unbelievable my7

Öncül saha raporu :
Fasulye pilaki konservemi bitirdim, ağzımı elimle sıyırıp kız aramaya koyuldum. Kendime olumlu telkinlerde bulunurken aynı anda etrafıma bakıyordum ki iki kız gördüm. Baktığım kız alımlı bi kızdı tecrübelerimden daha hızlı bir şekilde karar verip giriş yaptım:
—Merhaba, iki dakikanız var mı?
\"Evet var\" dedi baktığım kız sakince. Düşündüğümden çok daha rahatlardı.
–Kızlarla konuşma konusunda problem yaşıyorum ve bu bana görev olarak verildi, iki dakika konuşabilir miyiz?
–Bizim zamanımız yok pek ama
–biraz önce iki dakikam var demiştiniz
– tamam ben uzun konuşucaz diye demiştim
( valla şu iki dakika muhabbeti saçma cidden ama tam hatırlamıyorum. Eğer böyleyse test yapmış olabilir)

Tanışma faslından sonra:
– neden verildi ki görev sana?
–aşmam için işte.
–kızlarla konuşurken utanıyor musun ki
( bu konuşmalar ciddi bi suratla değil arkadaş ortamında gibi konuşuluyor)
– evet biraz ama muhabbeti ilerletmede filan problem daha çok. Ama aşarım ya xd
Yandaki kız: aşarsın tabi ya bence de.
– ben de utangacımdır, ne olur filan gibi düşünürüm ama sonra takmam sen de takma
– ben daha soğuk olacağınızı bekliyordum ( gibi bişeyler söyledim)
En son yaşın kaç nerede okuyorsun muhabbeti ve kapanış.

Beyler bikaç şey farkettim.
Kızlarla muhabbeti bitirme sebebim canımın istemesi değil daha fazla konuşursam soğutabilirim ve ilerletemem gibi bi düşünceydi.
ikincisi fikirlerimin aşırı değiştiğini gördüm. Bakış açıkm bir düzeldi bir saptı.
Kendimle ilgili bir umutsuzluğa kapıldım bir umuda.
Bu aslında kendi hayatımda da böyle. Kötüye mi gidiyorum iyiye mi fikrim değişip duriy.
Sadece iyi ve kötüye gitme meselesinde değil olgular hakkındaki bakış açım da öyle.

Üçüncüsü kendim ve insanlar konusunda karamsar olduğumu farkettim. Kendimi kötü biri gibi gördüğümü sebebise sanırım sürekli hastalıklarımdan, içinde bulunduğum kötü durumdan ve kötü özelliklerimden vs bahsetmem kendime.
Kızlarla konuşmam bitince bayağı sevindim ama 15 dk sonra bu düşüncem-