Aklıma gelen fikir dahiceydi beyler, Meryem'gile yemek, tatlı falan vb. gibi şeyler gönderilecekse, hep ben zütürürdüm. Ama annem özel bir yemek falan yapmamıştı. Annemi sütlaç yapması konusunda ısrarcı olmuştum, o yok dedikçe ben diretiyordum. Babama biraz gaz verdim, baba bir sütlaç yemek seninde hakkın bu evde dedim.
-
Babam: Sütlaç diye diye, canımı çektirdin lan'dedi. Babamda annemden rica etti, annemde kırmadı tabi babamı. Sütlaç malzemeleri için beni bakkala yolladılar. Mustafa'yla bakkala doğru gittik.

Ulan allahın işine bak, babam denen pekekent bana küfür eder birşey yaptıracağı zaman, ama anama rica eder. işte bir am böyle değiştiriyor insaları beyler amk aaaaaaaahahahahahaha, anamda olsa doğruları söylerim, bizde yalan yok!!!

Neyse, Mustafa'yla bakkala girdik, birde kimi görelim. Muzo binini! Ulan içimde zaten tuhaf hisler birikmişken, o yavşağıda görmek daha da tuhaf hissedirdi. Mustafa, senin dıbına koyacaz oğlum şimdi dedi.

Muzo bini harbi korkmuştu beyler, yavşak kapıda olduğumuzdan bir yere kıpardayamıyordu. Ama o'an kafam o kadar doluydu ki Meryem'e karşı, Mustafa'yı tuttum, bırak kanka sonra döveriz bini dedim. Daha önemli işlerimizin olduğunu söyledim. Muzo'ya dönerek gibtir git lan buradan dedim. bin hemen fırladı dükkandan. Bizde alacaklarımızı alıp tekrar eve doğru gittik.