Aradan biraz zaman geçti sefil paraya ve aşka dair umutlarını tamamen kaybetti kızı aklından silmişti hatta kızın kendisini fakirliğinden ötürü aşağılamasından ileri gelen bir tepki olarak define aramak vs gibi kısayoldan büyük paralar kazanma hayallerine kapılmışsada zaman içinde bu duygular azaldı ve kendini işine gücüne verdi alkolü bıraktı ve kitap okumak vs gibi daha sağlıklı alışkanlıklar edinmeye başladı ama içinde dinmek bilmeyen sevgi ihtiyacına bir türlü çare bulamıyordu kendisine küçük bir yakınlık gösteren herkesten hoşlanıyor olur olmadık hayallere kapılıyor tehlikeli olabilecek macerala kendini hazır tutuyordu sefil küçükken ailesinden sevgi görmemiş parasızlıktan gençliğini de yaşayamamış ezik bir tipti kendisine yakınlık gösteren bir karşıcinse hemen kul köle oluyor iradesini kontrol edemiyordu fakat halinden memnundu kızın önüne çıkmasındanda memnundu zamanında ne kadar üzülmüş olsada bu olay benliğinde ders verici izler bırakmıştı bazen kızın mekanının önünden geçer ama kızdan tarafa hiç bakmaz aklından şimdi bana bakıyor ve onu hiç umursamadığımı görerek kesin kendi kendine kahroluyordur diyerek( ne kadar kızın hiç giblemediğinin farkında olsa da) kendi gönlünü avutuyordu hayat böyle akıp giderken sefilde bu akıntının içinde savrulup gidiyordu