Semihle evlerimiz yakındı çarşamba sabahı 9.30’da gelip evden aldı beni. minibüse bindik. istanbul’da oturanlar belki tahmin edecektir bolca sitenin olduğu bir semte geldik. neyse baya büyük bir yere geldik bir yanı otopark bir yanı oto yıkama. hafif gecekonduyu andıran baraka tarzı bir yerden içeri girdik. bizi şık giyimli o zamanlar 1.80 olmama rağmen benden çok daha uzun, kalıplı birisi karşıladı.
++arkadaşın bu mu semih
+evet abi
++hoş geldin delikanlı ben mahir. beş dakika şurada bekle seni çağırıcam. semih sen de üstünü giyin kapıda bi tane araba var
sonra bir odaya girdi 6-7 dakika sonra odadan çıkıp beni çağırdı. girdiğim oda filmlerdeki zenginlerin ofisi gibiydi saçma sapan heykeller, küllüklerde purolar, duvarda üzerinde hiçbir şey olmayan pano…etrafı incelerken bi ses incelememi yarıda bırakmama sebep oldu.bu patron olmalıydı.
+--+hoş geldin delikanlı adın ne yaşın kaç seni tanıyalım
- ben burak 17 yaşındayım
+--+burak ilk olarak şunu bil biz kaşı gözü ayrı oynayan insanları sevmeyiz.iş hakkında mahir abin sana gerekeni anlatır zaten ben senden sadece delikanlı bi çalışan olmanı bekliyorum, dedi. sonra sustu herhalde benim konuşmam gerekiyordu burda.
-emin olabilirsiniz
+--+sen şimdi işe başla zaten emin olmazsak işine son veririz ama tek kuruşun bizde kalmaz bunu da bil.
konuştuktan sonra mahir abiye baktı. mahir abi kafasıyla gel tarzında bir hareket yaptı. odadan çıktık.