aradan epey bi süre geçtikten sonra nihayetinde serdar yanıma geldi. yemek yediğini ve o yüzden geciktiğini söyledi. ilk başta kızdıysam da gecikmesi işime gelmişti çünkü. sigaralarımızı içtik ve yine muhabbet devam etti. saat 4-5 civarı olunca da eve gittim ve yemek yiyip çıktım. çıkarken de babamın paketinden 2-3 dal sigara aldım.

parka döndüğümde erdem, emin ve barış ile muhabbet ederken gözlerim yine melisa'yı gördü. bizimkilerin yanından kalktım ve onun yanına gittim

b: naber melisa ?
m: iyiyim, senden naber ?
b: ben de iyiyim ne yapıyorsun ?
m: hiç küçük kuzenimle ilgileniyorum (kuzeni 8-9 yaşlarında kız)
b: çok tatlıymış, bak ne dicem sigara aldım istersen içebiliriz.
m: olur nerede içicez ?
b: fark etmez bi köşede içeriz istiyosan
m: kuzenim de gelsin o zaman

kuzeninin gelmesine biraz bozulmuştum ama neticede kız ona sahip çıkmalıydı. sabahki kadar şanslı değildim anlayacağınız. parkın yakınındaki bir düğün salonunun oraya geçtik, köşede içiyoruz. kuzeni ise bizden 15-20 m uzakta bigiblet sürüyodu. konuşmaya başladık:

b: sen kaça gidiyosun ?
m: lise 2'ye geçtim
b: (şaşırarak) göstermiyosun
m: herkes öyle diyor (tebessüm etti) sen kaça gidiyosun ?
b: lise 3'e geçtim
m: sen de göstermiyosun
b: sakaldandır o

böyle muhabbetler etmeye devam ettik derken sigaralar yavaş yavaş bitiyodu biz de parka geri döndük. döner dönmez arkadaşların yanına gittim, adeta kıyamet koptu:

emin: kimdi lan o kız ?
b: konuşuyoruz öyle kanka
emin: vaay yakışır aslanıma
b: oğlum dur daha bi şey yok
erdem: güzel kızmış kanka helal olsun sana
b: eyvallah sağol

yine muhabbet sohbet çevirdikten sonra evlere dağılma vakti gelmişti. eve gittim ve o kız aklımdan hiç çıkmıyordu. hem abartısız, sade bi kızdı hem de yanındayken kendimi iyi hissediyordum. acaba olabilir mi diye düşünmekten beynim kurudu, ama kız benden birazcık uzun olduğu için kendimi de bi garip hissetmiyo değildim.