beni vişneli pasta ve kolaya dalmış zannettikleri için inanılmaz rahat davranıyorlardı fakat kulaklarım bir yarasanınki kadar iyi duyuyor ve gözlerimle hiç farkettirmeden onları süzebiliyordum. zerrin abla önünde kendi çatalı olmasına rağmen murat abinin çatalını alıp onunkiyle cheescakeki yemiş ve sonrasında çatalı ateşli bir şekilde yalayıp tekrar tabağın kenarına koymuştu. bu hareket o güçlü, bin, gördüğü her karıyı anında yatağa atabilecek fişek gibi bir adamı bile maymuna çevirmeye yetmişti. murat abiyi ilk kez böyle etkilenmiş görüyordum. sanki hipnoz olmuştu.