorum, mesajlarınız ile beni sevindiriyorsunuz. ilginiz için teşekkür ederim, birçok mesajı cevaplayamıyorum fakat emin olun okuyorum. Toplu olarak teşekkür ederim sizlere. Hepiniz iyi ki varsınız panpalarım, sorduğunuz sorulara gelince, cevaplarız bir gün.

Bu senaryoya gelince, yazıyorum panpalarım. Elimden geldiği kadar hızlı yazmaya çalışıyorum. Bitirdiğim zaman başlayacağım. Şimdiden başlayıp sizi bekleterek yazmayı istemiyorum. Pek vaktimde yok zaten. Başlayıp öyle yarım bırakmak, bir gün yazıp bir gün yazmamak olmaz.

ilginiz, alakanız ve mesajlarınız için teşekkür ederim. Kendinize iyi bakın. Yeniden görüşmek üzere. Kolay gelsin hepiniz Allah'a emanet olun.

Bir süredir yoktum ortalıkta, bir süre de olmayacağım gibi. Bu başlığı buraya bırakıp gidiyorum ve yazmaya başlıyorum. Son kez yazacağım burda, normalin çok üstünde bir şey yapmaya çalışacağım.

Şimdi Sizin kafanızda oluşacak soruya gelelim ;

- Peki ne kadar sürecek ? Ne kadar yoksun hikayeci ?

Bunun net bir cevabı yok, belki çıkar 1 hafta sonra gelir senaryoya başlarım, belki 1 ay sürer, belki 1 yıl ama geleceğim, bitireceğim ve geleceğim.

ve unutmadan, bu süre içerisinde mesajlarınıza cevap veremeyebilirim. Elimden geldiğince sizinle konuşmaya çalıştım. Elleriniz dert görmesin. Çok güzel mesajlar attınız, hepsine elimden geldiğince cevap vermeye çalıştım, gözden kaçırdıklarım olduysa onlardan özür diliyorum.

Görüşmek üzere.

Link alabilir miyim panpa ? Özelden veya buraya.

iyi akşamlar beyler, öncelikle geçmiş bayrdıbınızı kutlayarak yazıma başlamak isterim. Tek tek sorularınızı cevaplayacağım, sitem edeceğim, teşekkür edeceğim yerler var.

Beyler nişanlandık Allah'a şükür bir sorun olmadı. Her şey güzel oldu, 2014 Aralıkta atılması gereken adam zor da olsa bu ayda atıldı. Yanımda olduğunuz, derdimi, sevincimi, mutluluğumu, üzüntümü paylaştınız, hepinizden allah razı olsun. Hepinize çok teşekkür ederim. Ailem gibi oldunuz. Tekrardan Allah Razı olsun Teşekkür ederim.

Bugün bir karar verdim, mesajları okuyunca, entryleri okuyunca, bu hikayeyi Melise okutma zamanımın geldiğine karar verdim. Bir kaç panpam uyarmış beni bu konuda bak ifşa olacaksın, kızı ifşa edecekler, hikayeyi atarlar gibisinden, haklılar. Çünkü iyice iş çığırından çıktı.

Bana mesaj attınız, adam gibi cevap vermeye çalıştım, derdinizi anlattınız, ortak olmaya çalıştım. Sövdünüz, karşılık vermedim. Tek tek mesajlarınıza karşılık vermeye çalıştım. Yaşınız küçük oldu, gibtir git liseli demedim, ilkokullu demedim. Abi Lise 1'e geçtim diye mesaj attınız, yine cevap verdim. Bugün okuyorum mesajları, yok o turnuvada babam çalıştı, abim çalıştı, Turgaya mesaj attım, entryleri atıcam. Seni ifşa edicem. Bir panpamızın yazdığı dikkatimi çekti sizden 10 adım öndeydim diye, evet o panpamızı hatırlıyorum ben bu taks şampiyonası anıma geçtiğimde adam direkt mesaj attı sen Oğulcan Öztürk müsün dedi. Beyler Oğulcan o turnuvada finale çıktı, gümüş aldı gibletinde, ben madalya alamadım. Benim o olma şansım yok, adamın ask.fm instagram hesaplarını ifşa etmişsiniz, iyi misiniz beyler siz ? Demeyim demeyim diyorum ama adamın ilgisi bile yok. Yok seni ifşa edicem, senin yanına gelicem, Eren'i ifşa ettim. Eren'in fotoğrafını buldum, Melisle konuşuyorum gibisinden mesajlar geliyor, güzel kardeşlerim, ifşa edin beni hoş ama ben olduğuma emin olursanız, tamam lan bu derseniz ifşa edin, hadi beni ifşa ettin, Eren ne alaka Melis ne alaka ?

