O günden sonra ondan 7 yaş büyük olan abisi, sürekli ahmet’in yanında duruyordu. Ailesi, uyurken abisinin yanına yatırıyordu onu. Her ne kadar rüyaları etkilemese de en azından abisi olduğu için biraz daha güven içinde hissediyordu. Normalde 2 ayrı yatak vardı odada ve Ahmet, abisinin yanına yattığı için diğer yatak hep hazır dururdu. Bir gece yatarken rüyasında o karanlık varlık geldi ve ona dokundu. Dokunduğu yer o kadar acıdı ki sanki yanmıştı. O sırada abisi onu dürterek uyandırdı ve “kalk çabuk çık dışarı” dedi. Gözünü tamamen açtığında karşıda yatması gereken yatağın alevler içinde olduğunu gördü. Abisi hemen üzerlerine örttükleri yorganı alıp ateşi söndürmeye çalıştı ancak alevler sönmüyordu. Elinden tutup dışarı çıkardı ahmet’i abisi. Hemen müstakil olan evlerinin bahçe kapısından çıktılar ve orada beklemeye başladılar. Annesi ve babası da misafirlikten geliyordu. Onları görünce hemen koştular. Neler olduğunu anlattıktan sonra hep beraber eve girdiler. Odanın kapısını açtıklarında ne duman, ne ateş, hiçbir şey yoktu. Abisinin alevlerin üzerine attığı yorganı kaldırdıklarında da herhangi bir yanık ya da kararma izi bulamadılar. O an ikisi de birbirine bakıp şok oldular.