Füsun ayağa kalktı , tam gidecekken
"Hayır , Füsun hanım burda kalsın.O da burada konuşulacakları duysun istiyorum." dedim.
Kötü şeylerin anlatılacağını bile bile hasta olan eşimi niye yanıma çağırdım inanın bir fikrim yok.
"Siz bilirsiniz" dedi muhtar...
"Bak öğretmen bey , bu köyle ilgili çok hikaye duymuşsunuzdur... Bu köye Karakeçi'li olandan başka kimse gelmez , kimse uğramaz , bizim için de o köyün insanı kafirdir Allah onlara cezalarını veriyor derler" dedi.
Ben dinliyordum... Füsun'da biraz daha dikkatli dinlemeye başlamıştı...
"Anlatılanların her ne kadar yalan kısmı varsa , gerçeklik kısmı da vardır... Biz bu köyde 3-4 yıldır çok değişik şeyler çok değişik olaylar yaşadık... Köydeki bütün camileri kapatıp boşalttık. Köyün erkekleri namaz için camiye gidince o şerli şeyler evde yalnız kalan hanımlarımıza çocuklarımıza saldırdı...
Köy camimiz çok kere yangına kurban gitti... Duvardaki yazılar parçalandı. Köylünün hayvanları telef edildi... Ve daha oncası" dedi...
Bunlar anlatılırken Füsun koluma girmiş , kolumu farkında olmadan sıkmaya başlamıştı. Korktuğu her halinden belliydi...
Ben bir şey diyemedim... Köyün muhtarı bunları anlatınca "kuruntu" demek saçma geliyor...
Önümüze çaylar geldi... "Yok , biz eve geçelim." dedim.
Konağın anahtarını alıp yola koyulduk.