Murat abi üstünü giyinip soyunma odasından çıkmıştık. Yürürken çok garip şeyler hissediyordum. Murat abiyle zerrin ablayı birlikte bu kadar samimi gördüğüm için hem inanılmaz kıskanıp üzülmüştüm hem de inanılmaz sevinmiştim. Bu birbirine zıt ve çelişkili hisler silsilesinde gidip geliyordum. üzülüyordum çünkü o pamuk gibi eller yanaklarımı sıkıyor o kıpkırmızı dolgun dudaklar beni öpüyordu. zerrin ablayı bir abladan fazlası gibi görmeye ramak kalmıştı. zaten kenarda babam duruyordu bu murat abi de nerden çıkmıştı derken yine en sonunda düşüncelerimin inanılmaz saçmalığını fark ettim.

içimde baskın olan durum bu konuya sevinmemdi. yani zerrin abla ve ben zaten bir şey olmazdı. kocaman kızın benimle ne işi olurdu. en fazla kafamı okşardı. o yüzden babamla zerrin ablanın ilişkisini bitirebilecek tek kişi murat abiydi.

bu düşüncelerle beraber şirketten çıkıp zerrin abla murat abi ve ben karşıdaki kafeye gittik. ben bir kola ve vişneli pasta söyledim. onlar limonlu cheescake ve kahve söylediler. zerrin ablanın gerçek bir şeytan olduğunu ilk kez o zaman anladım.