Beyler bir hikaye daha yazmayı düşünüyordum, vazgeçtim. Planını filan yapmış, başlamıştım, sildim. Son hikayemdi o mafya olayı. Soran panpalarımda olmuş, hangisi kurgu diye, tabii ki mafyalı olanı kurgu beyler, bu hikaye kurgu değil.

Kalın sağlıcakla beyler, kendinize dikkat edin. Her şey için teşekkür ederim.

Herkese teşekkür ederim beyler, gerçekten sonsuz teşekkürler.

Takipteyim panpa yaz.

Okuduğunuz için Teşekkür ederim beyler bir hikayenin daha sonuna geldik. Kendinize dikkat edin, görüşmek üzere.

FiNAL 2

Ayağa kalktım. Yiğit'in bıçağını aldım ve cebime koydum. Silahımı alıp. "Son kat beyler. Her şey bitecek birazdan hazır mısınız?" diye sordum. Hepsi kafasını salladı ve merdivenden çıkmaya başladık. Çıkar çıkmaz ateş etmeye başladılar 3 kişi yere yığıldı. 3 kişi kalmıştık. 9.Kat dümdüz bir yerdi sadece 1 kapı vardı. Saklanacak bir yerleri yoktu ama 1 kişiyi daha indirmişler 2 kişiye düşmüştük. Karşımızda ise sadece 2 kapı görevlisi kalmıştı. Hiç değişmeyen hep konseye hizmet eden o 2 kişi.

Ateş etmeye devam ettik. M4 karabinanın mermisi bitti tabancamla devam ettim. En sonunda 1 kişi kaldılar yukarı yavaş yavaş çıkarken yanıma ki çocuk bir anda yere yığıldı dönüp onlardan kalan son kişiye de ateş ettim. Normal silahımın da mermisi bitmişti. Kapıya yaklaştım yavaş yavaş. Kapıyı açar açmaz alnımda buz gibi bir şey hissettim, evet silahtı. Kapıyı tam açmamıştım eğilip kapıyı kapattım ve silah yere düştü silahı almadan içeri girdim. Daha önce kafasını masaya vurduğum, beni ilk sorgulayan koruması kolunu tutmuş yerde yatıyordu Buğra'nın. Meralle göz göze geldik. Beni görünce şaşırmıştı. Buğra silahını çıkarmaya çalışıyordu. Elleri titriyordu. Direk buğraya yönelip üst üste yumruk atmaya başladım.

Buğra koltuğuna yığıldı. Koltuğu ile birlikte yere fırlattım Buğrayı, koruması kalktı. Bir yumruk denedi eğilip üst üste saydırmaya başladım. Yere düştü koruması. Buğra ayağa kalkıp üstüme geldi yaşlıydı ve kavga etmeyi bilmiyordu bu sefer üst üste Buğraya vurdum masanın üstüne yığıldı Meral köşeye geçmiş oturmuş dehşetle izliyordu. Buğrayı bıraktım. Arkamı dönüp korumasına vuracakken koruması üst üste yumruk atmaya başladı bana yakasını tutup kafa attım. Yine yumruk atmaya başladım eğildi bir yumrukta o attı. Sırtımı duvara dayadım.

