unbelievable my7

Büyük Adamlar Asla iyi Hatırlanmazlar

Sadakat, dünyadaki en küstahça şeydir. Peki nedir "sadakat"? Mısıroğlu'nun izinden gidenler midir "sadık"lar? Yahut, sırf babalarını bu yolda bulduklarından körü körüne bağlananlar mıdır? Elçiye "mecnun, zeki bir yalancı, şizofren" diyenler midir sadıklar? Yahut Büyük Önder'in "din düşmanı" iddiasıyla öldürülmesine fetva verenler midir? Haci'ya tak atıp TCMA'yı övdüğünü sanan gevşekler mi sadıktır? Not için hocanın keldıbını ayet kabul eden huur evlatları mıdır yoksa sadık kesim?
Kimdir "omega"? Sınıftaki "kimseyle konuşmayan çocuk" mudur, yoksa Sherlock'un ağzından duyduğu itirafa rağmen inanmayan Watson mudur?
Sadakat, en küstahça şeydir. Ama sadık "Atatürkçü olup daha ilkelerini sayamayan, iktidara paso tak atan" gevşekler değildir. Ama sadık "iktidarcı olup 'yol yapılmasıyla' övünen, muhalefete paso tak atan" gevşekler değildir. Sadıklar, Hitler'in arkasına (veya önüne) aldığı Nazi Almanyası halkı değildir asla.
"Büyük adamlar, asla iyi hatırlanmazlar."
Bu sözü kendi aklımda duyunca bana da garip gelmişti, itiraf etmeliyim. "Neden?" dedim, "en somut örneği Atatürk varken nasıl böyle bir şey söylerim?". Sonra dank etti aklıma Mısıroğlu'na inanabilen bir kitleye sahip olduğumuz. "Ama muhafazid var, ateistler tarafından bile takdir edilen" dedim, eh, sonradan fark ettim "şizofren, yalancı" denildiğini. "Ee, TCMA var abi onlar yoksa" demedim tabi ki, durumun vehametini fark edeli çok olmuştu çünkü. Bütün bunları aklıma getiren "Sherlock Holmes" idi. Dizide de "çözülemeyen vakaları çözen, belki de dünyanın en zeki insanı", günün sonunda gazetelerde "Sahte Dahi" manşetiyle yer bulmuştu. Kim sadıktı gerçekten? Kitle mi?
Neydi peki bu adamların hepsinin kötü hatırlanmasına sebep olan?
"Kıskançlık", "Senden iyisini etrafında istememe"; ne dersen de.
"Peki neden ?
Neden dişiler erkeklerden nefret eder ?
Cevap yine çok basit: Senden daha iyisini etrafında istemezsin." der TCMA.
isimleri bu yüzden "kadınlaşmış betalar"dır.
Betalar asla onlardan üstün olan birinin varlığına inanmak istemezler, haci'nın da dediği gibi bu onun ufak dünyasında kurduğu "mükemmellik" hayallerini yıkıp ona büyük bir acı çektirir. Bu yüzden yakınlarında olduğun her an sana tak atıp "itibarsızlaştırmaya" çalışırlar. Ve bu yüzden gerçek olana değil, "işlerine gelene" inanırlar.
Kitle, güdülmek için vardır. Kitlenin aklı yoktur, duyguları vardır. Kitle, aklı olanların olmayanları gütmesini sağlayan dahiyane bir araçtır.
Bu yüzdendir ki kardeşlik bir "kitle" değildir.
Peri masalları varken gerçekleri kim ister ki? Harikalar Diyarı'nda takılmak yerine neden bu taktan dünyanın derinlerine inmeye çalışır ki bir insan, çalışır mı? Hayalinin 3 kelime (evli, mutlu, çocuklu) olmasını kim istemez ki?
Ben.
Ben istemem peri masallarını, getirin gerçekleri dizin önüme.
Ben çalışırım, ödülü ancak Allah'tan bekleyerek.
Ve ben istemem bir şarkı sözünde geçebilecek kadar aptal olmayı.
Çevresinde olanları; Irak'ta, iran'da, Türkiye'de olanları; dünyada olanları görebilenlerdir aklı olanlar.
