Hayatımda ilk defa kabrini ziyaret ettim.

insan tarif edilemeyen duygular yaşayabiliyormuş. Kalbi heyecanla atarken aynı zamanda hüzne boğulabiliyormuş. Hayatında hiç görmediği bir insanı özleyebiliyor, büyük bir bağlılık hissedebiliyormuş.

https://www.youtube.com/watch?v=oKG0C5YcuA8

ilkokulda öğretmenim başarımında ötürü kitap hediye etmişti. Yaban. Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun kitabı. Hala saklarım. Sayfaları yıpranmış, cildi parçalanmış olsa bile saklarım. Öğretmenimin hediyesi olduğu için değil. içinde beni öylesine etkileyen bir cümle var o yüzden.
Akrabalarımın arasında gazi ve şehit olduğu için belki öyle acayip bir şekilde etkilenmiştim. Ama hala etkisi devam eder. Hala O'nu sevmeyen, hakaret edenleri görünce zihnimin bir köşesinde hafifçe bazen sertçe yankılanır. Bazen dilime değer ağzımdan çıkar.
" insan Türk olur da nasıl Kemal Paşa'dan yana olmaz ? "
O'nu böyle sevmemizin sahiplenmemizin nedeni sadece Milli Mücadele Lideri olması değil. Sadece Vatanı kurtaran bir kahraman olması değil. Tam bağımsızlık ve egemenlik için savaşmış olması, ömrünü bu ülke için tüketmesi değil, zamanın ötesinde bir düşünce yapısı ile emekten, eşitlikten yana; halkçı, kamucu, devletçi, toplumcu bir lider olması değil, muasır medeniyeti yakalayıp geçmeyi amaçlayan çok seçkin bir düşünür, büyük bir askeri deha, Anadolu'nun aydınlanması ve kalkınmasında öncü olması değil. Bunların hepsidir. Atatürk ve Cumhuriyet bir bütündür. Var oldukça sevgiyle, saygıyla, rahmetle anacak ve özleyeceğim.
Ruhu şad olsun.