Cümlemi bitirmeden gözlerinin dolmaya başladığını farketmiştim. Bitirdikten sonra da tamamen kızarmış olan gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı. Çok kötü hissediyodum beyler, çok kötü hem de. Bu kız bu güzellikle, bu temiz kalplilikle benim gibi hödük birisini haketmiyordu hayatında. Daha iyilerine, daha yakınlarına layıktı. Ne benim hayatımda onun gibi birisi, ne de onun hayatında benim gibi birisi olmamıştı. Birbirimizin pek çok konuda ilklerini yaşadığı kişilerdik. Ama o bu bitişi, bu gidişi haketmemişti. istemiyorduda zaten. Ben de istemiyordum aslında içten içe. Ama nasıl huur çocuğu bir kişiliğe sahip olduğumu biliyordum ben. ilerde istemeden de olsa daha çok üzerdim onu. Üzerine idil’in hiç beklenmedik bir şekilde karşıma çıkması, alkollerin alınması ve bu takun yenmesiyle birlikte herşey darmadağın olmuştu. Müthiş giden ilişkimiz vardı ya Büşra’yla, dıbına koymuştum ben o mutlu günler ve ilişkilerin. Ama söylediklerimi kabullenecek gibi değildi. Onunda söyleyeceği son sözleri vardı dilinin ucunda.

“izmir’e gittikten sonra bu kararı vermiş olman tesadüf değil (izmirli). Birşeyler yaşadığın belli, canını sıkan bir şey olduğuda belli. Tamam, suskun kalıyorum senin yanında. Senin için boyun eğiyorum hepsine. Ama saf değilim ben, farkındayım herşeyin. Ben bana söylediklerini unuttum bile, olmuş bitmiş. Hem belkide sen mutlu olacağın şeyleri açık açık söylemediğin için alkollü şekilde söylemiş oldun. işte bu yüzden içmeni istemiyodum ben senin. Ama içindekileride söylemiş oldun bana, öğrenmiş oldum. Bu söylediklerin birer bahane gibi geliyor bana. Ama ben daha fazlasını duymak istemiyorum anladın mı. Hatta ayrılmakta istemiyorum ki ben. Yanında, yamacında, ellerini tutarken, gülüşüne bakarken, sana sarılırken mutluyum ben. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi gitmeni kabullenemem. Sen de farkedeceksin bu yaptıklarının bir hata olduğunu. O yüzden bu konuşmayı devam ettirmek istemiyorum ben. Lütfen düşün taşın, acele karar vermeden konuş benimle. Seni ne kadar çok sevdiğimide unutma sakın, bunları göz önüne alarak karar ver”

Çantasını kapıp yavaşça ayağa kalktıktan sonra eğilip yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra göz yaşlarını sile sile uzaklaştı yanımdan. dıbına koyayım, istemeden de olsa bi canı daha yakmıştım saçma sapan düşünce ve kararlarımla. Hele gözlerinden akan o yaşlar; beni asıl üzen oydu be beyler. Kimse değmeyen birisi için o değerli yaşları dökmemeli gözlerinden. Ve ben değen birisi değildim. Dökmüştü, dökülmüştü, dökmüştüm o yaşları ben. Ama tüm bu olanlardan sonra kararım değişmiş miydi ? Büşra’yla hiçbir şey olmamış gibi ilişkime devam edecek miydim? Hiç sanmıyorum…