Vurmaya devam edecekken dirseklerimle kendimi koruyup adamı ittim. 1-2 adım geri gitti. Üstüme hızla gelip vuracakken ben ona vurdum. Hızlı gelişinin de etkisiyle masaya yığıldı. Üstüne tüm ağırlığımı verip boğazını sıkmaya başladım. Garip sesler çıkarmaya başladı. Kızarmaya ve dilini dışarı çıkarmaya başladığı sırada sırtımda büyük bir acı ile kafamı kaldırdım. Kafamı çevirdiğimde Buğrayı gördüm. Korumasının boğazını bırakıp elimi sırtıma attığımda bıçağı hissettim. Bıçağı çekip bir kez daha soktu. Dönüp tüm gücümla kafa attım. Bıçağı sırtımdan çıkardım. Etrafı kırmızı görmeye başladım. Duvara doğru gittim. Elimi duvara attım. Kanlar içindeydi. Koruma bana doğru geliyordu. Elimden bıçağı alıp masanın üstüne koydu. Buğra attığım kafanın etkisiyle yere yığılmış duruyordu. Korumaya karşılık vermeye çalışsam bile veremedim. Boğazıma yapıştı ve sıkmaya başladı artık yavaş yavaş gözlerim kararmaya başlarken bir ses çıktı gözümü açtığımda koruma üstüme yığıldı. Meral'i gördüm bıçağı almış korumanın ensesine saplamıştı. "Çabuk ilteriş kalk." diye elimi tuttu. Zorda olsa ayağa kalktım. Buğra'da ayağa kalkmıştı. "ilteriş sen benim her şeyimi aldın, çocuğumu öldürdün. Şimdi de otelimi mahvettin diye üstüme geldi. Yumruk atmaya çalıştı. Meral'i köşeye itip bir yumruk attım yere düştü.

Kendimi Buğra'nın üstüne bıraktım ve Yiğit'in bıçağını çıkardım. Boğazına dayadım. "Karımdan çocuğumdan ne istedin? Beni niye öldürmedin?" diye sordum sesim çıkmıyordu artık. "Seni niye öldüreyim ki sen zaten öldün. Onları öyle görünce neler hissettin ilteriş. Hep düşünüp durdum. Bu çocuk senada ne buldu diye, bulduğun şeyi onları öldürürken anladım ilteriş, köpek gibi yalvarıyordu karın. ilk koştuğu yer çocuk odası oldu. Çocuğunu kurtarmak istedi. Yalvardı ayaklarıma kapandı. Lütfen çocuğumu öldürme diye ağlıyordu işte o zaman anladım ne bulduğunu." dedi. Gözümden yaşların süzüldüğünü hissettim. Yiğitin bıçağını kaldırıp üst üste Buğra'nın yüzüne saplamaya başladım. "Ulan huur çocuğu nolursun çabuk ölme yaşa bu acıyı." diye bağırıyordum. Bıçağı yüzünün farklı yerlerine her sokuşumda bağırıyordu. "Ölme hisset acıyı, ölme huur çocuğu." diye bağırıyordum. Bir zaman sonra sustu ama ben durmuyordum. Meral ise hiçbir şey söylemiyordu durmadan sokuyordum bıçağı yüzüne. "ilteriş dur." dedi Meral. Söylediklerini hatırlıyordum durmadan saplıyordum bıçağı yüzüne sonra çekiyordum. O sırada siren sesini duydum.

Meral bana baktı. "Meral." dedim. "ilteriş hadi burdan çıkmamız lazım." dedi. "Meral." dedim. Bana baktı. "Beni bırak. Otoparka in. Tüm arabalar çalışıyor. Git." dedim. Kolumdan tutup beni kaldırdı ve kolumun altına girdi. "Hadi ilteriş dayan sen güçlüsün dayan." dedi. Tüm gücümü veriyordum. 8.Kata inip asansöre bindik. Otoparka indik. bmw'nin önüne geldiğimizde gülümsedim. "Beni buraya bununla getirdiler." dedim. "Ben araba kullanmayı unuttum. Bilmiyorum ilteriş." dedi. Şöför koltuğuna geçtim. Yanıma Meral geçti. Arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım. Otoparktan çıktıktan sonra normal yola girdim o sırada aynaya baktım polisler yeni gelmişti otelin önüne sürmeye başladım. Biraz vakit geçtikten sakin bir yere geldikten sonra arabayı durdurdum.

