Hedefler seçildikten sonra, bir grup militan Türkiye’de son
hareketler yapıldı.
Öteki iki birlik gibi, Diyarbakır Cezaevi’ndeki PKK üyelerinin
intihar protestoları başlattığı tarihlerden ismini alan 21 Mart Şemdinli Birliği’nin
ikinci askerî komutanı (oç)Baran, “[Saldırıların
planlandığı] şehirlere gidip etrafı kolaçan edecek, güvenlik
önlemlerine bakacak, nöbet değişimlerini gözlemleyecek,
askerlerin nerelerde ve nasıl devriye gezdiğini saptayacaktık,”
diye anlatıyor. isyancılar bir yandan da, giriş ve çıkış rotaları üzerinde
çalıştılar, silah depoları hazırladılar ve saklanılacak yerleri tespit
ettiler. Saldırıdan hemen önce, gruplar kendi hedef
noktalara bakan dağlarda yeniden bir araya geldi.
(oç)Baran;
“Aldığımız istihbarat, devletin herhangi bir şey beklemediği yönündeydi;
devlet çok güçlü olduğunu varsayıyordu,” diyor.

Kanlı tarih olan 15 Ağustos't,Şemdinli ve Eruh ekipleri saldırıya geçti.
4.000 nüfuslu, dağlarla çevrili bir kasaba olan Eruh’a akşam
7:30 dolayında 30 kadar isyancı girdi. Ekiplerden biri askerî
kışlaya ateş açtı; bir nöbetçi şehit edildi. Hemen ardından aynı
ekip, askerlerin karşı-saldırı başlatmasını engellemek üzere
kışlanın önünde mevzilendi. Bu arada diğer ekip camiyi işgal
edip hoparlörlerden ilçeye girmiş olduklarını duyurdu. isyancılardan
bazıları kasabanın ana caddesini tutmuş, burada el ilanları dağıtıyor,
kahvehanelerin önünde oturan adamlara bunun Kürt kurtuluş
savaşının başlangıcı olduğunu anlatıyorlardı. ivedi bir karşı-saldırı
tehdidi bulunmayacağını biliyordu.Çünkü;
ilçede bekleyen askerler bu tür bir saldırı için hazırlıksızdı,
dolayısıyla hiçbiri kışlalarından ayrılmamıştı- isyancılar silahların depolandığı
askerî bir binaya baskın yaptı. Silahlar Devlet Su işleri’ne
ait bir kamyona yüklendi ve kasaba dışına çıkarıldı.