Alaya dönüş çok uzun sürmedi. Yaklaşık 4 saatte bitmişti yol. Ama biz de bitmiştik. Hele ben artık gücümün son damlalarındaydım. Bırak kendi takımımı, arkamızdaki takımın da gerisine düşmüştüm. Yani yaklaşık 30 kişi geriye düşmüştüm amk. Ayağımın ağrısı artık dayanılacak gibi değildi. Hatta bi uzman acıdı bana dayan oğlum az kaldı diyip gaz vermeye çalışıyordu. Öyle böyle bir şekilde alaydan içeri girdik. Çantalardaki bütün malzemeler serilip, silahlar temizlenecekti. Ama benim ilk işim ayağıma bakmak olacaktı. Çözdüm hemen botun iplerini. Zar zor ah uh çeke çeke çıkardım ayağımı bottan çıkarmaz olaydım. 3 kere burktuğum ayağımın üstüne okadar çok yüklenmiştim ki ayağım davul gibi şişmiş rengi morarmayı aşmış neredeyse siyaha dönmüştü. Bi muallak komutanın inadı yüzünden ayağımdan oluyordum neredeyse. Hemen o şekilde komutanın yanına gittim. Mustafa uzman yanında 4 uzman çavuşla sohbet ediyordu. Tekmil verdim "noldu lan" dedi. Ayağım için yarın revire çıkmak istiyorum komutanım dedim. Nolmuş lan ayağına dedi. Uzattım neredeyse ağzına sokacaktım sinirden. Yanındaki komutanlar ohaa oğlum noldu sana diye şok geçirdiler. Bizim Mustafa biran duraksadı ama hiç bozuntuya vermeden "Tamam lan yarın çık revire ama inşallah revirdeki komutan bişeyin olmadığını söyler bak ben o zaman napıyorum sana" dedi. içimden bi şarjör küfür boşalttım amk. Ayağımı gören arkadaşlar filan hepsi Mustafaya giydiriyor zaten..