"Git Meral." dedim. "Nereye gideyim." dedi. "Polise git, ailene ne olduğunu anlat. Benim ismimi vererek. Suçluları tek tek söyleyerek gördüğün işkenceleri her şeyi anlat." dedim. "Ama ilteriş sen iyi değilsin." dedi. "iyiyim, iyiyim Meral, git. Çocuğunu öldürenleri anlat." dedim. Bana sarıldı. "O gün yapmak istemediğin gözlerinden belliydi ilteriş. Kendine iyi bak." dedi ve arabadan inip koşmaya başladı arkasıdnan güldüm.

Arabayı sürmeye devam ettim ve mezarlığa gelince durdum. Yavaş yavaş Oğlumun, karımın ve Mert'in mezarına doğru yürümeye başladım. Ellerim, gömleğim kan içindeydi. Mert'in mezarına gittim önce. "Affet beni abi, her şey için affet. Kızını kaçırdığım için, onu koruyamadığım için. Seni koruyamadığım için. Torununu koruyamadığım için affet." dedim. Zorlanarak ayağa kalktım ve oğlumun mezarına gittim. "Oğlum, Mert'im. Aslanım. Mavim benim. Affet beni, koruyamadım, engel olamadım bu işlerden zarar görmene. Nolursun affet. Diğer çocuklar gibi farklı bir yaşantın olmadığı için çocukluğunu hayatını yaşayamadığın için affet beni oğlum." dedim ve Sena'nın mezarına geçtim. "Sena, hayatımda ki en önemli insan." dedim ve güldüm. "Sen benim her şeyimsin hala, hiçbir şey değişmedi ama sende beni affet. O gün arabada seni bırakıp gitseydim ne sen ne de oğlumuz ölecekti. Affet beni, neden Yiğitle evlendiğini, neden hiç sorgulamadığını şimdi anlıyorum. Affet beni. Belki intikdıbınızı aldım ama yine de affet. Aslında hayallerimize ulaştık. Mavi giyinen bir oğlumuz, güzel bir evimiz oldu. Normale döndük. Tek istediğimiz şey bu değil miydi? Evlendik. Seni seviyordum Senam, seni çok seviyorum." dedim ve mezar taşına bir öpücük kondurdum ağlamaya başladım. Çok geçmeden gözlerim kararmaya başladı.

Hikaye bitti beyler okuduğunu için teşekkür ederim.

FiNAL 1

Silahlarımızı merdivene doğru doğrulttuk. inenleri bir bir vurmaya başladık. "Yukarı." dedim çatışarak yukarı doğru çıktık. 6.Kata geldiğimizde hem merdivenden hem 6.Katın odalarından şiddetli şekilde kurşun yiyorduk.

"Yiğit, merdiveni gören odaların içindekileri öldürüp o odalardan merdivenleri göreceğiz yoksa arada kalırız." dedim. Kabul etti. Yanına 5 kişi aldı. Arkamdakilere baktım. "3 diyince şiddetli ateş ediyorduz." dedim. Hepsi kafasını salladı. Yaklaşık 7 kişiyi de kaybetmiştik ani olarak savaşınca kayıplar vermiştik. "1,2,3." dedim ve ateş etmeye başladık Yiğit ve arkasında ki 5 kişi merdiveni gören odalara dalmaya başladı. "Yiğit ne durumdasınız?" diye sordum.

"iyiyiz bir şey yok." dedi. "Kamera odası yukarısı ne durumda?" diye sordum. "8 ve 9.katın kameralarına erişemiyorum." cevabını aldım. "7.Katta durum nasıl?" diye sordum. "Kimse yok." dedi.

