Yanından ayrılıp bir kaç fotoğraf daha çektim.Ödevin son günü yaklaşıyordu. içimde ailemi yeniden görmenin heycanı sevinci vardı.

Çoğu liseli panpam ailemin yanından ayrılayım başka birşey istemiyorum der. Bende ilk başlarda öyle diyordum ama insan uzaklaşınca onlardan aslında onları nekadar sevdiğini anlıyo. Anne kokusunu özlüyorsun uzakta.

Birkaç fotoğraf çektikten sonra ödevimi teslim etti. Tabi bunu ben bir cümlede anlattım fakat bu yaklaşık 6-7 gün filan sürdü.

6-7 gün içersinde o fotoğrafını çekdiğim kızı heryerde aradım. Kampüsleri, kantini hatta otobüs duraklarına bile baktım ama bulamadım.

-Alo
+efendim oğlum
-Baba ben biletimi aldım yarın akşam saat 8 gibi otobüse binicem haberiniz olsun
+tamam oğlum hadi Allah'a emanet bizde annenle köydeyiz.
-Ooo ozaman sizin işiniz çoktur çapa filan yapıyosunuzdur. Sonra görüşürüz baba
+tamam oğlum