Eve döndüm akşam yemeği akşam namazından sonra geçtim odama kapıyı kilitledim, Mikatın adını almıştım defalarca fakat ne gelen vardı ne giden korktuğum başıma gelmişti mikat ölmüştü. Tekrar içeri döndüm salona döndüğümde eşim oğlumun kafasını kesmiş gözlerini yiyordu. Bana korkunç bir kahkaha attı o korkuyla bayılmışım "baba, baba" sesini duyduğum oğlumdu bu kadarı fazlaydı artık köye gidip bunun hesabını soracaktım, sabaha kadar uyumadım, baba yadigarı Ardeşen yapımı tabancamı koydum belime bastım köye yolda heyelan olmuştu yol kapanmıştı açılması uzun sürecekti belliydi, bekleyecektim.

Akşama doğru ekipler yolu açtı, hava köye vardığımda hava kararmıştı arabayı sevalın evinin önüne çektim kapıya tekneyi vurdum içeri daldım Seval tek yaşıyordu zaten hemen ne oluyor diye geldi, kafasına silahı dayadım "neden" dedim "Küçücük çocuktan ne istediniz" dedim Seval yalvarıyordu yapma etme ben ettim sen etme tam basacaktım tetiğe sevalin gözleri büyüdü arkamda bişey görmüş olmalı ki ben döndüğümde gördüğüm Mikat idi.