"Beyler odalara giriyoruz." dedim ve çatışarak odalara girmeye başladık benim girdiğim odada 2 kişi yatağın arkasına saklanmıştı. Erdemle birlikte ikisini de öldürdük. Dışarı çıktığımızda tüm odalar halledilmişti ama kaybımız vardı yine yaklaşık 15 kişi kalmıştık. 7.Kata çıkarken yeniden sordum. "7.Katın son durumu nedir?" diye "Temiz."cevabını alınca 7.kata çıktık. "Yiğit merdivenleri alın biz odaları kontrol edeceğiz. 8.Kat tehlikeli. Aşağıya inerseler sıkışırız unutma." dedim. "Tamam ben halledicem merdiveni." dedi. Erdemle birlikte Odaları gezmeye başladık. O sırada odadan biri çıktı ve üst üste ateş etmeye başladı. Silahıma sarılıp adamı öldürdüğümde erdeme 4 tane kurşun sıkmıştı erdem yere yığıldı. "Erdem, iyi misin? Erdem." dedim. Yiğit bana baktı. Erdem'i gördü. "Dur Yiğit orda, sıkışabiliriz. Panik yapmayın sakın." dedim.

Nabzına baktım, erdem ölmüştü. Yiğit'e üzülerek baktım. 7.Katı da temizlemiştik ama yakınımızdan bir canın ölümüne sebep olmuştu bu. "8.Kata çıkıyoruz. Dikkatli olun dedim." 8.Kata çıkar çıkmaz çatışma başladı. Yaklaşık 3 dakika çatıştık. Bizim silahlarımız daha iyi olduğu için düşmanımız açık veriyordu. Odalara girmeye başladık ve odaların içinden çatışıyorduk en sonunda 8.Katıda temizledik. "Yiğit aşağıda olan 2 kişiyi de çağır buraya gelsinler asansörü tutmanın anlamı kalmadı." dedim. Aşağıda ki 2 kişi de 8.kata geldi. "Odaların hepsini gezmedik. 9.Katta adam yok nerdeyse, Buğra'nın sonu geldi." dedim. Yiğit güldü. Odaları gezmeye başladık. Yiğitle ben bir odaya girdik.

Odayı gezdik kimse yoktu. Tam odadan çıkacakken "ilteriş." diye bir ses duydum arkamı döndüm Yiğit kendisini benim önüme attı. Adam üst üste ateş etmeye başladı. Buğra'nın en yakın 2 korumasından birisiydi bu. Hemen silahımı çevirip ateş ettim ama olan olmuştu. Yiğit kollarımın arasına yığıldı. "Yiğit, ölme lan. Sakın ölme." dedim hırslı bir sesle. "ilteriş." dedi. Ağzından kan geliyordu. "Yiğit bitti, son kattayız. Bak bitti. Birlikte öldüreceğiz lan intikamımızı birlikte alacağız ölme sakın ölme." diye haykırıyordum. "intikdıbını al ilteriş, kaybettiğimiz her şeyin intikdıbını al." dedi. "Kardeşim dayan çok az kaldı nolursun dayan." dedim. "intikamımızı al ilteriş." dedi ve kafası düştü. "Yiğit." dedim. Dondum kaldım öylece. Gözlerim dolmuştu. Yine de ağlamadım. Duygularımı kaybetmiştim. Çok kişi kalmamıştık. Verdiğimiz kayıplarla 5 kişiydik. Bana bakıyorlardı.

Beyler final bölümlerine geçiyorum biraz geç gelebilir uzun bölümler.

"Sessizce yukarı çıkıyoruz koridordakileri nokta atışı yaparak öldürmeye çalışın." dedim. Yavaş yavaş yukarı çıktık. Koridordakilerle göz göze geldiğinde kendimi köşeye atıp ateş etmeye başladım aynı şekil arkamdan gelenlerde ateş edince odasından çıkanlar yere yığıldı. Kapıları çalıp aynı şeyi yaptık. 5.Kata kadar bu şekilde geldik. "5.Kat temiz mi?" diye sordum. "Temiz abi, kimse yok." cevabını aldım ve 5.Kata çıktım. "Geliyorum Buğra, canını almaya geliyorum." diye fısıldadım kendi kendime o sırada bir kapı açıldı adamın elinde silah kolunda kadın vardı, büyük ihtimal kadından tatmin olmamıştı kadının ağzı burnu dağılmıştı. Adam refleks olarak ateş edince sessizlik ve gizlilik bozuldu. Adama ateş ettim yere yığıldı. "Yiğit kadını alın." diye bağırdım. Yiğit kadını odaya geri soktu. O sırada odadan çıkanları indirmeye başladık. "Abi herkes odasından çıkıyor dikkat edin." dedi. "Beyler gizlilik ve sessizlik bitti. Bundan sonra savaşacağız. Önümüzde çok kat yok. Asansörü kullanma şansları yok. Merdivenden gelecekler dikkatli olun." dedim. "Abi yukarı kattan aşağıya inmeye başladılar." diye uyarı geldi kamera odasından.

