Suyu içtikten sonra Kamuran amca gözlerimin içine bak dedi. Gözlerinin içine baktığım anda esnemeye başladı, ne olduğuna anlam veremiyordum. Defalarca esnemeye devam etti. Esneme geçtikten sonra bir müddet konuşmadı. Gözlerimin içine sinirli bir şekilde bakarak şu mezara bir bakalım dedi. Hep birlikte dışarı çıktık. Mezarlığa doğru ilerledik. Köye vardığımızda güneş batmak üzereydi. Cemal Kamuran amcaya döndü bu gece bizim misafirim ol yarın gündüz vakti gider bakarız dedi. Kamuran amca bir müddet sustu bana döndü duyduğuma göre yalnız yaşıyormuşsun, bu gece senin evinde misafir olmam daha uygun olur dedi. Ben Kamuran amcanın benim evimde misafir olmasını istemiyordum fakat üzerimde yine büyük bir sorumluluk olduğunu hissettim ve kafamı salladım. Cemal evine girdi. Biz Kamuran amcayla evime doğru ilerlerken, bir anda bana dönüp senin üzerinde büyük bir tehlike var oğul, evelallah kurtulacağız bu tehlikeden deyip gülümsedi. Ben de bu cümleden ötürü Kamuran amcaya biraz da olsa ısındım. Eve gittik ve Kamuran amca için yatacak bir yer hazırladım. Çay koydum. Kamuran amca eve geldiğimizden beri tavana bakıyordu. Çekindiğimden dolayı soramadım. Garip, çok garip dedi bir anda. Ben de garip olan ne Kamuran amca dedim. Önemli bir şey değil, çayları koy da içelim dedi. Çayları içip biraz konuştuk. Ona yaşadığım olayları daha ayrıntılı bir şekilde anlattım. O anlattığım şeyleri dinleyip sadece kafa salladı, olay hakkında beni rahatlatacak herhangi bir şey söylemedi. Uykum geldi yerim hazır mı? dedi. Bu üslubunu beğenmedim ama bunu belli etmeden hazır amca hazır dedim. Yerini gösterdim, yattı. Ben de etrafı topladıktan sonra somyaya uzandım. Çok geçmeden içeriden, Kamuran amcanın yattığı odadan ses geldi. Tam olarak ne dediğini anlayamadım, hızlı bir şekilde odaya gittim.