Kıyamıyorum anneme kahvaltıya oturmadan odama çıkıp babamın aldığı kareli gömleği giyiniyorum. Annem görünce gözleri doluyor. Hızlıca bir şeyler atıştırıp annemin hayır duasını alıp evden çıkıyorum. iki sokak ileride durak var. Hızlı hızlı yürümeye başlıyorum. Mahalle esnafı çok sever beni. Üniversiteyi kazandığımı annem sağolsun tüm mahalleye anlatmış. Her geçen başımı okşayıp selam veriyor.

Durağa ulaşıp beklemeye başlıyorum. Benimle bekleyen 2 kız 3 erkek var göz ucuyla bana bakıyorlar. Bu gömlek olmadı işte diyorum içimden. Bi onlara bak bir de benim halime bu ayakkabılar bu pantolona uyar mı hiç? Onlar bana ben hayallere dalmışken otobüs geliyor. Sırayla biniyoruz. Binmez olaydım bi ben mi böyle vasat giyindim arkadaş. Arka koltuklarda biri ilişiyor gözüme yanı boş, kareli gömlekli benim gibi. Hızlıca gidip yanına oturuyorum. Otobüs hareket ediyor. Kafamda düşüncelerle etrafı seyrederken yanımdaki çocuğun sesiyle irkiliyorum…
+Merhaba Selim ben.