Akşam oldu. Furkan ve Hamza içeri girdi. Bizse kulaklıkta onlarla konuşuyorduk. 4.Kata çıktılar. Hamza "Oda tam olarak nerde?" diye sordu. "Soldan en sonda ki oda, elinizi çabuk tutun içeri girer girmez kim varsa indirin dedim." 6-7 saniye sonra üst üste susturucu sesleri geldi. Ardından kapı kapandı. "Kamera odansındayız." dedi. "Kapıyı kilitleyin giriyoruz." dedim. Yiğit ve daha önceden belirlediğimiz adamlar otele girdi. ilk katta ki görevlileri insanlar görmeden temizleyip insanları dışarı çıkarttıklarında benimle birlikte bir grup içeri girecekti ve sonrasında yavaş yavaş yukarı çıkacaktık. 5 dakika sonra insanlar dışarı çıkartıldı. Ben ve son kalan kişiler otele doğru yürüdük. Silahlarımızı göstermeden içeri girdik. "1.Katta koridorda biri var mı? Veya merdivene hareketlenen biri?" diye sordum. "1.Kat temiz. Kimse yok." cevabını aldım. "2.Katta merdivene hareketlenen birisi var mı?" diye sordum. "Birisi koridorda telefonla konuşuyor." cevabını aldım. Etrafımdakilere baktım. "1.Kata çıkıp kapıların önüne pozisyon alacağız. işaretimle içeri gireceğiz. işaretimi beklemeden bir şey yapmayın. Yiğit 2 kişiyi aşağıda bırak. Ne olursa olsun Asansör zemin kattan ayrılmasın" dedim.

Adamları da hazırlayıp bir otobüsle istanbul'a doğru yola çıktık. Yiğit'in en güvendiği 2 kişi Hamza ve Furkan'dı ayrıca daha önce Yiğit'in yanında bir kaç kez iş yapmıştı güvenilirlerdi. Kulaklık ile haberleşecektik. 6 Saat sonra istanbul'a vardık. Susturuculu m4 karabina türü silahı vardı herkesin ve üstünde takım elbiseleri. Planı anlatmaya başladım. Tüm herkes dinliyordu beni otobüste ki. "içeri 2 adamımız girecek ve onlar yönlendirecek bizi. ilk katta ters bir şey yapmak yok. Otelin dışında da insanlar var. ilk katta ne kadar görevli varsa sakince bir şekilde indirdikten sonra insanları dışarı çıkatacağız. Yavaş yavaş katları çıkacağız. Her odaya 3 kişi gidecek kapı açılır açılmaz ateş edin, önünüze kim geliyorsa öldürün. Unutmayın birini bile bırakırsanız planın bozulma ihitmali var. Son kata kadar çıkacağız bu şekilde. 8 Katta kapı vs vs yok. Direk koridorda bekleyen insanlar var. Onları direkt indireceğiz." dedim. Birisi çıkıp "Asansör ile çıksak 9.kata." dedi. "9.Katta ki elemanların tecrübesi var. Otelin aşağısına haber verebilirseler çıkmamız imkansız hale gelir." dedim. Kimsenin burnunun kanamasını istemiyordum.