Hatırla: Elçiye, TCMA'ya, Büyük Önder'e, Sherlock'a olanları.
Ve unutma: Gazeteler ancak peri masalları okur.
Ve büyük adamlar, asla, ama asla iyi hatırlanmazlar.

not: kendimle ilgili bir şeyler anlatacağım, bir tecrübe. biraz uzun olabilir, pek zamanınız yoksa okumayın hacılar sonra okursunuz -ya da okumazsınız bilemiycüm ehehe-.
başlığı okuyup anlayınca kabul ediyorsun doğal olarak mantıklı çünkü. ama bazı yerler tecrübe ekgibliğinden dolayı tam anlaşılamıyor.
beta dişisinden bahsedilirken "alfa onu giblemediği sürece peşinde dönmek zorundadır" gibi bir ifade görmüştüm. bunu da kabul ettim tabi ki ama tam olarak somut bir olay görmemiştim, sadece çıkarım yapmıştım diğer denilenlerden ve yaşadıklarımdan.
hacılar, biraz sınıftaki durumumdan ve benden bahsetmek gerekirse -ki biraz gerekecek- içine kapanık biriydim. liseye geçmeden önce böyle değildim fena olmayan bir ortamım vardı, geçtiğimde de sıcakkanlı olmamın da etkisiyle birçok arkadaş bulmuştum kendime. gelgelelim hakikatleri gördükçe ve kimin ne tak olduğunu anladıkça insanlardan uzaklaşmaya başladım. yanımda inek bir binoz oturuyor, onunla takılıyordum genelde. tabi tam tatmin etmiyordu ama en azından diğerlerinden iyiydi. geçen hafta yer değişikliği oldu, ben bir anda en arkadan en öne gidince bi şaşırdım tabi asdasda. hemen arkamda da züt-meme-fizik olarak daş diyebileceğim biri oturuyordu -beta-. birkaç hafta önce "artık sosyal yeteneklerimi de geliştirmem gerek" kafasına girmiştim ama tabi saçma bir özgüvensizlik vardı, şeklim şemalim gollum gibi amıssına xd. ben buna pek önem vermedim ve içime yöneldim, zaten içimi iyileştirdikçe dışım da iyileşecekti. ve pek giblememeye başladım bu durumu. artık hiç kasmıyordum neredeyse.
her neyse bir türlü gelemedim olaya dıbına çakim ama daha iyi anlamanız için yardımcı olacaktır bu bilgiler fikrimce. biz bu hatunla konuşmaya başladık ama benim bir tavlama amacım yoktu, o kadar güvenmiyordum kendime aklımın ucundan bile geçmemişti asdasda. neyse daha önceden de muhabbetimiz olduğu için hemen açıldı sohbet işte boş derslerde filan baya yardırdık. taşak-ciddi-dalga öyle hiç kasmadan takılıyordum, zaten bir amacım yok öyle maksat eğlenceli vakit geçireyim çünkü okul hiç çekilmiyor hacılar ehehe. sonra bana testler yapmaya başladı, üstüme gitti bazen giblemedim dalga geçtim daha çok ehehe. buradan sonra kankasıyla -beta- daha sık konuşur oldular daha fazla uğramaya başladı filan öyle garip işler. ben de kendi kendime "ulan bi deneyeyim bakayım" kafasıyla pandoraya baktım biraz. hemen anladım zaten ymg idi bariz belli ediyodu. bilgileri aldıktan sonra kendimi kasmayarak fakat bazı noktalara da dikkat ederek konuşmaya başladım, mesela daha cinsel içerikli şakalar yapıyordum yarılıyordu kahkahadan asdasda. bir ara da benim duymadığımı sanarlarken şu hatun "yine hayal kırıklığına uğriycam ya" filan dedi qanqisi de "dene ya olsun" filan bir şeyler geveledi onu duydum -dinlemedim kızları bana ne amısına çakim ya olur ya olmaz olmaması pek gibimde olmazdı ama dibimde konuştu mallar asdasda- neyse hacılar -şu ana kadar anlattıklarım 2-3 gün içinde gerçekleşti- bir gün yalnız oturuyordu gideyim yanına konuşayım biraz dedim öğle paydosu. oturdum öyle daha henüz oturmuştum ki bunun beta kankisi geldi "napıyonuz len burda" filan dedi "çok özel şeyler" diyip kalktım çünkü şüphelenmiştim, hem bu testler hem de kankasıyla yaptığı konuşmalar beni "acaba başardım mı?" diye düşünmeye itiyordu. kalktıktan sonra kankası arkamdan "dur ya gitme gel gel" diye bağırmaya başladı bi iki saniye filan dönmedim şaşırmıştım. sonra dönüp bi espri patlattım ve yemeğimi yemeye gittim asdasda o anki heyecanla hatırlamıyorum bile detayları. paydos bittikten sonra derste bu hatun kısık sesle şarkı söylemeye başladı benim duyabileceğim şekilde -ki sesi de güzeldir bunu kendisi de biliyor, müzik grubundaydı- tabi bu beni rahatsız etti baya. bilmiyorum herkes onun sesini sever ama bana kasıntı bir beta sesi gibi gelir asdadda ilginç bir şey. ben uzaklaştım hatundan bir gün kadar -bunda beni etkileyemeyince zütü başı açmasının da payı var, hacılar vallahi iğreniyorum böyle işlerden ya harbici diyorum, eskiden olsa bir an düşünmez dalardım o memitoların arasına ama şu anda iğreniyorum hiç kız arkadaşım olmamasına rağmen-. sonraki gün biraz daha uygun bir kıyafetle gelmişti ama bilin bakalım yanında ne vardı: angiblopedi asdasdasda. yarıldım dıbına koyim ahdhshjahdhand -okulda zeki ve kültürlü bir binoz olarak bilinirim, sapyociksüel sandı herhalde asdasda-. yarıldım yarılmasına da iğrenmem daha da arttı. olum normalde herhangi bilgi içerikli bir kitabın kapağını açmamış olan -okul kitapları hariç tutulmuştur- hatun bugün elinde angiblopediyle asdasda. gerçekten çok çok daha iyi anladım betaların kasıntılıklarını ve iğrenme seviyem birkaç kademe daha arttı. neyse de benim aklıma hep sonu geliyor bu işin olum kız sayko amısına harbici deli kesicek kendini daha önce yaptı asdasda. acaba diyorum pot mu kırsam da soğutsam, neredeyse hiç konuşmuyorum kızla hala peşimde amque. başka kızlardan söz edince morali bozuluyor tepki gösteriyor filan asdasfa olum çok garip bişeymiş ya. ilk defa yaşamanın heyecanı da var ilk defa becerebilmenin sevinci de ilk defa kasıntılığı bu kadar yakından görmenin iğrentisi de asdasdasda ortaya öyle karışık bir şeyler yani. son birkaç gündür ise neredeyse hiç giblememe rağmen hala ilgisi kaybolmuş değil allahtan hard kezban değil yoksa rahat bırakmazdı herhalde asdasda. ama rahatsız oluyorum beyler, rahat olamıyorum ne bileyim garip geliyor hem de şu işin sonunu düşünüyorum daralıyorum, ben de pot kırmaya karar verdim ilgisini kaybettirmek için. henüz yapmadım tabi sadece taslak ama düşününce harbici tavlamaktan daha zor galiba ehehe.
her neyse bu kadar şeyi neden anlattığıma gelirsek açıkçası bilmiyorum kimseye anlatmadım ama buraya yazdıkça bir nebze rahatlıyor gibiyim, normalleştirmeme yardımcı oluyor sanırım. aslında başta tecrübe ile ilgili yazacaktım yani planım böyleydi ama askerlik anılarına döndü amıssına.
bu da gelişmeler dolayısıyla gördüğüm somut olaylardan üçüncüsü. en azından öyle yorumluyorum. birincisi doğru fikirle yanlış fikri rahatlıkla ayırt edebilmem olmuştu, ikincisi betaların saldırısı üçüncüsü de bu işte. 1 saattir yazıyormuşum vay vay vay amısına.
anyways, önerileriniz/tavsiyeleriniz/tespitleriniz varsa dinlemek isterim. boşuna okuttuysam da kusura bakmayın ama gerçekten yazmak istedim ilk defa böyle bir şey olunca ehehe. haydin görüşürüz iyi bakıverin gari gendinizye ehehe.