Evden çıkıp minübüse bindim.20-30 dakkaya pendiğe varmıştım istediğim bilgilere sadece 10 dakkalık yürüme mesafesi kalmıştı. Oraya yaklaştıkca kalbim daha hızlı atıyordu, sonunda gelmiştim orda bir banka oturup beklemeye başladım.Çocuğun profil fotoğraflarından nasıl biri olduğunu çıkarabilirdim gerçek hayatta. Ondan dolayı üstümde azda olsa bir rahatlık vardı.O sırada bana doğru ortalama 1.75 boylarında esmer kıvırcık saçlı biri yaklaştı. Saçı sakalı birbirine karışmıştı. Elini uzatıp "Selamun aleyküm kardeş ben emre."dedi. Elini sıkıp "bende fevzi memnun oldum." Dedim oturdu yanıma. Oturur oturmaz paketinden bi sigara çıkardı tam yakarken dönüp bana baktı kullanıyormusun gibisinden bir surat ifadesi yaptı. Başımla onayladım, yanımda paketim vardı ama içinde son tekim kalmıştı. Bende emreden otlandım. Sigaraları yakıp konuya girdim;

B:Kardeşim neden bu konuyu facebookdan konuşmadık ?
E:O hesabı sadece ben kullanmıyorum konuşmalarımızı bile sildim çıkarken.

Ona denizle mesajlarımızı gördükten sonra başımdan geçenleri anlattım.

ilgiyle dinledi,son mesajından sonra profiline bidaha girmediğini söyledim.

Bu sefer emre beni susturup anlatmaya başladı. Dinledikce gözlerim yerlerinden çıkıcakmış gibi bakıyordum emreye..Ve dahada korkuyordum..