Akşama kadar Mustafasız kalmıştım, sanki hayat damarlarımdan birini koparmışlardı. Oğlum Mustafa'yı ne kadar çok seviyormuşum haberim yokmuş, çocukla yaptığım ettiğimiz yediğimiz içtiğimiz bile ayrı gitmiyordu. Çocuğu bir gün göremeyince ne kadar üzüldüm, hele ona en ihtiyacım olduğum anda ortalıktan kaybolmuş.. Keşke Musti'nin dudağına yapışsaymışım. En azından kankamdır, helaldir. Bişi olmazdı ama ahahahahaa, neyse akşama kadar evin içinde volta atıyorum. Kapının önünde atmaya korkuyorum, bende bir züt korkusu başladı beyler. Meryem'i ne kadar sevsemde, aşık olsamda. Karşı taraf bunu anlamaz amk, namus cinayetine kurban gitmek istemiyordum.

Annemde bana kızıyordu, evin içinde niye dolanıyorsun diye. Ah ana ah, anlatsamta anlamazdın. Şaka lan şaka, direk babama söylerdi amk. Tabiki anneme bir şey söylemedim. En sonunda biraz zütü toparlayıp kapının önüne çıktım. Meryem'i görürsem, tekrar onunla konuşacaktım. Dershaneden gelmesini beklemeye başladım, Meryem'in.