Kapıyı vurdukça içeride olanlar az çok ilgimi çekmeye başlamıştı... Bir tabut vardı içeride sanki, başka bir şey yoktu... Sadece bir tabut. Kapıyı tamamen kırdıktan sonra içeriye adımımı attım, etrafa bakındım... Sadece diğer odalarda da bulunan tılsımlar vardı, ayrıca evin her tarafından daha güzel kokan bir kokusu.. Tabut, o mektup neydi ki bunlar ?
" Bunca sene niye girmediniz buraya ? "
" Girmek istemezmiyiz oğlum... Ne zaman girsek ya başımız dönüyor ya da kapıyı açamadan bir varlık beliriyor, korkuyoruz yapamıyoruz sanki birileri odaya girmemize izin vermiyordu ama nedense sen kırınca bir şey olmadı Allah Allah" dedi
" Varlık mı ? hahaha pgibolojiniz bozulmuştur sizin kocanın dediğinden.. Bak bana bir şey oldumu ? "
Diyip tabutun yanına geldim.. Tabuta yaklaştıkça kokular iğrençleşiyordu.. Sanki odanın diğer taraflarına dağılmıyor kendi etrafında yayıyor kokuyu gibiydi...
Gittim tabutun kapağını açmak için yeltendim..
" Bismillahirrahmanirrahim, oğlum dikkat et başına bir iş gelmesin."
" Bismillahla olsaydı bu işler, merak etme sen "
Diyip tabutun kapağını kaldırdım... Birde ne göreyim... Bir adam... sarılmış bir vaziyette yatıyor üstünde bir kağıt..
Kağıdı alıp cebime attım, nedir bu acaba insan görünüşünde bir şey mi diye açmaya başladım... Ama Amaa
" Hasan'ımmmmmmm Hasan'ımmmmmmmm"
Diye ağlamaya başladı Gülçin'in annesi neydi bu şimdi... Adam 2 senedir burdaydı ve çürümemişmiydi ?
" Ne oluyor ana " dedim cevap vermeden ağlıyordu..
Ben ne yapıcağımı falan bilemedim ilk defa ölüyle bu kadar yakın bir temas kurmuştum...
Ebrar geldi içeriye, Gülçin'in delirdiğini kapıya vurduğunu küfürler savurduğunu falan söyledi...
" Orada yatan ne "
" Ebrar çık dışarı "
" Kahba hocam o ne ? "
" ÇIK DIŞARI DEDiM SANA "
Ben hemen polisi aradım, Gülçin'in annesini de dışarı çıkarıp polisin gelmesini beklerken hem bu olayı düşünüyordum hem de kağıdı açıp okumaya başladım.