2 hafta kadar bir süre geçti aradan, yavaş yavaş içimde ki boşluğu atıyordum. Eskisine göre daha iyidim, bizimkiler sürekli Mustafa'ya olanları düşünürsen, kafayı yersin dediler. Bende meşgul olacak şeyler arıyordum yoksa dedikleri gibi kafayı yiyecektim. Vicdan azabı çekiyorum sürekli.

Neyse,
Bizim mahallede sürekli, tantuni yediğim bir tantunici vardı. Evde karnım aç, annemde bir şey yapmamış gittim bizim tantuniciye, bir tantuni söyledim, acılı. Oturdum masaya gelmesini bekliyorum tantunin, amk 20 dakkada ancak geldi. Neyse beklerken, ustayla konuşuyorum. Aynı mahallede, bizim evin 20-30 metre ilerisinde bir kasap var. O da tantuniyi yapan dayının, kardeşinin tükkanı. Usta beni tanıyor zaten daimi müşterisiyim. Konuşurken, bana sordu. Hala iş güç yok mu?
-
Ben: Yok abi askerliği bekliyom.
-
Usta, söyledi bana Kasap'ın, elaman aradığı. Amk daha önce hiç bilmiyordum kardeş olduklarını, tantunici söyledi, girmek istersen git benim gönderdiğimi söyle seni işe alsın. Ve ya dur ben arayım dedi, bende tamam abi olur, konuşuruz dedim. Neyse dayı aradı, yanına birazdan bir elaman gönderiyorum'dedi. Biraz daha konuşup kapattı.
-
Bende tantunimi yedikten sonra, gittim kasaba doğru.