Her ne kadar zor olduğu düşünülse bile, imkansız denilse bile o oteli biliyorduk. Yine de Yiğit'in dediği gibiyse eğer çok zorlanacağa benzediğimiz için tedbir almadan oraya girmek salaklık olurdu. Nasıl yapacaktık bilmiyorum ama Buğraya ulaşmam lazımdı. Akşam oldu, bu düşünceler arasında uyudum. Uyandığımda Yiğit'in yanına gittim. "Kaç tane adamın var?" diye sordum. "Çok değil." dedi. "işimize yarar mı?" dedim. "Yarayabilir. 2 kişi girmeyeceğiz ya." dedi. "Aklımda bir plan var." dedim. "Ne planı?" diye sordu. "Kamera odası 4.katta nerde olduğunu biliyoruz en güvendiğin 2 addıbını içeri sokup kamera odasına girmesini sağlarsak içeri girdiğimizde kamera odasından yukarıyı veya odaları uyaracak kimse olmaz." dedim. "Yine de Buğra'nın odasında da televizyon var, o ne olduğunu görecektir." dedi. "Kamera odasından bozulabiliyor 9.Kata çıkan sinyal. Aklıma gelen en iyi plan bu." dedim. "Başka yapacak bir şeyimiz yok." dedi. En güvendiği 2 adamı bizi kamera odasından yönlendirecekti. Yiğit ile tüm paramızı silahlara yatırdık. Zaten ölüme gidiyorduk.

iyi sabahlar beyler, nasılsınız? Devam ediyorum.

Panpa teşekkür ederim bu entryden dolayı, bana açıklama fırsatı verdin bunu, haklısın hiçbir insan sevdiği kızı böyle anlatmaz. Bende anlatmadım zaten benim amacım uzatmak değildi zaten bunu yazıp burda bırakmaktı anlatmamı istediler bende anlattıkça rahatladım, attığın fotoğraf bir yalandan ibaret ama şunun üstüne yemin ederim hikayede tek yalan yer orası ( konuşmalarda da yanlış olan şeyler vardır illa ki hatırlayamadığım yerler gidişata göre yazdığım şeyler oldu hepsini hatırlayamadım doğrudur ama onlar zaten anormal değil). Ki burda eğer yalan söyleyecek olsam, kaç tane Melis fotoğrafı profili atıldı buraya, abi söylemeyeceğim kimseye söz dendi. Milleti inandırmak için evet ifşa etmişsiniz Melis'i desem kimsenin aklında gram soru işareti kalmayacaktı fotoğrafını attılar başka kızın konuştum kaldırttım. Fotoğrafını attılar aynı şekil kaldırttım. Beni bulduklarını söylediler kaç tane lise isim saydılar yine ben değilim dedim. Benim deseydim kimsenin aklında gram soru işareti kalmayacaktı dimi. Ha ama haklısın hikayede yalan olan yeri çok güzel tespit etmişsin. Hem bana açıklama yapma fırsatı verdiğin hemde hikayemi dikkatli okuyup yorumladığın için sana teşekkür ederim. Nişan gününe az kaldı 5 Temmuz'da nişanlanacağız. Benim isteğim aile arası olmaması ama Melis aile arası istiyor. Ha eğer ikna edebilirsem veririm adresi gelirsiniz. Ne kadar doğru söylemişim ne kadar yanlış söylemişim kendinizi benim arkadaşım olarak tanıtır sorarsınız inci sözlükten bahsetmenizi istemem. Ha o olmadı 4 sene daha devam eder sözlük. En kötü 4 sene, veririm adresi her türlü düğüne gelirsiniz aile içi yapacak halimiz yok onu.

Beyler Son bölümleri telefondan yazdım bir yanlışlık olduysa kusura bakmayın , yarın Final yapıyoruz. Görüşürüz

Sordum yine cevap vermedi, cam olayından yiğite bahsettim ve cam işkencesini Josephe yapmaya başladık Joseph acayip acı çekiyordu, "Buğra, Buğra" diye bağırmaya başladı. istediğimi almıştım. "Hem sen bilsen ne olacak öldü, karın ve çocuğun öldü." dedi bıçağımı yeniden çıkartıp Josephin bir kulağını kestim acıyla bağırmaya başladı. Sonrasında dilini kestim. Sonrasında bir gözünü çıkardım ve bıraktım. Sen böyle öleceksin dedim. Yiğit bana ne yapıyoruz diye sordu. Alacağımız intikam var dedim oraya girmemiz imkansız dedi. imkanın sınırlarını görelim dedim.

