Bilincin yerine gelmişti fakat hala uyuşuktu bedenin. Göz kapaklarını dakikalarca kaldırmaya çalıştın ya da bir parmağını oynatmak için tüm gücünü harcadın. Fakat kılın bile kıpırdayamamıştı.

Tek hissettiğin boynundaki sert soğuk tasmaydı. Sonradan anladın ki ses de yoktu. Kulağın mı kesilmişti? Gözlerim mi oyulmuştu. Hatırladığın son şeyi anımsamaya çalıştın.Dar anüslü şeymanın zütü canlandı zihninde. Göğsün sıkışıyordu fakat bunu tam olarak hissedemiyordun bile, boğulmak gibi birşeydi.Ya da bir alev denizinde yüzmek. Kurtuluşu mümkün olmayan bir hiçliğe hapsolmuşken ufak ufak dönmeye başladı çevrendeki dünya.Her dakika biraz daha hissettin hücrelerini.Ara sıra hafifçe oynayan zincir seslerini duyuyordun.Ve yavaşça gözlerini açtın.

Ne ara ölmüş ve cehenneme gelmiştin?