Korkuyla geri çekildim, ancak bir an için durdum. Belki de bu adamla konuşabilirdim. Belki de ona zarar vermek istemediğimi anlarsa, bana yardımcı olabilirdi. Derin bir nefes alıp, “Merhaba,” dedim titrek bir sesle. “Ben sadece kayboldum ve yardıma ihtiyacım var. Sana zarar vermek istemiyorum.”

Adam bir an için durdu ve gözlerindeki öfke biraz hafifledi. Ancak, hala elindeki bıçağı sıkıca tutuyordu. “Nereden geldin?” diye sordu sert bir tonla.

“Ormanın diğer tarafından,” dedim hızla. “Bir yürüyüşe çıkmıştım ve yolumu kaybettim.”

Adamın gözleri daraldı ve bir an için düşündü. Ancak, birdenbire, yüzünde bir öfke patlaması oldu ve bana doğru saldırdı. Bıçağı, göğsüme saplandı ve acı içinde yere düştüm. Son nefesimi verirken, adamın karanlıkta kaybolduğunu gördüm. Son düşüncem, belki de bu ateşi hiç takip etmemem gerektiği oldu. Ancak, artık çok geçti…

Başa dön
(#213676338)