Ağzı burnu dağılmış ağlıyordu bıçağımı çıkardım koluna derin çizikler atmaya başladım, otelden tuz istedim o çiziklere tuzları bastım yine aynı soruyu sordum aynı cevabı aldım sinirlenmiştim ve çekiçle diz kapaklarına sert sert vurmaya başladım.

Nasılsın Joseph dedim ve tahtaya bağladım yumruk atmaya başladım ardından elektrik verdim senden bir şey alacağım bir bilgi eğer söylersen seni öldğreceğim dedim benden alacağın bilgi yok dedi tırnaklarını çektim çekiçle sövdüm ve sordum karımı çocuğumu kim öldürdü cevabını vermedi

Tırnaklarını çektim ve Yiğitten bir çekiç istedim iskender ağlıyordu, çekiçle iskenderun yüzüne vurmaya başladım çok geçmeden öldü, onun cesedini de yaktık o gece uyudum sorunsuz vicdanımı kaybediyorum diye düşündüm. Diğrr gün Josephin yanına indim.

Beyler elektrik gitti amk

Yüzünü bırakıp karaciğerine akciğerine doğru vurmaya başladım artık ağzından kan geliyordu. "Elektrik getir Yiğit. Benim 10 ayda yaşadıklarımı buna 1 günde yaşatacağım." dedim. Yiğit elektrik işini halletmişti, getirdi. Ayak parmağına taktım. "Aslanım benim hatırlıyor musun bende böyle bir odada kalıyordum. Ziyaret ettiniz, görsel bir şölen yaptınız kendinize göre, hatta etrafınızda ki insanlara halimi filan anlatmışsınızdır." dedim. "Yapmadım öyle bir şey nolursun bırak." dedi. "Bırak Yiğit elektriği." dedim Elektriği iskender'in vücuduna vermeye başladık. Bağırıyordu. Deli gibi bağırıyordu.

"Yaparlardı da, onlar yanında ki insanları seçemediler." dedi. "Kimin ne olduğunu göremediler." dedim. "Tanıdığım en iyi insanlardı aslında." dedi. "Yanlışlarını gördüm ama bu düzende ki en iyi insanlar onlardı sanırım." dedim. "Öyleydiler." dedi. Odama geçip uyudum diğer gün ilk önce iskender'in yanına indim. Yiğit ile birlikte bir tahtaya bağladık. "Nasılsın iskender." dedim. "Nolur bir şey yapmayın bana." diye ağlıyordu. "Karımı çocuğumu kimin öldürdüğünü biliyor musun?" diye sordum. "Bilmiyorum lütfen bağışla beni bırakıcam gidicem hiçbir şey yapmayacağım bundan sonra." dedi. Güldüm. Dudaklarımı yaladım. "Ah be iskender. O kadar basit olsa bırakıp gitmek. Sen bırakıp gidiyorsunda, geçmişin seni bırakıp gitmiyor ben denedim." dedim. Üst üste vurmaya başladım yüzüne.

Önce Nedim'e çevirdim. Sıktım, patlamadı. "Şanssızsın Nedim." dedim. Çektim iskender'e sıktım yine patlamadı. "Senin de bir farkın yok iskender." dedim. Nedim'e çevirdim silahı. Tetiği çektim ve patladı. iskender irkildi. Nedim yere yığıldı. iskender ağlamaya başladı. "Nolur bırakın beni. Ne istiyorsanız vericem." dedi. "Canını istiyorum." dedim. Yiğitle birlikte odasına geri zütürdük. Diğer odaya girip Joseph'in bacağına baktım. "Ölme lan sakın." dedim. Kanaması durmuştu. Yaşayacak gibiydi. Nedim'in cesedini yaktık. "Kızı nerde?" diye sordum. "Bir oda verdim. Duruyor." dedi. "Bunları Mert ve Lütfü de yapamaz mıydı?" diye sordum. Mert derken kalbim sızlamıştı.